architekturaedytuj
w architekturze, gdzie styl był długotrwały, lokalne jego odmiany są często znane jako architektura prostopadła w Anglii, a jako sondergotik w Niemczech i Europie Środkowej, flamboyant Gothic we Francji, a później Manueline w Portugalii i Isabelline w Hiszpanii.,
Malarstwo i rzeźbiarstwo
w malarstwie i rzeźbie styl ten jest czasami znany w języku niemieckim jako „Schöne Stil” lub „Weicher Stil” („piękny styl” lub „miękki styl”). Cechy stylistyczne to dostojna elegancja, która zastępuje monumentalność, wraz z bogatą dekoracyjną kolorystyką, wydłużonymi figurami i płynnymi liniami. Wykorzystuje również bardziej praktyczne wykorzystanie perspektywy, modelowania i ustawienia. Figury zaczynają mieć więcej miejsca w swoich ustawieniach, a zainteresowanie realistycznie przedstawionymi roślinami i zwierzętami., W niektórych dziełach, przede wszystkim słynnych scenach kalendarza Très Riches Heures du Duc de Berry, widoczne są początki prawdziwego malarstwa pejzażowego. Dekoracja stawała się coraz bardziej ozdobna wraz z rozwojem stylu w Europie Północnej, podczas gdy we Włoszech zwiększone wyrafinowanie malarstwa figuralnego zostało wchłonięte do malarstwa wczesnego renesansu.
w rzeźbie czołowi artyści włoscy pozostawali bliżej klasycyzmu i mniej byli pod wpływem tego ruchu; Lorenzo Ghiberti jest pod wieloma względami Bliski stylowi, ale już wydaje się nasycony Wczesnorenesansowym klasycyzmem., Claus Sluter był czołowym rzeźbiarzem w Burgundii i był jednym z artystów zdolnych do wykorzystania stylu z silnie monumentalnym efektem. Większość rzeźbiarzy jest nieznana, a styl ten przetrwał dłużej w rzeźbie Północnej niż w malarstwie, ponieważ szczegółowy realizm wczesnego malarstwa niderlandzkiego był trudniejszy do przełożenia na rzeźbę. Mniejsze, malowane figury z drewna, najczęściej Madonny, były znaczące i stosunkowo przenośne, prawdopodobnie przyczyniły się do rozpowszechnienia stylu w całej Europie.,
znani malarze to mistrz Teoderyk i mistrz ołtarza Třeboň w Czechach, Mistrz Parement, Jacquemart de Hesdin i holenderscy bracia Limbourg we Francji, a Gentile da Fabriano, Lorenzo Monaco i Pisanello we Włoszech, ostatni, którzy przenieśli ten styl do wczesnego renesansu., W Burgundii Jean Malouel, Melchior Broederlam i Henri Bellechose zostali następcami Roberta Campina i Jana van Eycka, którzy zajęli wczesne Malarstwo niderlandzkie w kierunku większego iluzjonizmu. Mistrz Bertram i Conrad von Soest byli czołowymi mistrzami regionalnymi w Niemczech, pracującymi głównie dla mieszczan miejskich. Zachowane malowidła panelowe najwyższej jakości sprzed 1390 r. są bardzo rzadkie z wyjątkiem Włoch i dworu Praskiego. Wielu z tych artystów podczas swojej kariery przemieszczało się między krajami lub regionami, wystawiając ich na stylizacje innych ośrodków., W szczególności Broederlam spędził kilka lat we Włoszech i spekuluje się, że mistrz Parement był sam bohemą, ponieważ jego znane dzieła francuskie są bardzo nieliczne i niezwykle bliskie sztuce Czeskiej.
iluminowane rękopisy pozostały ważnymi elementami stylu, a w dziełach takich jak Mszał Sherborne były głównym wkładem angielskim, oprócz witraży Johna Thorntona w York Minster i Thomasa Glaziera w Oksfordzie i innych miejscach., Alabastrowe rzeźby z Nottingham, produkowane w znacznych ilościach przez warsztaty według standardowych wzorów, były eksportowane po całej Europie Zachodniej do cennych kościołów parafialnych. Godziny Giana Galeazzo Viscontiego z Mediolanu były kluczowym dziełem, podobnie jak Biblia Wacława (z tekstem w języku niemieckim) syna Karola IV. Oba, podobnie jak Mszał Sherborne, odznaczają się ekstrawagancko zdobionymi bordiurami., Jan, Książę Berry, syn i brat królów francuskich, był najbardziej ekstrawaganckim komisarzem rękopisów i głównym zleceniodawcą braci Limbourg i Jacquemart de Hesdin, a także wielu innych artystów. Innymi wielkimi kolekcjonerami byli Wacław, syn Karola IV, Jan Lancaster, 1. Książę Bedford, syn Henryka IV i „Regent” okupowanej przez Anglię Francji oraz Książęta Burgundii. W XV wieku miasta Flandrii, a zwłaszcza Brugia, zaczęły wyprzedzać Paryż jako ośrodek zarówno iluminacji manuskryptów, jak i Malarstwa panelowego.,
TapestryEdit
Arras gobelin z około 1410 roku (pies i króliki oznaczają pożądanie)
kolejny pojazd w międzynarodowym stylu gotyckim został dostarczony przez centra tkackie w Arras, Tournai i Paryżu, gdzie gobelin produkcja została trwale zakłócona przez angielską okupację w latach 1418-1436., Pod konsekwentnym patronatem książąt Burgundii, ich dworski styl gotyku Międzynarodowego, wydłużone figury, bogate detale stroju, zatłoczona kompozycja, z postaciami umieszczonymi w warstwach, zawdzięczają swoją inspirację iluminatorom rękopisów i bezpośrednio malarzom: Baudouin de Bailleul, malarz z Arras, dostarczał rysunki do warsztatów gobelinowych tam i w Tournai, gdzie elementy lokalnego stylu są trudne do odróżnienia (Weigert, s. 44)., The Chatsworth Hunts (Victoria and Albert Museum) są inspirowane książką Gastona de Foix o łowiectwie i wielu splotach cykli wojny trojańskiej przez współczesne romanse.
Gobelin też był sztuką przenośną. Apartamenty towarzyszyły swoim właścicielom z jednego nieogrzewanego i pustego zamku do drugiego. Sami tkacze gobelinów mogli być zmuszeni do przenoszenia warsztatów, choć pozostawali związani z dostępnością Angielskiej wełny. Tematy religijne i świeckie rywalizowały w tej zasadniczo świeckiej sztuce.,
medium stylu późnego gotyku, które łatwo przeoczyć, ponieważ praktycznie całkowicie zniknął, jest to malowane wieszaki, które służyły jako tańszy substytut tkanych wieszaków, ale mogły być produkowane, z odpowiednimi motywami, w krótkim czasie.
