Good Mood

w kwietniu 1934 roku Warner Brothers opublikowało kroniki filmowe ukazujące podział śledztwa obławy na Johna Dillingera, jednego z najbardziej znanych przestępców w kraju., Kronika filmowa pokazała materiał filmowy ojca Dillingera, starszego farmera i mieszkańców Mooresville w stanie Indiana, rodzinnego miasta Dillingera. Widzowie w całej Ameryce wiwatowali, gdy na ekranie pojawił się obraz Dillingera. Syknęli na zdjęcia agentów specjalnych D. O. I. Kiedy usłyszał wiadomość, dyrektor D. O. I. J. Edgar Hoover był oburzony . Umieścił miasto Mooresville pod obserwacją i zagroził, że oskarży rodzinę Dillingerów, jeśli nie będą współpracować z D. O. I., Hoover został od tego ostatniego odwiedziony, ale członkowie rodziny, w trosce o ich bezpieczeństwo, zgodzili się na przesłuchanie przez agentów federalnych.

John Herbert Dillinger urodził się 22 czerwca 1903 roku w Indianapolis. Jego ojciec, John Wilson Dillinger, był właścicielem małego sklepu spożywczego i czterech domów. Jego matka, urodzona jako Mollie Lancaster, zmarła, gdy mały Johnnie miał trzy lata. Jego siostra, Audrey, która była czternaście lat starsza, opiekowała się nim, dopóki nie wyszła za mąż rok później. Jego ojciec ożenił się ponownie, gdy Johnnie miał 9 lat.

starszy Dillinger na przemian dyscyplinował i rozpieszczał syna., Pobił Johnniego pięciolinią, ale dał mu wystarczająco dużo pieniędzy na cukierki. W niektórych dniach jego ojciec zamykał Johnnie ' ego w domu przez cały dzień; w innych pozwalał mu wędrować po okolicy aż do zmroku.

Johnnie ciągle pakował się w kłopoty. Prowadził Gang zwany Parszywą dwunastką i kradł węgiel z wagonów kolejowych. Większość sąsiadów nie wiedziała o wyczynach Johnniego i opisywała go jako wesołego, sympatycznego młodzieńca, który ubierał się schludnie i nie był bardziej psotny niż jakikolwiek inny chłopiec.,

w wieku 16 lat Dillinger porzucił szkołę i rozpoczął pracę w warsztacie maszynowym, gdzie spisywał się bardzo dobrze. W nocy zawsze wracał późno do domu, tworząc napięcie z ojcem.

w 1920 roku starszy Dillinger sprzedał swoją posiadłość w Indianapolis, aby przejść na emeryturę na farmę w Mooresville w stanie Indiana. Miał również nadzieję, że kraj zapewni jego synowi zdrowe środowisko. Zamiast tego Dillinger zachował pracę w Indianapolis, dojeżdżając 18 mil na motocyklu. Odmówił opowiedzenia ojcu o swoich nocnych eskapadach, które obejmowały picie, kłótnie i odwiedzanie prostytutek.,

Po pięciu miesiącach służby w marynarce Dillinger zdezerterował i ożenił się 12 kwietnia 1924 roku z Beryl Hovious. On miał 20 lat, a ona 16.

6 września 1924 roku Dillinger i jego przyjaciel, Edgar Singleton, obrabowali sklepikarza Z Mooresville. Frank Morgan wracał do domu z tygodniowymi paragonami, kiedy obaj go napadli. Chociaż Dillinger pokonał Morgana żelazną śrubą, sprzedawca nie został poważnie ranny. Dillinger został aresztowany; jego ojciec surowo radził mu przyznać się do winy i przyjąć karę, która okazała się dość surowa., Młody Johnnie otrzymał maksymalną karę od 10 do 20 lat więzienia, mimo że nie był wcześniej karany. Singleton, który był znacznie starszy i miał kartotekę więzienną, odsiedział mniej niż dwa lata od wyroku od 2 do 14 lat, dzięki swojemu prawnikowi.

lata później, w październiku 1933 r., Dillinger napisał do ojca list z więzienia:

wiem, że byłem wielkim rozczarowaniem dla ciebie, ale myślę, że zrobiłem zbyt dużo czasu, bo gdzie poszedłem w beztroskim chłopcu, wyszedłem zgorzkniały wobec wszystkiego w ogóle…, gdybym wyszedł łagodniej, gdy popełniłem pierwszy błąd, to nigdy by się nie stało.

