Good Mood

wprowadzenie historyczne.1EVER od czasu ustanowienia teorii atomowej przez Daltona i Berzeliusa było odczuwane wśród chemików, że musi istnieć pewien związek między wagami atomowymi różnych pierwiastków i ich właściwościami. Bardzo wcześnie uznano, że istnieją grupy pierwiastków posiadających powiązane właściwości chemiczne i fizyczne, a jedną z najwcześniejszych prób wydobycia tego punktu jest Dobereiner., W 1829 roku próbował wykazać, że ” wiele elementów może być ułożonych w grupy () F trzy, w których każdy element środkowy ma masę atomową równą lub w przybliżeniu równą średniej masy atomowej dwóch skrajności.”Jako ilustracje tego sposobu układania można wymienić następujące grupy: Li, Na, K; Ca, Sr, Ba; i Cl, Br, I. przekazując pokrótce wspomnienia Cooke' a i Be – guyera de Chancourtois, dochodzimy do „prawa oktaw” nuncjusza J. A. R. Newlands w 1864 roku. Grupa I. Grupa II. Grupa III. Grupa IV. Grupa V. grupa VI. Grupa VII. Grupa VIII.,&Amy&.BAK”W Кайминьш’RHS’OSOR вставить’SO1S wstaw ДАЛЬСО panie wstaw ДАЛЬСО’1H-lXLi – 7ве -9’4B – SP. z o. o. – 12Н-140-16F – 193Na – 23 mg – 24AI -:&i sól;7’3Si &, w równych;P – 31C – 32CI – 3С’S4K – 39Ca – 40— – 44Ti – 48V – 51Cr – 52loin – 55Fe – 56 współpraca – 59 N – 59 c – 63.,Ii(Cu – 63)Zn – 656872Aa – 75So – 78Br – SOIIRb – 858r – 87IYt – 88Zr – 90Nb – 94Mo – 96— – 100Ru – 104 Rh – 104 Pd – 106 As – 1087(As – 108)Cd – 112In – 113Sn – 118Sb – 122Te = 1:1511 – 127_ _ _ _Co – 133Ba – 137?Di – 138We – 140———II(-)10——IEr – 178?La – 180Ta = 18:1W – 184-Os – 105 Ir – 197 Pt – 198 Au -.19911(Au – 1119)HS – ZOT1 -:104Pb -:107Bl -——12———Th -U- 240—Fig. 1., Układ okresowy ułożony przez Mendelejeffuwaga na fakt, że „ósmy element, zaczynając od danego, jest rodzajem powtórzenia pierwszego, jak ósma nuta oktawy w muzyce”, a więc wykonany_najbardziej wyraźny postęp w kierunku systemu klasyfikacji elementów, które zostały jeszcze dokonane.,To jednak rosyjskiemu chemikowi, Mendelejeffowi, Chemia zawdzięcza system klasyfikacji pierwiastków, który opiera się na uznaniu tego fundamentalnego faktu: „właściwości pierwiastków oraz właściwości i skład związków zmieniają się okresowo wraz z masami atomowymi pierwiastków.”Zasada ta, znana jako prawo okresowe, została sformułowana przez Mendelejefa w dwóch pamiętnikach opublikowanych odpowiednio w 1869 i 1871 roku, a układ elementów, oparty na tym prawie, który ostatecznie został przez niego przyjęty, zilustrowany jest na Rys. 1.,Chociaż omówienie tego prawa można znaleźć w prawie każdym podręczniku na temat chemii, kilka uwag o charakterze ogólnym może nie być w tym kontekście nie na miejscu.Mendelejeff układa elementy w szeregi i grupy. W każdej serii kolejność pierwiastków odpowiada rosnącym wagom atomowym, a towarzyszącej tej zmianie masy atomowej widać stopniowe zanik we wszystkich właściwościach zarówno pierwiastków, jak i ich związków. Na,z drugiej strony układ w grupach wykazuje okresową rekurencję elementów o dość analogicznych właściwościach.,Zmiana walencyjności, wykazana przez formula_1 dla tlenków i wodorów, jest prawdopodobnie jednym z najbardziej uderzających faktów wyprowadzonych przez układ okresowy pierwiastków.Z pierwiastków uniwalentnych jak H, Li, Na