glukoneogeneza definicja
glukoneogeneza to tworzenie nowych cząsteczek glukozy w organizmie w przeciwieństwie do glukozy, która jest rozkładana z długo przechowywanej cząsteczki glikogenu. Odbywa się głównie w wątrobie, choć może się również zdarzyć w mniejszych ilościach w nerkach i jelicie cienkim. Glukoneogeneza jest odwrotnym procesem glikolizy, czyli rozpadu cząsteczek glukozy na ich składniki.,
funkcja glukoneogenezy
nasze ciała produkują glukozę, aby utrzymać zdrowy poziom cukru we krwi. Poziom glukozy we krwi musi być utrzymywany, ponieważ jest on wykorzystywany przez komórki do wytwarzania cząsteczki energii adenozynotrójfosforanu (ATP). Glukoneogeneza występuje w czasach, gdy dana osoba nie jadła przez jakiś czas, na przykład w okresie głodu lub głodu. Bez spożycia pokarmu poziom cukru we krwi staje się niski., W tym czasie organizm nie ma nadmiaru węglowodanów z pożywienia, które może rozkładać na glukozę, więc wykorzystuje inne cząsteczki do procesu glukoneogenezy, takie jak aminokwasy, mleczan, pirogronian i glicerol. Po wyprodukowaniu glukozy przez glukoneogenezę w wątrobie, jest ona następnie uwalniana do krwiobiegu, gdzie może podróżować do komórek innych części ciała, dzięki czemu może być wykorzystywana do celów energetycznych.,
proces glukoneogenezy jest czasami określany jako endogenna produkcja glukozy (EGP), ponieważ wymaga wkładu energii. Ponieważ glukoneogeneza jest przeciwieństwem glikolizy, a glikoliza uwalnia dużo energii, można się spodziewać, że glukoneogeneza wymagałaby wkładu dużo energii. Jednak glukoneogeneza występuje, gdy organizm ma już mało energii, więc wymaga obejścia, aby zużywać mniej energii., W związku z tym niektóre etapy glukoneogenezy nie mogą być wykonywane w sposób, który jest po prostu odwrotnością glikolizy; zamiast tego komórka opracowała nieco inne sposoby wykonywania procesu, co widać w szlaku glukoneogenezy, gdy jest porównywany do szlaku glikolizy. Chociaż może się wydawać sprzeczne z intuicją, że glukoneogeneza wykorzystuje energię, gdy organizm potrzebuje więcej energii, proces ostatecznie opłaca się, gdy glukoza wchodzi do komórek i jest używana do tworzenia ATP.
Glikogenoliza to kolejny proces, który stosuje się, gdy poziom glukozy we krwi jest niski., Podczas glikogenolizy glikogen przechowujący cząsteczkę-który składa się z długich łańcuchów glukozy – jest rozkładany na glukozę, która następnie dostaje się do krwi. Główną różnicą między glikogenolizą i glukoneogenezą jest to, że glikogenoliza obejmuje tworzenie cząsteczek glukozy ze źródła glukozy( glikogenu), podczas gdy glukoneogeneza tworzy glukozę ze źródeł innych niż glukoza, cząsteczki, które nie składają się z glukozy. Również glikogenoliza jest procesem egzergonicznym; uwalnia energię. Glukoneogenezę nazywa się endogenną produkcją glukozy (EGP) w celu odróżnienia jej od glikogenolizy.,
glukoneogeneza i glikogenoliza mają podobną funkcję, ale są stosowane nieco inaczej. Glikogenoliza jest częściej stosowana podczas krótszych okresów postu, na przykład gdy poziom cukru we krwi spada między posiłkami lub po dobrym śnie, podczas gdy glukoneogeneza jest stosowana podczas długich okresów postu. Jednak oba procesy zachodzą zawsze na pewnym poziomie w organizmie, ponieważ glukoza jest ważna dla wytwarzania energii., Narządy takie jak jądra, czerwone krwinki, nerki i części oka, takie jak siatkówka, wykorzystują glukozę jako jedyne źródło energii, a inne części ciała mają również wysokie zapotrzebowanie na glukozę, takie jak mózg i mięśnie.
szlak glukoneogenezy
- glukoneogeneza rozpoczyna się w mitochondriach lub cytoplazmie wątroby lub nerek. Po pierwsze, dwie cząsteczki pirogronianu są karboksylowane, tworząc szczawiooctan. Do tego potrzebna jest jedna cząsteczka ATP (energii).
- Szczawiooctan jest redukowany do jabłczanu przez NADH, dzięki czemu może być transportowany z mitochondriów.,
- jabłczan po wydostaniu się z mitochondriów ulega utlenieniu z powrotem do szczawiooctanu.
- Szczawiooctan tworzy fosfoenolopirogronian za pomocą enzymu PEPCK.
- Fosfoenolopirogronian zmienia się w fruktozo-1,6-bifosforan, a następnie w fruktozo-6-fosforan. ATP jest również używany w tym procesie, który jest zasadniczo glikolizy w odwrotnej.
- fruktozo-6-fosforan staje się glukozo-6-fosforanem z enzymem fosfoglukozomerazy.
- glukoza powstaje z glukozo-6-fosforanu w retikulum endoplazmatycznym komórki za pomocą enzymu glukozo-6-fosfatazy., Aby utworzyć glukozę, usuwa się grupę fosforanową, a glukozo-6-fosforan i ATP stają się glukozą i ADP.
ten schemat przedstawia szlak glukoneogenezy.
Quiz
1. Który Proces jest przeciwieństwem glukoneogenezy?
A. Glikogenoliza
B. Glikogeneza
C. Gliceroneogeneza
D. glikoliza
2. Glukoneogeneza jest procesem a (n)______.
A. endogenna
B. egzogenna
C. ani endogenna ani egzogenna
3. Jaki jest główny organ ciała, w którym odbywa się glukoneogeneza?
A. nerki
B. mózg
C. wątroba
D. Mitochondria