Mimo że był sporadycznie dyscyplinowany za zakłócanie porządku publicznego, nie był uważany za niebezpiecznego. Grał w więziennej drużynie baseballowej i pracował w fabryce koszul jako Szwacz. Dzięki imponującej zręczności manualnej Dillinger często wypełniał dwa razy swój dzienny kontyngent. Potajemnie pomagał innym mężczyznom w spełnianiu ich wymagań i zaprzyjaźnił się z nimi, a jego najbliższymi byli Harry Pierpont i Homer Van Meter.,

często odwiedzała go żona i rodzina Dillingera. Pisał często, a jego listy były pełne ciepła i uczucia. W liście do żony z 18 sierpnia 1928 r. Dillinger napisał:

najdrożsi będziemy tak szczęśliwi, kiedy będę mógł wrócić do domu i przegonić Twoje smutki (… Dla ukochanej kocham cię więc chcę tylko być z Tobą i cię uszczęśliwić. (…) Napisz wkrótce i przyjdź wcześniej.

ale serce Beryl Hovious nie rosło. Wkrótce po otrzymaniu tego listu Beryl złożyła pozew o rozwód, który uzyskała 20 czerwca 1929. Dillinger był zdruzgotany., Sześć lat później, ukrywając się w Chicago, powiedział: „zacząłem wiedzieć, jak się czujesz, gdy łamie ci się serce. Przez cztery lata nie mogłem się doczekać powrotu do domu, a teraz nie było już żadnego domu, do którego mógłbym wrócić.”

drugi cios nastąpił miesiąc później, gdy dillingerowi odmówiono zwolnienia warunkowego. Po osiągnięciu wzorowego zachowania przez dwa lata był wściekły. Poprosił o wysłanie do więzienia stanowego Indiana w Michigan City. Dillinger powiedział urzędnikom, że więzienie ma lepszą drużynę baseballową., Prawda była taka, że chciał opuścić Mooresville i dołączyć do swoich starych przyjaciół Pierpont i Van Meter, którzy zostali tam przeniesieni.

w Michigan City dyscyplina była ostrzejsza, a Dillinger był zaskoczony, widząc wielu mężczyzn w wieku jego ojca. Popadł w depresję i nie zawracał sobie głowy dołączaniem do drużyny baseballowej. Dillinger ponownie pracował w fabryce koszul, gdzie po raz kolejny produkował podwójne kontyngenty i pomagał mniej zręcznym mężczyznom.

w zakładzie karnym Dillinger nauczył się wszystkiego od starszych więźniów. Poznał Waltera Dietricha, który współpracował z Hermanem K. Lammem., Były oficer armii niemieckiej, Lamm wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Osiągnął sukces, stosując swoje szkolenie wojskowe do napadu na bank. Badał dokładnie układ banku i przydzielał każdemu współpracownikowi rolę. Kierowca samochodu uciekającego planował drogę ucieczki do dziesiątych części mili i ćwiczył ją kilka razy. Metoda Lamma działała przez trzynaście lat, dopóki nie zginął w strzelaninie z policją.

po dziewięciu latach Dillinger został zwolniony warunkowo 22 maja 1933 roku. Uważał, że spłacił swój dług wobec społeczeństwa, spędzając młodość w więzieniu., On i jego rodzina twierdzili później, że to było więzienie i prawo, które zmieniło go w desperado, ale prawdę mówiąc, jego kartoteka przed pójściem do więzienia była dość zła. Jest jasne, że więzienie nie zrobiło nic, aby go zrehabilitować. W tym momencie swojego życia Dillinger był zdeterminowany, aby stać się profesjonalnym złodziejem bankowym. W swoich wspomnieniach agent rządowy Melvin Purvis napisał: „prawdopodobnie nie ma nikogo, kogo kariera tak graficznie ilustruje niedoskonałości naszego systemu, jak John Dillinger.,”

za pomocą broni przemyconej przez świeżo uwolnionego Dillingera i ustaleń dokonanych przez dziewczynę Harry ' ego Pierponta, Mary Kinder, dziesięciu mężczyzn uciekło z więzienia stanowego Indiana 22 września 1933 roku. Wśród nich byli Harry Pierpont, Charles Makley, John Hamilton, Walter Dietrich i Russell Clark, którzy utworzyli gang Dillingera. Dołączył do nich Homer Van Meter, który został zwolniony warunkowo.

cztery dni przed ucieczką jego przyjaciół Dillinger został aresztowany w Dayton w stanie Ohio. Jedną z pierwszych misji gangu było uwolnienie Dillingera, który był przetrzymywany w więzieniu Allen County w Lima w stanie Ohio., Podczas tego procesu Pierpont zastrzelił i zabił szeryfa Jesse Sarbera.

gang Dillingera napadał na posterunki policji w poszukiwaniu broni i amunicji, a do rabowania banków wykorzystywał metodę Lamma. Jeden lub dwóch mężczyzn odwiedzi bank w godzinach pracy. Zapamiętali układ wnętrza i odnotowali odległość od najbliższego posterunku policji.

