cele/hipoteza: umieszczenie Passy-Muir speaking valve is considered best practice for infants and children with a tracheostomy. Zawór Passy-Muir umożliwia fonację poprzez przekierowanie wydychanego powietrza przez glottis. Słaba tolerancja zaworu Passy-Muir jest związana z nadmiernym ciśnieniem transtracheal przy wydechu z powodu niedrożności górnych dróg oddechowych., Wywiercenie małego otworu w boku zaworu Passy-Muir tworzy otwór odciążający ciśnienie, aby umożliwić częściowy wydech przez rurkę tracheostomijną, umożliwiając jednocześnie fonację.
projekt badania: przedstawiono retrospektywną serię przypadków 10 afonicznych pacjentów pediatrycznych z tracheostomią z wywierconą zastawką Passy-Muira.
metody: tolerancję zaworu oceniano klinicznie i obiektywnie. Manometria ręczna została wykorzystana do określenia ciśnienia transtrachealnego przy pasywnym wydechu., Wszyscy pacjenci mieli diagnozę niedrożności górnych dróg oddechowych i wykazywali nadmierne ciśnienie przy użyciu standardowego zaworu Passy-Muir. Pacjenci byli oceniani z użyciem zaworu Passy-Muir z maksymalnie dwoma otworami 1,6 mm wywierconymi z boku zaworu. Pacjenci przeszli do badań klinicznych, jeśli stan kliniczny jest stabilny i jeśli ciśnienie śródmiąższowe nie przekraczało 10 cm H(2) O podczas noszenia zaworu.
wyniki: ośmiu pacjentów przeszło do badania, przy czym pięciu z ośmiu pacjentów było w stanie sfonować w ciągu 1 tygodnia, a sześciu z ośmiu było w stanie tolerować noszenie zastawki przez ≥ 2 godziny w ciągu 2 tygodni od wprowadzenia leku., Wszystkich ośmiu pacjentów udało się sfonować w ciągu 6 miesięcy od wprowadzenia zastawki.
wnioski: wyniki te potwierdzają wiercenie zastawek mówiących Passy-Muir jako obiecującą opcję ułatwiającą fonację u pacjentów pediatrycznych z tracheostomią w celu niedrożności górnych dróg oddechowych.
