de liedteksten kunnen op verschillende thema ‘ s staan. De vroegste odes in de Engelse taal, die het woord in zijn strikte vorm gebruikten, waren het Epithalamium en het Prothalamium van Edmund Spenser.in de 17e eeuw waren de belangrijkste originele odes in het Engels van Abraham Cowley. Deze waren jambisch, maar hadden onregelmatige lijnlengte patronen en rijmschema ‘ s. Cowley baseerde het principe van zijn Pindariques op een duidelijk misverstand over Pindars metrische praktijk, maar anderen imiteerden zijn stijl op grote schaal, met opmerkelijk succes van John Dryden.,toen Pindar ‘ s meter in de 18e eeuw beter werd begrepen, vervaagde de mode voor Pindarische odes, hoewel er opmerkelijke werkelijke Pindarische odes van Thomas Gray zijn, de vooruitgang van Poesy en de Bard.
Er was een tijd dat meadow, grove, and stream,
De aarde, en elke gemeenschappelijke aanblik,
voor mij leek
gekleed in hemels licht,
De glorie en de frisheid van een droom.het is niet meer zoals het Van Vroeger is geweest; –
keer waar ik kan,
bij nacht of Dag,
De dingen die ik heb gezien kan ik nu niet meer zien….,onze geboorte is maar een slaap en een vergetelheid:de ziel die met ons oprijst, de ster van ons leven, heeft elders zijn omgeving gehad, en komt van ver: niet in volledige vergeetachtigheid, en niet in uiterste naaktheid, maar achterblijvende wolken van heerlijkheid komen we van God, die ons thuis is…
(uittreksel uit Wordsworth ’s Intimations of Immortality)
rond 1800 herleefde William Wordsworth Cowley’ s Pindarick voor een van zijn beste gedichten, The Intimations of Immortality ode., Anderen schreven ook odes: Samuel Taylor Coleridge, John Keats, en Percy Bysshe Shelley die odes schreef met regelmatige stanza patronen. Shelley ’s Ode aan de westenwind, geschreven in veertien regels terza rima stanza’ s, is een belangrijk gedicht in de vorm. Misschien wel de grootste odes van de 19e eeuw waren Keats ‘ vijf grote Odes van 1819, waaronder “Ode aan een nachtegaal”, “Ode op melancholie”, “Ode op een Griekse Urn”, “Ode aan Psyche” en “aan de herfst”. Na Keats, zijn er relatief weinig grote odes in het Engels., Een grote uitzondering is het vierde vers van het gedicht voor de gevallenen van Laurence Binyon, dat vaak bekend staat als de Ode aan de Gevallenen, of gewoon als de Ode.W. H. Auden schreef ook ode, een van de meest populaire gedichten uit zijn eerdere carrière toen hij in Londen woonde, in tegenstelling tot de onwetendheid van mensen over de realiteit van oorlog. In een interview verklaarde Auden ooit dat hij van plan was om het gedicht My Silver Age te noemen als een bespotting van Engeland ‘ s veronderstelde imperial golden age, maar koos Ode omdat het een gevoeliger verkenning van oorlogvoering leek te bieden.,
Ode op een Griekse Urn, terwijl een ekphrasis ook fungeert als een ode aan de artistieke schoonheid die de verteller observeert. Het meest voorkomende rijmschema van de Engelse ode is ABABCDECDE.
ingesteld op musicEdit
net als bij de oude Griekse odes, werden Engelse odes van de 17e en 18e eeuw af en toe op muziek gezet. Componisten als Purcell, Händel en Boyce zetten allemaal Engelse odes aan de muziek.