Pat Cherrington, dziewczyna Hamiltona, opisała, jak Dillinger i Van Meter „obrabowali” jeden bank. „zidentyfikowali się jako urzędnicy NRA w Waszyngtonie. …,doradzali prezesowi banku, że wzywają wszystkie banki w całym stanie w ankiecie i byli bardzo zainteresowani tym, jak działają różne kodeksy.”

członkowie gangu jechali drogą ucieczki trzy lub cztery razy. Mężczyźni rysowali mapy pokazujące miasta, punkty orientacyjne i liczbę mil między różnymi punktami. Zostały one oznaczone na wykresie, który” Nawigator ” odczytał kierowcy. Mężczyźni ukryli nawet puszki z benzyną w stogach siana wzdłuż drogi ucieczki.

większość członków gangu miała dziewczyny., Dillinger spotykał się z Evelyn” Billie ” Frechette, która miała mieszane pochodzenie francuskie i indiańskie. Podczas gdy inne dziewczyny piły twardy alkohol, Dillinger odmówił podania Frechette, z powodu jej rdzennego amerykańskiego pochodzenia i jego przekonania, że może zostać alkoholiczką. Sami mężczyźni rzadko pili, ponieważ Pierpont nie pozwalał na dokonanie napadu, a nawet zaplanowanie go pod wpływem alkoholu. Utrzymywał, że Ponieważ żyli w ciągłym niebezpieczeństwie bycia złapanym, mężczyźni musieli być czujni przez cały czas.,

działy Policji i gazety przypisywały gangowi Dillingera wiele przestępstw, których nie popełnili. Podczas wakacji na Florydzie w grudniu 1933 roku, gang został oskarżony o zbrodnie na całym Środkowym Zachodzie. Jedna z gazet w Chicago oskarżyła Dillingera o zastrzelenie psa. Powiedział: „do diabła! To zaszło za daleko. Jak mógłbym zastrzelić psa w Chicago z Florydy? Ciekawe, czy pies miał na imię Matt .”(Leach, nemezis Dillingera, był szefem policji stanowej Indiany.)

podczas napadu na bank 15 stycznia 1934 roku zginął policjant., Później powiedział swojemu prawnikowi: „zawsze czułem się źle z powodu śmierci O' Malleya, ale tylko z powodu jego żony i dzieci. …Stał na drodze i rzucał we mnie kulami. Co innego mogłem zrobić?”

25 stycznia 1934 r.Dillinger, Pierpont, Makley i Clark zostali aresztowani w Tucson. Trzy ostatnie zostały ekstradyowane do Lima w stanie Ohio. Dillinger został ekstradyowany do Indiany za zabójstwo oficera O ' Malleya i przetransportowany ekstrawaganckim i, jak na razie, dość nietypowym środkiem: samolotem. Ponieważ walczył, policja musiała Go zakuć w kajdany i praktycznie zaciągnąć do samolotu., Kiedy przykuli go do słupka w środku, powiedział: „do diabła, nie wyskakuję z tych rzeczy.”

Dillinger, Bohater ludowy dla Amerykanów rozczarowany upadającymi bankami i nieskutecznym rządem federalnym, przybył do więzienia w Crown Point w stanie Indiana 30 stycznia 1934 roku. Ale nigdy nie będzie sądzony za morderstwo oficera O ' Malleya. 3 marca uciekł, grożąc strażnikom drewnianym pistoletem, który rzekomo wyrzeźbił z podkładki. (Później pojawiły się dowody, że jego prawnik zorganizował ucieczkę Dillingera z łapówkami gotówkowymi.,) Dillinger ukradł samochód szeryfa i pojechał do Chicago. Dyrektor D. O. I. J. Edgar Hoover był zachwycony, ponieważ prowadzenie kradzionego pojazdu przez granicę stanu było przestępstwem federalnym, dzięki czemu Dillinger mógł ścigać D. O. I.