itp., Walencja dla tlenu wzrasta regularnie, aż w związkach takich jak OsO, pierwiastki wywierają wartość ośmiu. Maksymalna Walencja wodoru wydaje się wynosić cztery, a podczas gdy Walencja tlenu wzrasta z grupy I do grupy VIII, to dla wodoru spada w ten sam sposób z grupy IV do grupy VIII.,Związki wykazują gradację we właściwościach bardzo podobnych do tych wykazywanych przez same pierwiastki. Tak więc Na, O jest silnie zasadowy, MgO mniej, Al, O3 łączy się z kwasami, tworząc sole i z hydratami alkalicznymi, tworząc glinany, to znaczy reklamuje się jako bezwodnik zarówno kwasów, jak i zasad. W Si02 mamy słaby bezwodnik kwasowy, podczas gdy kwasy utworzone z P20s, SO I Cl, O, wahają się pod względem wytrzymałości w tej samej kolejności.OBJĘTOŚĆ ATOMOWA JAKO OKRESOWA FUNKCJA MASY ATOMOWEJ.,Prawdopodobnie najlepszą ilustracją znaczenia periodycznego prawa Mendelejeffa może być wykreślenie pewnej własności różnych pierwiastków względem masy atomowej. Na Rys. 2, który jest pobrany z Chemii Nieorganicznej Holle-MANA, objętość atomowa (ciężar właściwy podzielony przez masę atomową) została wykreślona jako ordinate z wagami atomowymi jako abscissro. Można zaobserwować, że pierwiastki o podobnych właściwościach chemicznych i fizycznych zajmują podobne pozycje na krzywej., W matematyce funkcja okresowa to taka, która powraca do tej samej wartości dla określonych przyrostów zmiennej niezależnej. Od Fot. 2 jest oczywiste, że możemy w podobny sposób stwierdzić, że objętość atomowa jest okresową funkcją masy atomowej. Specyficzne nagrzewanie pierwiastków wykreślone jako ordi-nates w stosunku do masy atomowej wykazują podobną okresowość maksimów i minimów, a to samo można określić dla innych właściwości.ZASTOSOWANIE PRAWA OKRESOWEGO DO OKREŚLANIA WAG ATOMOWYCH.,Jednym z najważniejszych zastosowań prawa okresowego zaproponowanego przez Mendelejefa było wyznaczanie mas atomowych na podstawie właściwości pierwiastków. Innymi słowy, stwierdził jako podstawowy aksjomat, że masa atomowa pierwiastka musi określać jego właściwości. Zilustrował ten wniosek, szczegółowo przepowiadając właściwości trzech nieznanych pierwiastków, które nazwał eka-Bor, eka-alu-minium i Eka-krzem, i którym przypisał przybliżone masy atomowe odpowiednio 44, 68 i 72., Jego przewidywania zostały następnie całkowicie zweryfikowane przez odkrycie pierwiastków skand( eka-Bor), galu (eka-glin) i germanu (eka-krzem). należy zauważyć, że bez pomocy prawa okresowego dokładne określenie masy atomowej pierwiastka, którego związki są wszystkie nieulotne, staje się sprawą ekstremalnych trudności. Tak więc analiza chemiczna tlenku indu pokazuje, że pierwiastek ma równoważną wagę 38, czyli 38 części wagowych indu są równoważne 1 części wagowej wodoru., W czasie, gdy Mendelejeff publikował swoje prace, przyjęto masę atomową tego pierwiastka na 76, a wzór tlenku przyjęto na InO. Badania właściwości tego tlenku i samego metalu, z punktu widzenia okresowego i, aw, doprowadziły Mendelejeffa do przypisania go do grupy III, wraz z B i Al. W związku z tym tlenek musi mieć wzór InO3, a masa atomowa musi wynosić około 114.rozbieżności w okresowych table.It Mendelejeff zauważył już, że istnieje rozbieżność w