Rommel podczas I Wojny Światowej i okresu międzywojennego
Erwin Rommel urodził się w Wirtembergii, w Niemczech, w 1891 roku. Wstąpił do armii niemieckiej w 1910 jako oficer piechoty i służył z wyróżnieniem w I wojnie światowej. walczył głównie na froncie zachodnim, głównie we Francji i Włoszech. Po sukcesach w bitwie pod Caporetto i zdobyciu Longorone we Włoszech, Rommel został awansowany do stopnia kapitana w styczniu 1918 roku.,w 1919 r. Rommel uczestniczył w tłumieniu powstań rewolucyjnych komunistów w niemieckich miastach Lindau i Schwäbisch-Gmünd. W ten sposób Rommel stał się znany z unikania rozlewu krwi i polegania na negocjacjach w celu rozwiązania konfliktu. W latach 1929-1933 Rommel służył jako instruktor w szkole Piechoty w Dreźnie, a od 1935 w Niemieckiej Akademii Wojennej w Poczdamie. Pod wrażeniem znakomitej reputacji Rommla jako instruktora, Adolf Hitler powierzył go w 1937 roku jako oficera łącznikowego Ministerstwa Wojny Hitlerjugend, którego zadaniem było ich szkolenie wojskowe., Jednak Rommel w wielu sprawach zderzył się z przywódcą Hitlerjugend Baldurem von Schirachem i został usunięty w następnym roku.
w październiku 1938 r.Hitler zażądał, aby Rommel dowodził osobistym batalionem eskortowym Hitlera, który towarzyszył Führerowi za każdym razem, gdy podróżował poza Niemcy.
II wojna światowa
w 1939 r.generał dywizji Rommel nadal dowodził batalionem eskortowym Hitlera podczas inwazji na Polskę. Było to ważne stanowisko, gdyż Hitler bardzo osobiście interesował się kampanią, często podróżując w czasie kampanii blisko frontu., W 1940 roku Rommel dowodził 7 Dywizją Pancerną podczas inwazji na Francję, gdzie wykazał się umiejętnościami w nowej taktyce Blitzkriegu. Jednocześnie wykazywał tendencję do autopromocji i brak wiedzy logistycznej. Te dwie cechy towarzyszyły mu przez całą karierę.
w lutym 1941 r.Rommel objął dowództwo nad siłami niemieckimi w Afryce Północnej. Tam zyskał przydomek „Pustynny Lis”.”Przebiegły i agresywny dowódca, osiągnął oszałamiające zwycięstwa, ale był zawstydzony jego niedociągnięciami w logistyce i rosnącą siłą wojsk alianckich., W 1943 roku alianci pokonali Wojska Rommla w Afryce. Powrócił do Europy, by nadzorować obronę w Normandii, którą piastował aż do śmierci w 1944 roku.
Rommel, naziści i Holokaust
jednym z najczęściej dyskutowanych pytań na temat Erwina Rommla jest zakres, w jakim popierał nazizm, a co za tym idzie Holokaust. Niektórzy twierdzili, że był głęboko zamieszany. Inni sugerowali, że chociaż popierał nazistów, robił to niechętnie lub z politycznej naiwności. Rozwiązanie tego dylematu może być złożone., Jednym z argumentów jest to, że wielu generałów może nie było przekonanych do tego, ale uznało wspólne cele, które chętnie popierali. Rommel również należał do tej kategorii.
W przypadku Rommla jego stosunki z Partią nazistowską prawdopodobnie rozpoczęły się w 1937 roku, kiedy został mianowany oficerem łącznikowym do Hitlerjugend. Dzięki tej pozycji nawiązał bliski kontakt z wieloma ważnymi nazistami. Rommel zwrócił na siebie uwagę Hitlera, który zrobił wiele, aby wesprzeć karierę Rommla. Wybór przez Hitlera Rommla na dowódcę ochroniarza Hitlera w 1939 roku i szybki wzrost jego rangi świadczyły o zaufaniu Hitlera do niego., Rommel również lubił Hitlera i doceniał jego preferencyjne traktowanie, zauważając, że ” jest dla mnie wyjątkowo przyjazny.”
jednak skala antysemityzmu czy rasizmu Rommla jest trudniejsza do odkrycia. Wydaje się najprawdopodobniej, że postanowił pominąć bardziej skrajne elementy polityki nazistowskiej. Prawdą jest, że stanowczo odmówił wykonania kilku rozkazów kryminalnych wydanych przez jego przełożonych, takich jak egzekucja czarnych żołnierzy i wolnych francuskich bojowników. Nie oznacza to jednak, że był nieświadomy antyżydowskiej polityki i ” ostatecznego rozwiązania.,”Dzięki dostępowi do wysokich rangą nazistowskich urzędników, miałby dostęp do poufnych informacji.
jeszcze bardziej problematyczne były jego relacje z proponowanym Einsatzgruppen Egypt. Zadaniem tej jednostki było wymordowanie znacznej liczby ludności żydowskiej w Afryce Północnej i Brytyjskim Mandacie Palestyny oraz przyłączenie jej bezpośrednio do Afrika Korps Rommla. Jego dowódca, Walther Rauff, pomógł zaprojektować van z gazem. Rauff spotkał się ze sztabem Rommla w 1942 roku, aby przygotować się do przybycia jednostek., Nie istnieją żadne dowody potwierdzające stanowisko Rommla w sprawie proponowanego środka, ale był on z pewnością świadomy, że planowanie się odbywa. Podczas gdy większe Einsatzgruppen nigdy nie zostały rozlokowane, mniejsze oddziały mordowały Żydów w Afryce Północnej.
plan zabicia Hitlera z 20 lipca
jeden z elementów „mitu” Rommla jako „honorowego” przeciwnika pochodzi z jego dwuznacznego udziału w planie zabicia Hitlera z 20 lipca 1944 roku. Rommel uznał, że wojna jest przegrana i skonfrontował się z Hitlerem na ten temat., Wydaje się jednak, że zarówno przyjaciele, jak i historycy próbowali przedstawić zaangażowanie Rommla jako większe i bardziej zaangażowane niż było w rzeczywistości. Rommel miał pewne powiązania z ploterami, ale nie brał udziału w szczegółowym planowaniu. Rzeczywiście, wygląda na to, że Rommel był przynajmniej przeciwny zabiciu Hitlera, nawet jeśli popierał odsunięcie go od władzy.
opierając się na dowodach, Rommel był sympatyczny, ale nie był ani głównym graczem, ani nie chciał podjąć zdecydowanych działań wspierających spisek., Kiedy poszukiwania spiskowców wmieszały go w to, otrzymał możliwość samobójstwa, ponieważ reżim starał się uniknąć zakłopotania publicznego oskarżania jednego z ukochanych generałów.
skonfrontowany 14 października 1944 r.przez dwóch generałów w swoim domu, Rommel, być może obawiając się represji na swojej rodzinie, postanowił popełnić samobójstwo. Niemiecka opinia publiczna została poinformowana, że Rommel zginął jako powikłanie obrażeń, jakie odniósł we Francji, gdy brytyjskie bombowce ostrzelały jego samochód służbowy na krótko przed nieudanym spiskiem., Rommel otrzymał państwowy pogrzeb, a Hitler zarządził oficjalny dzień żałoby dla upamiętnienia generała.
