Good Mood

Central chemoreceptions tradycyjnie odnosi się do zmiany w wentylacji przypisanej zmianom CO2/H+ wykrytym w mózgu. Zainteresowanie centralną chemorecepcją znacznie wzrosło od czasu poprzedniego podręcznika fizjologii opublikowanego w 1986 roku. Początkowo chemorecepcja Centralna była umiejscowiona na obszarach na powierzchni rdzenia brzusznego, hipoteza uzupełniona niedawną identyfikacją neuronów ze specyficznymi fenotypami w pobliżu jednego z tych obszarów jako przypuszczalne komórki chemoreceptorowe., Istnieją jednak istotne dowody na to, że wiele miejsc uczestniczy w centralnej chemorecepcji, niektóre znajdują się w odległości od rdzenia brzusznego. Funkcjonalnie, Central chemoreception, poprzez wykrywanie płynu śródmiąższowego mózgu H+, służy do wykrywania i integracji informacji na (i) pęcherzykowe wentylacji (tętnicze PCO2), (ii) przepływ krwi i metabolizm mózgu, i (iii) równowagi kwasowo-zasadowej, i, w odpowiedzi, może wpływać na oddychanie, opór dróg oddechowych, ciśnienie krwi (współczulny ton), i pobudzenia., Ponadto Centralna chemorecepcja zapewnia toniczny „napęd” (źródło pobudzenia) na normalnym, wyjściowym poziomie PCO2, który utrzymuje stopień funkcjonalnej łączności między neuronami oddechowymi pnia mózgu niezbędnego do wytworzenia eupneicznego oddychania. Central chemoreception reaguje na małe zmiany w PCO2 w celu regulacji normalnej wymiany gazowej i na duże zmiany w PCO2 w celu zminimalizowania zmian kwasowo-zasadowych. Centralne miejsca chemoreceptorów różnią się w funkcji z płcią i z rozwojem., Z ewolucyjnego punktu widzenia chemorecepcja Centralna wyrosła z wymagań stawianych przez oddychanie powietrzem i wodą, homeotermię, sen, optymalizację pracy oddychania z” idealnym ” tętniczym PCO2 oraz utrzymanie odpowiedniego pH w temperaturze 37°C dla optymalnej struktury i funkcji białka. © 2012 American Physiological Society. Compr Physiol 2:221-254, 2012.