przypadku Telluru i jodu., Według kolejności ciężarów atomowych jod powinien być przed tellurem; ale nawet najbardziej powierzchowne badania właściwości tych pierwiastków i ich związków pokazują, że jod należy do rodziny chlorów, podczas gdy tellur bardzo przypomina siarkę i selen. Mendelejeff argumentował więc, że masa atomowa telluru powinna być mniejsza, ale pomimo najbardziej starannych i najbardziej skomplikowanych badań prowadzonych w tym kierunku, wyniki zawsze prowadziły do tego samego wniosku.,Podobne rozbieżności zaobserwowano w przypadku kobaltu i niklu oraz argonu i potasu (zob. „Ziem rzadkich”, str. 620). W dalszej części zostanie pokazane, że rozbieżności te znikają w świetle najnowszych spekulacji.gazy szlachetne w odniesieniu do układu okresowego.Kiedy odkryto istnienie gazów szlachetnych, pojawiło się interesujące pytanie o ich miejsce w układzie okresowym. Jak wiadomo, gazy te okazały się całkowicie obojętne chemicznie, różniąc się radykalnie od każdego innego pierwiastka znanego do tej pory., W związku z tym nie mogły one zostać umieszczone w żadnej ze znanych grup. Jednak poprzez ułożenie ich w grupę na lewo od grupy I (patrz Rys. 4) są one pokazane jako naturalne przejście od pierwiastków z grupy VIII do pierwiastków z grupy I. ziem rzadkich w odniesieniu do układu okresowego.Grupa pierwiastków określana jako „ziemie rzadkie” przedstawiła niezwykle interesujący problem ich ułożenia w systemie klasyfikacji Mendelejeffa.,Pierwiastki tej grupy i ich związki bardzo zbliżają się do siebie pod względem właściwości chemicznych; w rzeczywistości można je rozdzielić tylko ze względu na niewielkie różnice we właściwościach fizycznych, np. solu-rys. 2.- Graficzne przedstawienie okresowej zmienności objętości aktomowych pierwiastków wraz z ich masą atomową.© 1916 SCIENTIFIC AMERICAN, INCbility, topnienia, lub kolor; tak, że proces izolowania soli jednego z członków grupy jest procesem najbardziej pracochłonnym, obejmującym prawdopodobnie kilka tysięcy rekrystalizacji.,Do chwili obecnej definitywnie ustalono istnienie następujących pierwiastków:masa atomowa.Grupa Skand: Skand 44.1 ITR 88.7 Ceryt Ziem: Lantan 139.0 Ceryt 140.25 Prreseodym 140.6 Neodym 144.3 Samar 150.4 Europ.. 152.0 Ytterbium ziemie: gadolin 157.3 Terbium 159.2 Dysprosium 162.5 Erbium 167.4 Thulium 168.5 ytterbium 172.0 Lutecjum 174.0 w odniesieniu do pierwszych czterech z powyższych pierwiastków nie było wątpliwości, jakie miejsce powinny zajmować w układzie okresowym., Gdy w 1879 roku po raz pierwszy wyodrębniono skand, natychmiast rozpoznano pierwiastek eka-Bor, którego właściwości przepowiedział Mendelej eff. Pozycja itru i lantanu w grupie III jako pierwiastków analogicznych do glinu i skandu również nie została zakwestionowana. Jak ceru tworzy tlenek. podobne do SnO. a jego sole przypominają te z cyny i germanu, wydaje się równie dobrze ustalone, że pierwiastek ten należy do grupy IV. ale do chwili obecnej pozostaje dość otwarte pytanie, w jaki sposób Pozostałe dwanaście elementów powinny być rozmieszczone. Prof., Meyer zasugerował, że należy je zgrupować w Gr (tup III między lantanem i cerem, podkreślając tym samym podobieństwo właściwości chemicznych różnych