Good Mood

Grecy

spośród plemion indoeuropejskich pochodzenia europejskiego Grecy byli przede wszystkim pod względem zarówno okresu, w którym rozwinęli zaawansowaną kulturę, jak i ich znaczenia w dalszej ewolucji. Grecy pojawili się w trakcie II tysiąclecia p. n. e.poprzez nałożenie gałęzi Indoeuropejczyków na ludność regionu śródziemnomorskiego podczas Wielkich migracji narodów, które rozpoczęły się w regionie Dolnego Dunaju., Od 1800 roku p. n. e.pierwsi wczesni Grecy dotarli do swoich późniejszych obszarów osadnictwa między Morzem Jońskim a Morzem Egejskim. Fuzja tych pierwszych Greków z ich poprzednikami wytworzyła cywilizację znaną jako mykeńska. Przeniknęli do morza w rejon Morza Egejskiego i przez Kretę (około 1400 p. n. e.) dotarli do Rodos, a nawet Cypru i wybrzeży Anatolii. Od 1200 r. p. n. e.Dorianie przybyli z Epiru. Zajmowali głównie część Peloponezu (Sparta i Argolis), a także Kretę., Ich migracja następowała po ciemnych wiekach-dwóch wiekach chaotycznych ruchów plemion w Grecji—pod koniec których (ok.900 p. n. e.) podział greckiego lądu między różne plemiona był w całości zakończony.

od około 800 roku p. n. e.nastąpiła dalsza ekspansja grecka poprzez zakładanie Kolonii za oceanem. Wybrzeża i wyspy Anatolii były okupowane z południa na północ przez odpowiednio Dorianów, Ionianów i Eolianów., Ponadto poszczególne kolonie rozrastały się wokół brzegów Morza Czarnego na północy i przez wschodnią część Morza Śródziemnego do Naukratis w delcie Nilu i w Cyrenajce, a także w zachodniej części Morza Śródziemnego na Sycylii, w dolnych Włoszech i Massalii (Marsylia). Tak więc Hellenowie, jak się później nazywali, zetknęli się ze wszystkimi stronami ze starymi, zaawansowanymi kulturami Bliskiego Wschodu i przekazali wiele cech tych kultur Europie Zachodniej. To, wraz z własnymi osiągnięciami Greków, położyło podwaliny cywilizacji europejskiej.,

pozycja i charakter państwa miały decydujący wpływ na ewolucję cywilizacji greckiej. Bliskość morza skusiła Greków do dalekiego zasięgu, ale fakt ich życia na wyspach lub półwyspach lub w dolinach oddzielonych górami na kontynencie ograniczył formowanie się państw do małych obszarów trudno dostępnych z innych części. Ten fatalny indywidualizm w rozwoju politycznym był również odzwierciedleniem hellenistycznego temperamentu., Chociaż uniemożliwiło Grecji stać się jednym Zjednoczonym narodem, który mógłby konkurować z siłą monarchie Bliskiego Wschodu, to doprowadziło do ewolucji miasta-państwa. Była to nie tylko złożona struktura społeczno-gospodarcza, ośrodek rzemiosła i handlu z odległymi regionami, ale przede wszystkim ściśle związana, samorządna wspólnota polityczna i religijna, której obywatele byli gotowi poświęcić się dla zachowania wolności. Również kolonie zaczynały się od pojedynczych miast i przybierały formę niezależnych miast-państw., Fuzje władzy miały miejsce w postaci lig miast, takich jak Liga peloponeska, Liga Delijska I Liga Boeotańska. Skuteczność tych lig zależała głównie od hegemonii wiodącego miasta (Sparty, Aten lub Teb), ale pragnienie samostanowienia innych nigdy nie zostało trwale stłumione, a ligi rozpadały się ponownie i ponownie.

