Good Mood

kobiety uzyskanie głosu — dzięki 19 poprawce — było tylko jednym krokiem na długiej drodze do równości. Kiedy kobiety zaczęły głosować w 1920 roku, stawały w obliczu dyskryminacji i nierównych płac w miejscu pracy. Wiele państw nie pozwalało kobietom zasiadać w ławach przysięgłych (niektóre nawet uniemożliwiały im ubieganie się o urząd). Nawet małżeństwo przyszło z pułapkami: szesnaście Stanów nie pozwalało żonatym kobietom na zawieranie umów., A dzięki ustawie z 1907 roku, Amerykanka, która poślubiła obcokrajowca, straciła obywatelstwo amerykańskie.

w takich sprawach aktywiści mieli nad czym pracować po wyborach. Oto spojrzenie na siedem kobiet, które kontynuowały walkę o prawa kobiet i co osiągnęły.

Alice Paul

Alice Paul czuła, że wybory były tylko pierwszym krokiem dla kobiet., W 1920 roku oświadczyła: „to dla mnie niewiarygodne, że każda kobieta powinna rozważyć wygraną walkę o pełną równość. Dopiero się zaczęło.”

przekonana, że kobiety potrzebują poprawki równych praw, Paul zorganizowała swoją Narodową Partię kobiet, aby skupić się na uzyskaniu jednego uchwalonego. W 1923 roku poprawka, którą opracował Paul — zwana poprawką Lucretia Motta — została po raz pierwszy wprowadzona w Kongresie. Niestety, nie postępował dalej przez dziesięciolecia: podczas gdy Paul uzyskał poparcie NWP, nie przekonała innych organizacji kobiecych, aby poparły poprawkę., W tym czasie wielu aktywistów obawiało się, że jeśli równe prawa staną się prawem Ziemskim, ustawodawstwo ochronne dotyczące płac kobiet i warunków pracy, o które walczyły, zostanie utracone.

Po tym, jak nowy ruch kobiecy zyskał na sile, obie izby Kongresu ostatecznie uchwaliły poprawkę o równych prawach w 1972 roku. Paweł zmarł mając nadzieję, że ERA się powiedzie; niestety, za mało państw ratyfikowało ją w określonym czasie.,

Maud Wood Park

Maud Wood Park nie tylko pomagała kobietom wyborcom jako pierwsza przewodnicząca Ligi Kobiet wyborców, ale także pomagała w tworzeniu i przewodniczyła komisji Kongresu Kobiet, która lobbowała Kongresowi w celu uchwalenia prawodawstwa faworyzowanego przez grupy kobiet.

jedną z praw, które Park i Komitet forsował, była ustawa Sheppard-Towner Maternity Bill (1921)., W 1918 roku Stany Zjednoczone, w porównaniu z innymi krajami uprzemysłowionymi, zajęły przygnębiające 17. miejsce w rankingu śmierci matki; ustawa ta zapewniała pieniądze na opiekę nad kobietami w czasie i po ciąży — przynajmniej do czasu zakończenia jej finansowania w 1929 roku.

Ustawodawstwo było dalekie od ideału — miało rasistowski wyjątek dla osób pochodzenia azjatyckiego — ale przynajmniej uznało, że zamężne kobiety mają tożsamość oddzieloną od swoich mężów.,

Mary McLeod Bethune

dla Afroamerykanek, uzyskanie głosu często nie nie znaczy, że można oddać głos. Ale Mary McLeod Bethune, znana aktywistka i pedagog, była zdecydowana, że ona i inne kobiety będą korzystać ze swoich praw. Bethune zebrała pieniądze na opłacenie podatku od sondaży w Daytona na Florydzie (dostała wystarczająco dużo dla 100 wyborców), a także nauczyła kobiety, jak zdać testy umiejętności czytania i pisania., Nawet walka z Ku Klux Klanem nie powstrzymała Bethune przed głosowaniem.

Działalność Bethune nie skończyła się na tym: w 1935 roku założyła Narodową Radę czarnych kobiet, aby opowiadać się za czarnymi kobietami. W czasie prezydentury Franklina D. Roosevelta przyjęła stanowisko dyrektora ds. murzyńskich w Narodowej Administracji Młodzieżowej. To uczyniło ją najwyższą rangą Afroamerykanką w rządzie. Bethune wiedziała, że daje przykład, stwierdzając: „wyobraziłam sobie dziesiątki murzyńskich kobiet, które przychodzą po mnie, wypełniając stanowiska o wysokim zaufaniu i znaczeniu strategicznym.,”

Rose Schneiderman

była pracownica fabryki i oddana organizatorka pracy, Rose Schneiderman skupiła się na potrzebach kobiet pracujących po wyborach., W latach 1926-1950 Schneiderman była przewodniczącą Ligi związków zawodowych kobiet, była jedyną kobietą w radzie doradczej ds. pracy National Recovery Administration, a w latach 1937-1943 pełniła funkcję sekretarza pracy stanu Nowy Jork.