od 5 do 8 kwietnia 1934 roku Dillinger i Frechette odwiedzili jego rodzinę w Mooresville. Spotkanie było szczęśliwe i zawierało niedzielny obiad. Następnego dnia Dillinger i Frechette pojechali do Chicago, gdzie została aresztowana przez agentów specjalnych D. O. I.

z powodu jego sławy życie stawało się coraz trudniejsze dla Dillingera., Razem z Van Meterem przeszedł operację plastyczną 27 maja 1934 roku w domu Jimmy ' ego Probasco, właściciela baru mającego powiązania z Chicago Syndicate. W następnym miesiącu obaj mężczyźni spędzali czas na rekonwalescencji w domu Probasco.

podczas rekonwalescencji Louis Piquett, prawnik Dillingera, i Arthur O ' Leary, śledczy prawny Piquetta, często odwiedzali Dom Probasco i dobrze poznali Dillingera. Mówili, że ubierał się schludnie i zachowawczo, i utrzymywał paznokcie idealnie wypielęgnowane. Dillinger lubił czytać i lubił rozmawiać o bieżących wydarzeniach i baseballu., Był zazwyczaj przyjazny i dobroduszny, rzadko używał wulgaryzmów. Dillinger miał znakomitą zdolność do zachowania spokoju w nagłych wypadkach oraz do szybkiego i racjonalnego działania. Piquett I O ' Leary powiedzieli, że nie miał instynktu zabójcy.

w dniu swoich 31.urodzin, 22 czerwca 1934, Dillinger został ogłoszony pierwszym wrogiem publicznym Ameryki Numer jeden. Następnego dnia rząd federalny obiecał 10 000 dolarów nagrody za schwytanie go i 5 000 dolarów nagrody za informacje prowadzące do jego aresztowania.

Dillinger wprowadził się do mieszkania Anny Sage 4 lipca 1934 roku., Pochodzi z Rumunii, stanęła przed postępowaniem deportacyjnym za prowadzenie kilku burdeli. Sage pracowała jednak nad grą podwójną; oddając Dillingera do D. O. I., myślała, że nie zostanie deportowana. 22 lipca 1934 roku Dillinger zaprosił Sage i Polly Hamilton, swoją obecną dziewczynę, do kina. Widzieli melodramat Manhattanu z Clarkiem Gable ' em. Po zakończeniu filmu Dillinger wyszedł z teatru między Sage i Hamiltonem. Wszedł w zasadzkę D. O. I. John Dillinger został dwukrotnie postrzelony i zmarł na miejscu.,

rodzina Dillingera dokonała pochówku chrześcijańskiego 25 lipca 1934 roku. Został pochowany na cmentarzu Crown Hill w Indianapolis. Tydzień po śmierci Dillingera jego rodzina podpisała kontrakt z Teatrem wodewilu. Między aktami w Lyric Theater w Indianapolis rozmawiali o życiu Dillingera.

chociaż Dillinger nigdy nie żałował za swoje zbrodnie, żałował wybranego stylu życia. Przed poddaniem się operacji plastycznej powiedział O 'Leary' emu: „chcę żyć jak inni ludzie. Billie i ja chcielibyśmy się pobrać i gdzieś osiedlić.,”

pomimo swojego lekkomyślnego zachowania Dillinger nie miał złudzeń co do swojej sytuacji. Powiedział O 'Leary' emu: „podróżuję drogą jednokierunkową i nie oszukuję się, jaki będzie koniec. Jeśli się poddam, wiem, że to oznacza krzesło elektryczne. Jeśli będę kontynuował, to tylko pytanie, ile czasu mi zostało.”

jedna opowieść o Dillingerze dawno przeżyła słynnego banitę: twierdzenie, że jego męski organ był niezwykle duży i że posiadał niezwykłą sprawność seksualną., Zdjęcie Dillingera pod prześcieradłem pomogło promować tę historię; jego ramię pod prześcieradłem stworzyło wybrzuszenie, które niektórzy widzowie błędnie interpretowali jako jego genitalia. W chwili śmierci Dillingera gazety opublikowały zdjęcie dopiero po retuszu, aby usunąć skandaliczne wybrzuszenie. Chociaż sekcja zwłok wykazała, że jego fizyczne wyposażenie jest normalne, legenda przetrwała, a niektórzy twierdzą, że Smithsonian zachował organy do swoich zbiorów.