Het woord ‘Agora ‘(uitgesproken als’ ah-go-RAH’) is Grieks voor’ open plaats van vergadering ‘ en vroeg in de geschiedenis van Griekenland werd het gebied in de stad aangeduid waar vrijgeborenen konden samenkomen om burgeraankondigingen te horen, op te roepen voor militaire campagnes of politiek te bespreken. Later definieerde de Agora de openlucht, vaak tented marktplaats van een stad (zoals het nog steeds doet in het Grieks) waar kooplieden hun winkels hadden en waar ambachtslieden hun waren maakten en verkochten., De oorspronkelijke Agora van Athene was gelegen onder de Akropolis in de buurt van het gebouw dat vandaag de dag bekend staat als Thesion en openluchtmarkten worden nog steeds gehouden op dezelfde locatie in de moderne dag.handelaren in de Agora (bekend als kapeloi) dienden als tussenpersoon tussen de ambachtslieden en de consument, maar werden in de oudheid grotendeels gewantrouwd als onnodige parasieten (in Zijn Politiek stelt Aristoteles dat de kapeloi diende als een “soort ruil die terecht wordt gecensureerd; want het is onnatuurlijk en een manier waardoor mensen oneerlijk van elkaar profiteren”)., Deze detailhandelaren waren voornamelijk metics (geen vrij geboren burgers van de stad, tegenwoordig bekend als ‘legale vreemdelingen’), terwijl de ambachtslieden metics, burgers of zelfs bevrijde slaven konden zijn die bekwame ambachtslieden waren geworden.
advertentie
advertentie
de Romeinse Agora
Het Forum Romanum (letterlijk ‘de plaats buiten’) zou op dezelfde manier dienen als de agora in Griekse stadstaten zoals Athene. Net als in Griekenland, de vrouwen bezocht de outdoor markt om te winkelen, terwijl de mannen daar zou ontmoeten om politiek of gebeurtenissen van de dag te bespreken., Een van de meest populaire waren van de Romeinse markt was zijde, zowel in de tijd van de Romeinse Republiek als tijdens het Romeinse Rijk. Zijde was zo populair dat er wetten moesten worden uitgevaardigd om bescheidenheid aan te moedigen onder de vrouwen van Rome die dagelijks de pure stof droegen bij openbare evenementen. Na verloop van tijd werden deze wetten ook toegepast op mannen die zijde net zoveel waardeerden als vrouwen. Latijnse schrijvers lachen vaak om die van hun medeburgers en hun gedrag op de markt., De Romeinse satiricus Juvenal en de dichter Horatius, evenals andere schrijvers, vonden veel van hun inspiratie in het kijken naar en luisteren naar degenen die verzamelden om te winkelen in de openlucht markt.
Meld u aan voor onze wekelijkse e-mail nieuwsbrief!
