Streszczenie
na początku rozdziału 2 stwierdziliśmy, że zwierzę reaguje wybiórczo na stosunkowo niewiele zmian w swoim środowisku. Ta „selektywność odpowiedzi” wynika częściowo z dopełniacza i możliwości jego receptorów. W rzeczywistości wyrażenie „selektywność odpowiedzi” jest czymś w rodzaju niedopowiedzenia; zwierzęta mogą być bardzo specyficzne w swoich odpowiedziach (zwłaszcza w kontekście komunikacji), ze szczególnymi konfiguracjami bodźców uwalniającymi jedną, a tylko jedną konkretną odpowiedź., W „przechadzce po światach zwierząt i ludzi” von Uexküll (Hinde, 1970) opisuje zachowanie samicy kleszcza. Kiedy się połączy, wspina się po roślinności i przylega tam, być może przez miesiące, całkowicie nie reagując na zmiany wokół niej, z wyjątkiem jednego: jeśli wykryje kwas masłowy w powietrzu, puści swój chwyt. Kwas masłowy jest składnikiem wydzieliny skórnej ssaków, a jej reakcja na nią zapewnia rozsądną szansę lądowania na żywicielu. W rzeczywistości, żeńskie kleszcze mają tendencję do poruszania się w roślinności dość dużo, a są inne bodźce, na które będą reagować., Niemniej jednak specyficzność reakcji na kwas masłowy jest ekstremalna i prawdopodobnie jest nadawana w dużej mierze przez posiadanie wielu chemoreceptorów, które reagują dość specyficznie na kwas masłowy. Jest to przykład filtracji bodźców w modalności węchowej i może być rozliczona przez „kodowanie linii”. W innych przypadkach, szczególnie gdy sygnały są w modalności wizualnej, proces filtracji nie może być przypisany tak starannie do zjawiska peryferyjnego.
