Good Mood

Cuzco, również pisane Cusco lub Kosko, Quechua Qosqo, miasto i Region Inków, Południowo-środkowe Peru. Jest to jedno z najstarszych stale zamieszkanych miast na półkuli zachodniej., Dawniej stolica rozległego imperium Inków, zachowuje wiele z wysoko spreparowanej wczesnej architektury kamiennej, która jest zazwyczaj zachowana w fundamentach i niższych kondygnacjach hiszpańskich struktur kolonialnych. Cuzco zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1983 roku.

miasto stoi wysoko w Andach na średniej wysokości 11,150 stóp (3400 metrów) na zachodnim krańcu doliny Huatanay, Kotliny rozciągającej się 20 mil (30 km) na wschód do Huambutio. Jest podlewana przez małe rzeki Huatanay, Huancaro i Chunchullmayo, dopływy Vilcanota., Powietrze jest na ogół suche, a mróz jest rzadki nawet w najzimniejszych miesiącach, czerwcu i lipcu. Pora deszczowa trwa od listopada do lutego.,Cuzco, którego nazwa pochodzi od słowa keczua oznaczającego „pępek” lub „centrum”, pochodzi z XI lub XII wieku i było stolicą Tawantinsuyu („Królestwo czterech części”), imperium, które pod koniec XV wieku rozciągało się na północny zachód około 1100 mil (1800 km), osiągając w przybliżeniu północną granicę dzisiejszego Ekwadoru, a na południe 1600 Mil (2600 km), osiągając centrum Ekwadoru.obecnie Chile, a także na południowy wschód do części współczesnej Boliwii i Argentyny., Populacja imperium w czasie hiszpańskiego podboju, w 1530 roku, może liczyć ponad 12 milionów. Samo miasto liczyło dziesiątki tysięcy mieszkańców, być może nawet 200 tysięcy. Cuzco i okolica zawierają rozległe ruiny Inków, które odzwierciedlają wielkie umiejętności w inżynierii, kamieniarstwie i architekturze. Do dziś zachowały się liczne ściany zbudowane bez zaprawy; ich kamienie były cięte w nieregularne kształty i wyposażone z taką precyzją, że nie można włożyć pokrywy pudełka zapałek w większość szwów. Słynny kamień dwunastu kątów jest doskonałym przykładem tej konstrukcji., Oryginalne ulice Cuzco są wąskie i często schodkowane.

Wojska hiszpańskiego konkwistadora Francisco Pizarro zajęły Cuzco w listopadzie 1533 roku i złupiły miasto., Pizarro formalnie założył miasto Cuzco w marcu 1534 roku w imieniu cesarza Karola V, ale miasto straciło na znaczeniu po przeniesieniu stolicy Pizarro do nadmorskiej Limy w 1535 roku. Wielkie trzęsienie ziemi miało miejsce w 1650 roku, powodując wielkie zniszczenia budynków stojących wówczas w Cuzco. Początki baroku w Cuzco sięgają okresu, w którym miasto było centrum płodnej produkcji artystycznej w dziedzinie murarstwa, malarstwa, rzeźby, biżuterii i ozdobnej obróbki drewna., Prace były prowadzone lub pod wpływem rzymskokatolickich księży i mnichów, a kilka znaczących kościołów i innych budynków zostało wzniesionych w miejscu—lub powyżej-istniejących struktur Inków. Trzysta lat później, w maju 1950 roku, Cuzco doświadczyło kolejnego znaczącego trzęsienia ziemi, które uszkodziło wszystkie kościoły i prawie 90 procent mieszkań.

uzyskaj subskrypcję Britannica Premium i uzyskaj dostęp do ekskluzywnych treści. Subskrybuj teraz

Kościół Santo Domingo, konsekrowany w 1654 roku, zawiera fundamenty i kilka ścian Koricancha( Coricancha), Nazwa keczua oznaczająca „złota obudowa” lub „Złoty Ogród”; strona została poświęcona Viracocha, bóstwu Stwórcy i Inti, bogu słońca, i jest również znany jako Świątynia Słońca. Zawierała również kapliczki różnych innych bóstw., Został zbudowany przez Inków na świętym miejscu i służył jako jądro Wielkiego Obserwatorium Astronomicznego i kalendarzowego. Podczas rządów Inków, starannie wykonane ściany Koricancha były pokryte setkami srebrnych i złotych płyt, a jego dach pokryty był mieszaniną strzechy i złotych „słomek”, tak że błyszczał w słońcu. W swoich tarasowych ogrodach Władca Inków uroczyście zasadził drobno wykonane złote statuetki w postaci łodyg kukurydzy (kukurydzy)., Według niektórych wczesnych kronikarzy na terenie świątyni znajdowały się również złote posągi Lam, pasterzy, owadów, kwiatów i małych zwierząt. Podobnie jak w przypadku większości innych skarbów Imperium Inków, dzieła sztuki Koricanchy zostały zamienione w buliony i wysłane do Hiszpanii.

Inne architektoniczne budynki miasta to Narodowy Uniwersytet San Antonio Abad del Cuzco (założony 1598); Kościół La Compañía, który został zbudowany na fundamentach świątyni węży (Amarucancha); kościół i Klasztor La Merced, najwcześniejszy Kościół chrześcijański w Cuzco (założony 1534); oraz klasztor Santa Catalina, który zastąpił Dom dziewic słońca (Acllahuasi lub acllawasi)., Dom XVI-wiecznego historyka Garcilaso de la Vegi jest również godny uwagi.

cyclopean fortress of Sacsahuamán (Sacsayhuamán, lub Saqsaywamán) wychodzi na dolinę ze wzgórza 755 stóp (230 metrów) powyżej Cuzco. Na planie miasta Inków Cuzco zostało ułożone w kształcie pumy (zwierzę święte dla Inków), z Sacsahuamán tworzącymi jego głowę i szczęki. Obraz ten jest wzmocniony zygzakowatym zarysem masywnych trzypoziomowych blanek twierdzy, zwróconych na zewnątrz od miasta., Wiele z jego składowych kamieni jest wielkości głazów, ważących aż 100-300 ton i mierzących do 27 stóp (8,2 metra) wysokości. Ściany Sacsahuamán rozciągają się poziomo ponad 305 metrów. Wieże obronne i inne budowle na wzgórzu za murami zostały zrównane z ziemią przez siły hiszpańskie. Sacsahuamán został zbudowany w okresie 80 lat z siłą roboczą, która wynosiła średnio około 20,000. Zarówno czas jego budowy, jak i sposób transportu kamieni nie są znane., Naprzeciwko fortecy na szerokim Placu Defilad znajduje się tzw. TRON Inków, zaokrąglona masa litej skały, na której wycięto „siedzenia”, które zgodnie z tradycją były zajmowane przez inkaską szlachtę podczas głównych ceremonii i uroczystości. Inne Ruiny w pobliżu to Inca bath lub Tambomachay (Tampumacchay), Kenco amfiteatr i Twierdza Puca Pucara.