pierwiastków tworzących tę grupę. To jednak stawia lutet o masie atomowej 174 przed cerem, którego masa atomowa wynosi 140.In widok nowszej pracy Moseleya na widmach wysokiej częstotliwości pierwiastków, o których będzie więcej wzmianek, pisarz wstępnie ułożone ziem rzadkich, jak wskazano na ryc. 4. Są więc wykonane, aby wejść poniżej lantanu i ceru, a przed tantalem.,PIERWIASTKI RADIOAKTYWNE.Odkrycie pierwiastków radioaktywnych naturalnie doprowadziło do pytania, jaki związek mają one z innymi pierwiastkami w układzie okresowym.,nie ma wątpliwości co do położenia pierwiastków takich jak rad, – ” tor i uran, które można było uzyskać w wystarczająco dużych ilościach, aby określić ich masę atomową i właściwości chemiczne, ale aż do ostatniego roku było wiele spekulacji na temat sposobu, w jaki inne pierwiastki radioaktywne powinny być rozmieszczone, i dopiero po ogromnej ilości dokładnych badań i pomysłowych dedukcji ze strony genialnych chemików, takich jak Soddy i Fajans, cała sytuacja została wyjaśniona, a kolejny epokowy ehapter dodany do historii prawa okresowego., W dużej mierze z wniosków tych badaczy wynika, że niniejsza praca jest specjalnie eoncerned.As jest dobrze znany, pierwiastki promieniotwórcze charakteryzują się większą lub mniejszą niestabilnością. Po pewnym średnim okresie istnienia, który może wahać się od ponad tysiąca milionów lat, jak w łatwości uranu (U), do milionowej części seeondu, jak w przypadku RaGu, atom rozpada się spontanicznie i daje atom, który posiada całkowicie odrębne właściwości. Rozpad jest wykrywany przez wydalenie cząstek alfa ' lub beta4., Towarzyszące wydalaniu cząstek beta obserwuje się również w wielu przypadkach emisję promieni gamma. Są to impulsy elektromagnetyczne o bardzo krótkiej długości fali (około 10 – ' centymetrów) i są prawdopodobnie spowodowane bombardowaniem atomów substancji radioaktywnej przez cząstki beta.,W wyniku dużej ilości starannej pracy, która została przeprowadzona w ciągu ostatnich kilku lat w badaniu zależności między różnymi pierwiastkami promieniotwórczymi i ich produktów przemiany, stwierdzono, że istnieją trzy dobrze zdefiniowane serie rozpadu, których punktami wyjściowymi są odpowiednio uran, tor i aktyn.Rys. 3 ilustruje diagramowo sposób, w jaki członkowie tych serii wydają się być spokrewnieni.,Kiedy mezotorium II rozpada się, powstaje radio-tor i jako cząstka beta jest wydalana podczas transformacji, nie ma zmiany masy atomowej. Radiotorium jest chemicznie związane z torem i nie można go oddzielić. Fakty te prowadzą do wniosku, że radiotorium należy do grupy IV, A mezotorium II musi zatem należeć do grupy III. przechodząc do toru X, ponownie doszliśmy do pierwiastka, który jest chemicznie podobny do Radu, umieszczając go w grupie II., Atom toru X wydala cząstkę alfa i daje emanację toru, gaz, który jest obojętny chemicznie i skrapla się przy niskim ciśnieniu między-120 stopni. Cent. i -150 stopni. Cent. Emanacja przypomina więc gazy szlachetne z grupy argonowej.Emanacja toru jest pierwszym członkiem grupy produktów przemiany, które stanowią złoża aktywne toru.”Są one wskazane na Rys. 3 jako Tor A, B, 0″ 0 i D. diagramy ilustrujące serie aetinium i uranu są oczywiste. Ogólnie