Chciała, aby pracownicy domowi (którymi były prawie wszystkie kobiety) byli objęci ubezpieczeniem społecznym, zmiana, która nastąpiła 15 lat po wprowadzeniu prawa po raz pierwszy w 1935 roku., Schneiderman dążył również do poprawy płac i warunków pracy dla kelnerek, pralni, salonów piękności i pokojówek hotelowych, z których wiele było kolorowymi kobietami.

Eleanor Roosevelt

praca Eleanor Roosevelt dla kobiet rozpoczęła się na długo przed jej mąż Franklin D. Roosevelt wygrał prezydenturę., Po dołączeniu do Ligi związków zawodowych kobiet w 1922 roku, przedstawiła Franklina przyjaciołom, takim jak Rose Schneiderman, co pomogło mu zrozumieć potrzeby kobiet pracujących.

na arenie politycznej Eleanor koordynowała działania kobiet podczas kandydowania Ala Smitha na prezydenta w 1928 roku, a później pracowała nad kampaniami prezydenckimi męża. Kiedy Franklin wygrał Biały Dom, Eleanor wykorzystała swoją nową pozycję do wspierania interesów kobiet; nawet konferencje prasowe, które organizowała dla reporterów pomagały im w ich pracy.

Eleanor po śmierci Franklina nadal była orędowniczką kobiet., W czasie rządów Johna F. Kennedy ' ego mówiła o potrzebie równego wynagrodzenia. I choć początkowo była przeciwna poprawce o równych prawach, ostatecznie wycofała swoje zastrzeżenia.

Margaret Sanger

Margaret Sanger uważała, że „żadna kobieta nie może nazywać się wolną, która nie posiada i nie kontroluje własnego ciała” — dla niej dostępna antykoncepcja była niezbędną częścią praw kobiet.,

W latach dwudziestych Sanger odłożył wcześniejsze radykalne taktyki, aby skupić się na uzyskaniu głównego nurtu poparcia dla legalnej antykoncepcji. W 1921 roku założyła American Birth Control League, a dwa lata później jej Birth Control Clinical Research Bureau otworzyło swoje podwoje. Biuro prowadziło szczegółową dokumentację pacjentów, która udowodniła skuteczność i bezpieczeństwo antykoncepcji.

Sanger lobbowała również za ustawodawstwem dotyczącym antykoncepcji, choć nie odniosła większego sukcesu. Miała jednak więcej szczęścia w sądzie, z USA., W 1936 roku Sąd Apelacyjny orzekł, że import i dystrybucja środków antykoncepcyjnych do celów medycznych jest w porządku. Poparcie Sangera przyczyniło się również do zmiany postaw społecznych: katalog Sears zakończył sprzedaż „preventives”, a w ankiecie z 1938 roku, 79% czytelników poparło legalną kontrolę urodzeń.

Molly Dewson

po wyborach zarówno partie demokratyczne, jak i republikańskie utworzyły podziały kobiece. Jednak To właśnie działania Molly Dewson w ramach Partii Demokratycznej pomogły kobietom osiągnąć nowe szczyty władzy politycznej.,

Dewson, ściśle współpracując z Eleanor Roosevelt, zachęcała kobiety do poparcia i głosowania na Franklina D. Roosevelta w wyborach prezydenckich w 1932 roku. Po zakończeniu wyborów naciskała na przyjmowanie nominacji politycznych przez kobiety (ponownie z poparciem Eleonory). To poparcie doprowadziło Franklina do przełomowych wyborów, takich jak Frances Perkins została sekretarzem pracy, Ruth Bryan Owen została mianowana ambasadorem w Danii i Florence Allen dołączyła do Sądu Apelacyjnego obwodu.,

jak kiedyś zauważył Dewson, „jestem zdecydowanym zwolennikiem postępu dla kobiet, które przychodzą tu i tam na spotkania i pracę pierwszej klasy przez kobiety, które są szczęśliwcami wybranymi do zademonstrowania.”