Służba Rycerska, w Europejskim Systemie feudalnym, obowiązki wojskowe wykonywane w zamian za dzierżawę ziemi. Służba wojskowa może być wymagana w przypadku wojen lub wypraw lub tylko do jazdy konnej i eskortowania lub pilnowania zamku. Aby uzyskać taką służbę, Pan mógł albo enfeoff (przyznać Lenno) jednemu człowiekowi do bezpośredniej i osobistej służby lub enfeoff komuś, kto przyprowadzi ze sobą innych rycerzy. Liczba rycerzy dostarczanych zwykle miała pewien związek z wielkością Lenna.,
początkowo usługi i sprzęt dostarczano na koszt państwa. Normalny okres służby wynosił 40 dni w roku. W Anglii Służba Rycerska odbywała się tylko za sprawą króla. We Francji jednak również mniejsza szlachta mogła domagać się takiej służby, a tym samym była w stanie osiągnąć wielką osobistą władzę.
w miarę upływu czasu rozwijały się odmiany. Od połowy XII wieku wzywano mniej rycerzy, ale często służyli dłużej niż 40 dni; czasami należna służba była świadczona w scutage, podatek płacony zamiast służby., Do roku 1300 spadek znaczenia kawalerii, coraz większe wykorzystanie najemników i opór najemników połączyły się w celu znacznego zmniejszenia liczby rycerzy wezwanych z jakiegokolwiek Lenna.