trzy serie są dość podobne., Najbardziej godną uwagi cechą tych radioaktywnych pierwiastków jest fakt, że poszczególni członkowie każdej serii wydają się być chemicznie nieodróżnialni od niektórych członków drugiej serii. W ten sposób Tor B i rad B mają identyczne właściwości chemiczne. Gdyby nie różnica w okresie istnienia obu substancji, nie byłoby możliwe ich rozróżnienie.Izotopy.Soddy po raz pierwszy zwrócił uwagę na ten i podobne przypadki pierwiastków promieniotwórczych, które są chemicznie identyczne, a ponieważ muszą zajmować to samo miejsce w układzie okresowym, wyznaczył je izotopami., W ten sposób pierwiastki uranu X ” ionium i radioaktynu są istopowe. Podobny przykład stanowią trzy emanacje oraz rad i Tor X. niezwykłą cechą tych izotopów jest to, że chociaż chemicznie są takie same, różnią się wagą atomową. Innymi słowy, mamy tu przypadki pierwiastków, które są absolutnie nierozłączne we wszystkich dotychczas opracowanych metodach chemicznych, a jednak różnią się ” tym, co dotychczas uważano za najważniejszą cechę pierwiastka—jego masę atomową.PRAWO SODDY ' EGO O SEKWENCJI ZMIAN.,Kompleksowe badania właściwości chemicznych pierwiastków promieniotwórczych doprowadziły Soddy ' ego i Fajansa niezależnie do interesującego i niezwykle istotnego uogólnienia, które umożliwia im przypisanie tych izotopów do ich miejsc w układzie okresowym Table.It należy pamiętać, że cząstka Alfa to atom helu o dwóch dodatnich ładunkach. Przez jego wydalenie, zatem atom musi stracić dwa dodatnie ładunki, a masa atomowa musi zmniejszyć się o cztery jednostki., Podobnie, wydalenie cząstki beta oznacza utratę ładunku ujemnego lub, co jest równoważne, zysk jednego ładunku dodatniego; a ponieważ masa cząstki beta jest bardzo mała w porównaniu z masą atomu, praktycznie nie ma zmniejszenia masy atomowej. Teraz w układzie okresowym wartość dla tlenu, pierwiastka elektro-ujemnego, wzrasta regularnie, gdy przechodzimy z grupy 0 do grupy VIII, podczas gdy wartość dla wodoru, pierwiastka elektro-dodatniego, maleje, tj.,, charakterystyka elektro-dodatnia zwiększa się o jedną jednostkę dla każdej zmiany liczby grupowej w miarę przechodzenia w dowolnej serii od lewej do prawej. Ponadto w każdej grupie charakter elektro-dodatni wzrasta regularnie wraz ze wzrostem masy atomowej.,Te rozważania doprowadziły Soddy ' ego i Fajansa do wniosku:wydalenie cząstki alfa z dowolnego pierwiastka radioaktywnego prowadzi do pierwiastka, który jest o dwa miejsca niższy od układu okresowego (i ma masę atomową, która jest o cztery jednostki mniejsza), podczas gdy emisja cząstki beta prowadzi do pierwiastka, który jest o jedno miejsce wyżej, ale ma taką samą masę atomową.,Możliwe jest zatem posiadanie pierwiastków o tej samej masie atomowej, ale posiadających wyraźnie różne właściwości chemiczne, a z drugiej strony, ponieważ efekt emisji jednej cząstki alfa może zostać zneutralizowany przez późniejszą emisję dwóch cząstek beta, możliwe jest posiadanie dwóch pierwiastków, które różnią się masą atomową o cztery jednostki (lub kilka wielokrotności czterech), A jednak wykazują chemicznie podobne właściwości properties.As ilustracja, rozważmy serię uranu. Uran I należy do grupy VI. przez wydalenie