jak było zwyczaj w Anglii, pielgrzymi świętowali swoje żniwa świętem. 50 pozostałych kolonistów i około 90 plemion Wampanoag uczestniczyło w ” pierwszym dziękczynieniu.”
głównym podobieństwem pierwszych osadników z Jamestown i pierwszych osadników z Plymouth było wielkie ludzkie cierpienie.,
listopad był za późno na sadzenie roślin. Wielu osadników zmarło na szkorbut i niedożywienie podczas tej strasznej pierwszej zimy. Ze 102 oryginalnych pasażerów Mayflower ocalało tylko 44. Podobnie jak w Jamestown, dobroć miejscowych rdzennych Amerykanów uratowała ich przed mroźną śmiercią.
niezwykła odwaga pielgrzymów została pokazana następnej wiosny. Kiedy Mayflower wrócił do Europy, żaden Pielgrzym nie opuścił Plymouth.,
Helping Hands
Massasoit, wódz plemienia Wampanoag, podpisał w 1621 roku Traktat z Pilgramami, który nigdy nie został złamany. W rezultacie obie grupy cieszyły się pokojowym współistnieniem.
na początku 1621 roku pielgrzymi zbudowali prymitywne chaty i wspólny dom nad brzegiem Zatoki Plymouth. Wkrótce sąsiedzi Indianie zaczęli budować relacje z pielgrzymami. Squanto, miejscowy Indianin, który został porwany i zabrany do Anglii prawie dekadę wcześniej, służył jako tłumacz z lokalnymi plemionami., Squanto nauczył pielgrzymów nawożenia gleby wysuszonymi szczątkami ryb, aby wytworzyć Gwiezdne plony kukurydzy.
Massasoit, wódz pobliskich Wampanoagów, podpisał latem traktat sojuszniczy z pielgrzymami. W zamian za pomoc w obronie przed przerażającym plemieniem Narragansett, Massasoit uzupełniał zapasy żywności dla pielgrzymów przez pierwsze kilka lat.,
Gubernator Bradford
współczesna koncepcja Pielgrzyma może obejmować mężczyznę w czarnym kapeluszu z klamrą, ale nie wszyscy oryginalni osadnicy z hrabstwa Plymouth pasują do tego opisu.
udane kolonie wymagają udanego przywództwa. Człowiekiem, który miał wystąpić w kolonii Plymouth był William Bradford. Po tym, jak pierwszy gubernator wybrany w ramach Mayflower Compact zginął z surowej zimy, Bradford został wybrany gubernatorem na następne trzydzieści lat., W maju 1621 roku przeprowadził pierwszą ceremonię zaślubin Kolonii.
pod kierunkiem Bradforda Plymouth cierpiał mniej trudów niż ich angielscy rodacy z Wirginii. Stosunki z miejscowymi tubylcami pozostawały w Plymouth stosunkowo gładkie, a zaopatrzenie w żywność rosło z każdym rokiem.
jesienią 1621 roku pielgrzymi mieli za co dziękować. Po żniwach Massasoit i około dziewięćdziesięciu innych Indian dołączyło do pielgrzymów na wielką angielską tradycję święta plonów., Uczestnicy świętowali przez kilka dni, jadając na dziczyźnie, gęsi, kaczce, indyku, rybach i oczywiście chlebie kukurydzianym, wyniku obfitych zbiorów kukurydzy. Tradycja ta była powtarzana w czasie żniw w kolejnych latach.
To właśnie prezydent Lincoln ogłosił Święto Dziękczynienia świętem narodowym w 1863 roku. Pielgrzymi z Plymouth po prostu świętowali przetrwanie, a także nadzieje na szczęście w latach, które nadchodzą.