Hellenowie jednak zawsze czuli się jednością. Byli świadomi wspólnego charakteru i wspólnego języka i praktykowali tylko jedną religię., Ponadto wielkie zawody sportowe i konkursy artystyczne miały stale odnawiany efekt jednoczący. Hellenowie posiadali bystry intelekt, zdolny do abstrakcji, a jednocześnie elastyczną wyobraźnię. Rozwinęły one, w formie wiary w jedność ciała i duszy, spokojną, zmysłową koncepcję świata. Ich bogowie byli połączeni jedynie luźno przez teogonię, która kształtowała się stopniowo; w religii greckiej nie było ani objawienia, ani dogmatu przeciwstawiającego się Duchowi dociekań.,

Hellenowie bardzo korzystali z wiedzy i osiągnięć innych krajów w zakresie astronomii, chronologii i matematyki, ale to dzięki własnym rodzimym zdolnościom osiągnęli swoje największe osiągnięcia, stając się założycielami europejskiej filozofii i nauki. Ich osiągnięcia w sztuce reprezentacyjnej i architekturze były nie mniej fundamentalne. Ich dążenie do idealnego, naturalistycznego oddania znalazło swoje spełnienie w przedstawieniu ludzkiego ciała w rzeźbie na okrągło., Innym znaczącym osiągnięciem był rozwój świątyni Kolumnowej w większym stopniu harmonii. W poezji geniusz Hellenów tworzył zarówno formę, jak i treść, które pozostawały stałym źródłem inspiracji w literaturze europejskiej.

silne poczucie polityczne Greków wytworzyło różne systemy rządów, z których ich teoria Nauk Politycznych wyodrębniła rodzaje konstytucji, które są nadal w użyciu., Ogólnie rzecz biorąc, rozwój polityczny w Grecji postępował według schematu: najpierw rządy królów, istniejące już w okresie cywilizacji mykeńskiej; potem okres feudalny, oligarchia szlacheckich właścicieli ziemskich; i wreszcie różne stopnie demokracji. Często zdarzały się okresy, kiedy jednostki przejęły władzę w miastach I rządziły jako tyrani. Tendencja do udziału w życiu państwa coraz szerszych grup społecznych doprowadziła do powstania wolnych obywateli demokratycznych, ale instytucja niewolnictwa, na której spoczywało Greckie społeczeństwo i grecka gospodarka, była przez to nietknięta.,

pomimo ciągłych sporów wewnętrznych, Grekom udało się odeprzeć groźbę azjatyckiego despotyzmu. Ekspansja Persów w Europie nie powiodła się (490 i 480-79 p. n. e.) z powodu oporu Greków, a w szczególności Ateńczyków. W V wieku p. n. e.nastąpił największy rozwój cywilizacji greckiej. Klasyczny okres Aten i jego wielkie osiągnięcia pozostawiły trwałe wrażenie, ale polityczne rozłamy, zwłaszcza walka między Atenami i Spartą, coraz bardziej zmniejszały siłę polityczną Greków., Dopiero gdy zostali podbici przez Macedończyków, Grecy zyskali nowe znaczenie jako kulturalny zaczyn hellenistycznych imperiów Aleksandra Wielkiego i jego następców. Nowy system kolonizacji rozprzestrzenił się tak daleko, jak społeczności miasta Indusu ukształtowane po greckim prototypie, a grecka Edukacja i język stały się konsekwencją w świecie w ogóle.

Grecja ponownie zapewniła sobie niepodległość poprzez utworzenie Ligi Achajskiej, która została ostatecznie pokonana przez Rzymian w 146 PP.n. e., Duch cywilizacji greckiej wywarł następnie wielki wpływ na Rzym. Kultura grecka stała się jednym z głównych elementów kultury Cesarstwa Rzymskiego i wraz z nią rozprzestrzeniła się w całej Europie. Kiedy nauczanie chrześcijańskie pojawiło się na Bliskim Wschodzie, Grecki świat idei wywarł decydujący wpływ na jego duchową ewolucję. Od czasu rozbioru Cesarstwa Rzymskiego przywództwo w Cesarstwie wschodnim przypadło Grekom. Ich język stał się językiem państwa, a jego użycie rozprzestrzeniło się na Bałkany., Cesarstwo Bizantyńskie, którego trzon stanowiła Grecja, chroniło Europę przed potencjalnymi najeźdźcami z Anatolii aż do upadku Konstantynopola w 1453 roku. (Główne traktowanie Cesarstwa Bizantyńskiego od około 330 do około 1453 roku jest podane w artykule Cesarstwo Bizantyńskie.)