cząstki alfa otrzymujemy uran !”element grupy IV., Atom ten z kolei rozpada się wraz z wydaleniem cząstki beta. W związku z tym uran X2 musi. należy do grupy V. w ten sposób możemy śledzić poszczególne zmiany, które prowadzą do różnych członków serii, a poprzez uogólnienie Soddy ' ego i Fajansa nie możemy tylko przypisać każdemu pierwiastkowi jego miejsce w układzie okresowym, ale także jego masę atomową, jak to uczyniono na Rys. 3.Uogólnienie to było pomocą materialną w wyjaśnieniu niektórych trudnych problemów w badaniu serii dezintegracji., Co więcej, doprowadziło to do niezwykle interesującego wniosku, że produktem końcowym każdej z trzech serii radioaktywnych jest izotop ołowiu. Wyniki najnowszych prac nad masą atomową ołowiu są zgodne z tą dedukcją, ponieważ stwierdzono, że ołów, który jest pochodzenia radioaktywnego, ma nieco mniejszą masę atomową niż zwykły ołów.”W kilku przypadkach izotop nie został na pewno wyizolowany, ale nie ma wątpliwości co do jego istnienia., Zatem produkt rozpadu Radu C2 musi być elementem grupy IV, ale dowody na jego istnienie są bardzo skromne.ATOMOWA TEORIA STRUKTURY ATOMU.Wszystkie te wnioski są zgodne z interesującą teorią struktury atomowej, która została po raz pierwszy wysunięta przez Rutherforda i opracowana przez Bohra, Moseleya i Darwina. Ponieważ teoria ta była szeroko omawiana w związku z inną serią artykułów8, ograniczymy się tutaj do kilku uwag na temat jej zasadniczych punktów.,Krótko mówiąc, teoria ta zakłada, że atom składa się z dodatnio naładowanego jądra otoczonego układem elektronów, które są trzymane razem przez siły przyciągające z jądra. „Zakłada się, że jądro to jest siedzibą zasadniczej części masy atomu i ma wymiary liniowe exeeedingly small w porównaniu z wymiarami liniowymi całego atomu.”Według Bohra dowody eksperymentalne potwierdzają hipotezę, że ładunek jądrowy dowolnego pierwiastka odpowiada położeniu tego pierwiastka w szeregu rosnących mas atomowych., Właściwości chemiczne atomu zależą od wielkości tego ładunku jądrowego; ponieważ jednak dana liczba elektronów może przyjmować różne konfiguracje, możliwe jest istnienie dwóch lub więcej pierwiastków posiadających ten sam ładunek jądrowy, ale posiadających różne masy atomowe. Innymi słowy, możliwe istnienie izotopów wynika z założeń Rutherforda i Bohra.,W ten sposób masa atomowa przyjmuje rolę drugorzędnej cechy; ważną właściwością każdego elementu jest jego ładunek jądrowy, tak że układając pierwiastki w kolejności zwiększania ładunku jądrowego powinniśmy uzyskać znacznie lepsze przybliżenie do okresowego układu okresowego© 1916 SCIENTIFIC AMERICAN, INC46SCIENTIFIC American SUPPLEMENTS 2089styczeń 15, 1916pierwsze pierwiastki układu okresowego MENDELEJEFFA zawierające masy atomowe, Nurhtery atomowe i izotopowe pierwiastki promieniotwórcze Grupa 0 Grupa 1 EitOGroup 2 EOGroup 3 E2o3 Grupa 4eoa eh4group ' sezoa ehagroup 6eoa eh2group 7e20y ehgroup 8 eo4hes.99(S) H: Li6.,”(S)’Be*9.1(4)11.00(5).12.00NmSfU1o16.00(8)19.0(9)NeiAr33.88(18)(10)Na23.00(11)39. 1O(19)Mg24.”(US)A1 21.1(18)Si 28.1(14)31.04(15)32.07(16)Cl36.46(17)Ca40.07(eo).Sc44.1(11)’TiIB.l(22).61.0(„S)Cr62.0.