Good Mood

dacietkolommen die tienduizenden jaren geleden gevormd werden toen een lavastroom snel afkoelde tegen een gletsjer. Foto door Jackie Beckett, © American Museum of Natural History. rond 1768 verhuisde hij naar Edinburgh, waar een bezoeker een paar jaar later zijn studie beschreef als “zo vol fossielen en chemische apparaten dat er nauwelijks plaats is om te gaan zitten.,”In een paper gepresenteerd in 1788 voor de Royal Society of Edinburgh, een nieuw opgerichte wetenschappelijke organisatie, Hutton beschreef een universum heel anders dan de Bijbelse kosmos: een gevormd door een continue cyclus waarin rotsen en grond worden gewassen in de zee, verdicht tot gesteente, gedwongen tot de oppervlakte door vulkanische processen, en uiteindelijk weer weggesleten in sediment. “Het gevolg van dit lichamelijk onderzoek is dus, “concludeerde Hutton,” dat wij geen spoor van een begin vinden, geen vooruitzicht op een einde.,”Gebaseerd op dezelfde methoden als moderne veldgeologen, Hutton aangehaald als bewijs een klif op het nabijgelegen Siccar punt, waar de juxtapositie van verticale lagen van grijze leisteen en bovenliggende horizontale lagen van rode zandsteen kon alleen worden verklaard door de actie van verbazingwekkende krachten over grote perioden van tijd. Daar realiseerde Hutton zich dat de sedimenten die nu door de grijze leisteen werden vertegenwoordigd, na afzetting waren opgetild, gekanteld, weggeërodeerd en vervolgens bedekt door een oceaan, waaruit de rode zandsteen vervolgens werd afgezet., De grens tussen de twee rotstypes bij Siccar Point wordt nu de Hutton Unconformity genoemd.de fundamentele kracht, volgens Hutton, was ondergrondse warmte, zoals blijkt uit het bestaan van hete bronnen en vulkanen. Uit zijn gedetailleerde waarnemingen van rotsformaties in Schotland en elders op de Britse eilanden, leidde Hutton slim af dat hoge druk en temperaturen diep in de aarde de chemische reacties zouden veroorzaken die formaties van basalt, graniet en minerale aderen creëerden., Hij stelde ook voor dat interne hitte ervoor zorgt dat de korst opwarmt en uitdijt, wat resulteert in de omwentelingen die bergen vormen. Hetzelfde proces zorgt ervoor dat gesteentestratificaties kantelen, vouwen en vervormen, zoals wordt geïllustreerd door de Siccar Point rotsen.

een ander van Hutton ‘ s sleutelbegrippen was de theorie van Uniformitarisme., Dit was de overtuiging dat geologische krachten die in de huidige tijd werkzaam zijn—nauwelijks merkbaar voor het menselijk oog, maar immens in hun impact—dezelfde zijn als die welke in het verleden werkten. Dit betekent dat de snelheid waarmee processen zoals erosie of sedimentatie zich vandaag voordoen vergelijkbaar is met die in het verleden, waardoor het mogelijk is om de tijd te schatten die nodig is om een zandsteen, bijvoorbeeld, van een bepaalde dikte, af te zetten. Uit deze analyse bleek dat er enorme tijd nodig was om de dikte van de blootgestelde steenlagen te verklaren., Uniformitarisme is een van de fundamentele principes van de aardwetenschappen. Hutton ‘ s theorieën kwamen neer op een frontale aanval op een populaire hedendaagse school van denken genaamd catastrofisme: het geloof dat alleen natuurrampen, zoals de grote zondvloed, de vorm en de aard van een 6000-jaar oude aarde zouden kunnen verklaren. Het grote tijdperk van de aarde was het eerste revolutionaire concept dat voortkwam uit de nieuwe wetenschap van de geologie.het effect dat dit portret van een oude, dynamische planeet had op de denkers die volgden in de volgende eeuw was diepgaand., Charles Darwin, bijvoorbeeld, was goed bekend met Hutton ‘ s ideeën, die een raamwerk voor de eonen vereist door de biologische evolutie die hij waargenomen in het fossiel record. De Engelse geoloog Sir Charles Lyell, die geboren werd in het jaar dat Hutton stierf en wiens invloedrijke boek Principles of Geology een brede acceptatie won voor de theorie van Uniformitarisme, schreef: “de verbeelding was eerst vermoeid en overweldigd door te proberen de onmetelijkheid van de tijd te vatten die nodig was voor de vernietiging van hele continenten door een zo ongevoelig proces.,”De “ideeën van subliemheid” die door dit “plan van zo ‘ n oneindige omvang”, zoals Lyell het noemde, werden gewekt, inspireerden niet alleen Hutton ‘ s tijdgenoten, maar ook de komende generaties geologen.