(I.)Mn.”93″”Fe Co Ni66.84 118.97 88.68(„?) (ss).Kr82.92(38)Cu63.67(S9)Zn,68.37(SO,)Ga69.9(81)Ge72.8(82)As74.96(88)Se79.2(S4)Br79.92(35)Rb86.4 8(37)Sr87.63(88)Yt69.0(ss)Zr90:6(40)Cbt93.6(41)Mo96.0(48)Ru Rh Pd101.7 lQt.9 106.7(44) ' (45) (48)Xe180.2(04)Ag107.88(47)Cd112.40(48)In114.8(49)Sn119.0(60)Sb120.1(61)Te’127.8(5″)126.92(6S)Cs132.81(55)Ba137.37(58)La139.0(67)Ce14O.,2S (68).- Zaaranżowane przez laboratorium badawcze firmy General Electric.(4 ” układ elementów. Tak się składa, że w większości przypadków porządek rosnącej masy atomowej pokrywa się ze wzrostem liczby atomowej (ładunek jądrowy), ale nie musi tak być. tak we wszystkich przypadkach. – WYSOKA CZĘSTOTLIWOŚĆ WIDMA PIERWIASTKÓW.Bohr wykazał, że musi istnieć „określona zależność między” ładunkiem na jądrze i częstotliwością charakterystycznego promieniowania rentgenowskiego emitowanego przez substancję., Moseley „zmierzył więc długości fal charakterystycznych promieni rentgenowskich emitowanych przez różne pierwiastki, kiedy te „były” wykonane z antyatod w lampie rentgenowskiej i określił w ten sposób liczby atomowe wszystkich]! elementy frbm aluminium, 13, 00 zł, 79. Wydaje się, że w tym zakresie „są tylko” trzy elementy, które nie zostały odkryte przez chemika.””UKŁAD OKRESOWY W OBECNEJ FORMIE.Poprawiona „forma układu okresowego Mendelejeffa”, która została sporządzona na Rys., 4 przedstawia próbę ucieleśniania najnowszych wyników różnych linii ' dochodzenia, które zostały omówione w niniejszym dokumencie. Pod każdym pierwiastkiem podana jest masa atomowa ” i liczba atomowa (w nawiasach). Kilka uwag na temat różnych elementów w tej tabeli ma jednak zasadnicze znaczenie w tym kontekście.NEON I META-NEON. NEBULIUM.Dowody na istnienie „dwóch izotopów” neonu wydedukowali niedawno Prof. J. J. Thomson Andaston. Dzięki starannym eksperymentom dyfuzyjnym ten ostatni był w stanie oddzielić od neonu inny gaz o masie atomowej 22,. który został nazwany meta-neon., Oba gazy różnią się tylko właściwościami grawitacyjnymi•, ale są chemicznie i spektroskopowo identyczne.W ciągu ostatniego roku przedstawiono dowody spektroskopowe na istnienie nowego pierwiastka netraliti o masie atomowej około 3. Pierwiastek ten występuje w widmie Mgławicy Oriona. jest jednak prawdopodobnie zbyt przedwczesne, aby spekulować na temat jego miejsca w układzie okresowym. Istnieje wiele pierwiastków, takich jak nebulium, których istnienie mamy., tylko dowody spektroskopowe i może być, jak sugerowano ostatnio, że są to protoelementy, z których zbudowane zostały nasze ziemskie pierwiastki.Ziem rzadkich przypadek ziem rzadkich został już omówiony w poprzedniej sekcji. Układ pokazany na Rys. 4 jest zgodne z liczbami atomowymi wyznaczonymi przez Moseleya w przypadku następujących pierwiastków: lantanu, ceru, prreseodymu, neodymu, samaru, Europu, gadolinu i holmu.,- Kolejność liczb atomowych w przypadku dysoprosium i holmu jest pozornie odwrotna do kolejności mas atomowych. Ale ten przypadek, podobnie jak w przypadku telluru, jodu, kobaltu, niklu i argonu, potasu, nie wydaje się już anomalny, gdy pierwiastki są ułożone w kolejności rosnącej liczby atomowej, a nie – – 'w kolejności rosnącej masy atomowej; masa atomowa neoytterbium została' ustalona w ciągu ostatniego roku; „nie jest jednak możliwe określenie obecnie, jaki związek ma on z „innymi” pierwiastkami z grupy ziem rzadkich.PIERWIASTKI RADIOAKTYWNE.,Pierwiastki promieniotwórcze zostały ułożone w grupy izotopów, a liczby atomowe są oparte na kolejności różnych pierwiastków w serii rozpadu(patrz Rys. 3), przyjmując liczbę atomową ołowiu na 82.Masa atomowa aktynu i jego produktów rozpadu nie została określona. Przyjęliśmy zatem wartość sugerowaną przez Fajans, która wynosi około 227. Możemy tylko powiedzieć, że masa atomowa jest większa niż masa radu i znacznie mniejsza niż masa toru.,Masy atomowe uranu i radu są oparte na' następujące rozważania: po pierwsze, jak rad pochodzi z uranu przez wydalenie trzech cząstek alfa, masy atomowe muszą różnić się o 3 X 3.99 jednostki.- :- Po drugie, zgodnie z najnowszym raportem-Międzynarodowego Komitetu ds. aby być ważnymi powodami przyjęcia wartości a”, która jest bardzo bliska 238,2 dla masy atomowej uranu. Wartość faktycznie uzyskana przez Hoenigschmida(Z. elekt. 20, 452, 1914) różnił się od 238;W.: do 238.18; ale Komitet rozważa tę ostatnią.,wartość-jako dokładniejsze. Oznaczenia-masy atomowej Radu dały wyniki wahające się od 225,9 do 226,4, a ta ostatnia jest wartością podaną w tabeli wag atomowych wydanej przez International. Komitet na obecny rok. Jednakże w ww. rozważaniach zastosowaliśmy wartość 226,2. 'Nazewnictwo pierwiastków promieniotwórczych opiera się na nazewnictwie Soddy' ego!, W czasie, gdy byli odizolowani, nie było,.oczywiście nie ma określonej wiedzy na temat ich relacji i. wynik był zatem dość mylący…, W ten sposób nazwa Polon została zastosowana do RaF, podczas gdy UX21s znany również jako brevium. Oznaczenie „niton” dla emanacji Radu stało się dość dobrze znane, jednak uznano, że wskazane jest użycie tych-nazw, które najlepiej oddają relacje różnych pierwiastków i podjęto próbę realizacji tego planu w tabulacji izotopów.Wnioski.Biorąc pod uwagę relacje wykazywane przez różne radioaktywne. elementów, uświadamiamy sobie, że marzenie alchemików może nie być tak fatalne, jak się do niedawna wydawało., Koncepcja absolutnie stabilnego atomu musi zostać odrzucona raz na zawsze, a jego miejsce zajmuje ten miniaturowy układ słoneczny, jakby składający się z centralnego jądra i jednego lub więcej pierścieni elektronów. Ale jądro itseif jest najwyraźniej siedzibą sił fumense, a mimo to niezwykle. infinitezymalne wymiary zawiera zarówno cząstki alfa, jak i elektrony. Raz na jakiś czas jądro jednego z atomów samoistnie się rozpadnie i wydali cząstkę alfa lub beta. Narodził się nowy element. Co powoduje te przemiany? Mogą. być kontrolowanym?, Są to pytania, na które tylko przyszłość może odpowiedzieć. Ale gdybyśmy mieli w naszej mocy, aby usunąć dwie cząstki alfa z atomu bizmutu lub któregokolwiek z jego izotopów, nie tylko spełniłoby się marzenie alchemików, ale człowiek byłby w posiadaniu. tak intensywnie potężne źródła energii, że wszystkie nasze kopalnie węgla, moce wodne, oraz Materiały wybuchowe stałyby się mało znaczące dla porównania.Referencje.1. Pattison Muir-Historia teorii i praw chemicznych, 2. F. Soddy-Chemia pierwiastków promieniotwórczych, cz. I I II. 3. K. Fajans-Naturwissenschaften, Vol. II, 429, 462 (1914).