przed XIX wiekiem symbole używane do oznaczania służb medycznych sił zbrojnych różniły się w zależności od kraju ich pochodzenia. Symbole te nie były powszechnie znane, rzadko były szanowane i nie przysługiwały żadnej formie ochrony prawnej.
w drugiej połowie XIX wieku gwałtowny rozwój technologii broni palnej doprowadził do dramatycznego wzrostu liczby zabitych i rannych w czasie wojny.,
24 czerwca 1859 roku wybuchła wojna zjednoczenia Włoch. Henry Dunant, Obywatel Szwajcarii, był w prywatnej podróży, która zabrała go do miasta Solferino. Tam był świadkiem nędzy ponad 45 000 żołnierzy opuszczonych, martwych lub rannych, na polu bitwy.
w Genewie Henry Dunant rozpoczął pisanie książki proponującej drastyczne ulepszenia pomocy udzielanej ofiarom wojny.
w 1862 roku opublikowano „Wspomnienie o Solferino”., W książce przedstawiono dwie propozycje:
-
aby utworzyć w czasie pokoju i w każdym kraju grupy wolontariuszy do opieki nad ofiarami w czasie wojny;
-
aby przekonać kraje do zgody na ochronę ochotników pierwszej pomocy i rannych na polu bitwy;
pierwsza propozycja dotyczyła pochodzenia społeczeństw narodowych, które istnieją obecnie w 183 krajach, a druga-pochodzenia konwencji genewskich podpisanych obecnie przez 192 Państwa.,w dniu 17 lutego 1863 r.pięcioosobowy Komitet, przyszły Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża (ICRC), zebrał się, aby przeanalizować propozycje Dunanta.
jednym z jej głównych celów było przyjęcie jednego charakterystycznego symbolu popartego przez prawo, aby wskazać szacunek dla żołnierzy medycznych, wolontariuszy z towarzystwami pierwszej pomocy i ofiar konfliktów zbrojnych.
symbol musiał być prosty, rozpoznawalny z daleka, znany wszystkim i identyczny dla przyjaciela i wroga., Emblemat musiał być taki sam dla wszystkich i powszechnie rozpoznawalny.
26 października 1863 roku zwołano pierwszą konferencję międzynarodową. W jej skład wchodzili delegaci z 14 rządów.
oprócz podjęcia dziesięciu uchwał, które przewidywały utworzenie towarzystw pomocy rannym żołnierzom – przyszłego Czerwonego Krzyża, a później Czerwonego Półksiężyca – przyjął również Czerwony Krzyż na białym tle jako jednolite godło wyróżniające.,
w sierpniu 1864 roku konferencja dyplomatyczna, zwołana w celu przekształcenia rezolucji przyjętych w 1863 roku w zasady Traktatu, przyjęła pierwszą Konwencję Genewską.
narodziło się nowoczesne międzynarodowe prawo humanitarne.
pierwsza konwencja genewska uznała Czerwony Krzyż na białym tle za pojedyncze godło wyróżniające.,
ponieważ godło miało odzwierciedlać neutralność sił zbrojnych i przyznawaną im ochronę, przyjęte godło powstało poprzez odwrócenie barw flagi Szwajcarii.
stały neutralny status Szwajcarii został ugruntowany w praktyce przez kilka lat i został potwierdzony Traktatami Wiedeńskimi i paryskimi w 1815 roku. Ponadto biała flaga była i pozostaje symbolem chęci negocjacji lub poddania się; nie do przyjęcia jest strzelanie do każdego, kto ją wystawia w dobrej wierze.,
uzyskany symbol miał tę zaletę, że był łatwo produkowany i rozpoznawalny na odległość ze względu na kontrastujące kolory.
podczas wojny między Rosją a Turcją Imperium Osmańskie zadeklarowało, że użyje Czerwonego Półksiężyca na białym tle w miejsce Czerwonego Krzyża. Szanując symbol Czerwonego Krzyża, władze Osmańskie uważały, że czerwony krzyż ze swej natury jest obraźliwy dla muzułmańskich żołnierzy. Czerwony Półksiężyc został tymczasowo przyjęty na czas trwania tego konfliktu.,
po I Wojnie Światowej zwołano konferencję dyplomatyczną w 1929 roku w celu zrewidowania konwencji genewskich. Delegacje Tureckie, perskie i egipskie zażądały uznania Czerwonego Półksiężyca oraz czerwonego lwa i słońca. Po długich dyskusjach Konferencja zgodziła się uznać je za charakterystyczne godła oprócz czerwonego krzyża, ale aby uniknąć rozprzestrzeniania się godeł, ograniczyła autoryzację do trzech krajów, które już je używały.
trzy charakterystyczne emblematy mają jednakowy status na mocy konwencji genewskich.,
dziś 151 narodowych Towarzystw używa Czerwonego Krzyża, a 32 Czerwonego Półksiężyca.,w konwencjach genewskich po ii wojnie światowej przeanalizowano trzy propozycje rozwiązania kwestii emblematów:
-
propozycja Holandii dotycząca nowego pojedynczego symbolu;
-
propozycja powrotu do używania jednego symbolu Czerwonego Krzyża;
-
propozycja Izraela dotycząca uznania nowego godła, czerwonej tarczy Dawida, która była używana jako charakterystyczny symbol służb medycznych izraelskich sił zbrojnych;
wszystkie trzy propozycje zostały odrzucone.,
konferencja wyraziła swój sprzeciw wobec rozprzestrzeniania się emblematów ochronnych. Czerwony Krzyż, Czerwony Półksiężyc oraz czerwony Lew i słońce pozostały uznanymi emblematami.
Islamska Republika Iranu oświadczyła, że zrzekła się prawa do używania czerwonego lwa i słońca i użyje Czerwonego Półksiężyca jako swojego charakterystycznego symbolu. Zastrzegł jednak prawo do powrotu do czerwonego lwa i Słońca w przypadku uznania nowych emblematów.
debata o emblematach trwała po decyzji z 1949 roku., Wiele krajów i ich towarzystw pomocy nadal chciało używać narodowych emblematów lub zarówno Krzyża, jak i półksiężyca razem. Do lat 90. XX wieku istniała również obawa o poszanowanie neutralności Czerwonego Krzyża lub Czerwonego Półksiężyca w pewnych trudnych konfliktach. W 1992 ówczesny przewodniczący MKOl zaapelował publicznie o stworzenie dodatkowego godła pozbawionego jakichkolwiek konotacji narodowych, politycznych czy religijnych.,
Międzynarodowa Konferencja Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca w 1999 r.zatwierdziła propozycję utworzenia wspólnej grupy roboczej państw i społeczeństw narodowych ds. emblematów w celu znalezienia kompleksowego i trwałego rozwiązania możliwego do przyjęcia przez wszystkie strony pod względem merytorycznym i proceduralnym.
Grupa Robocza zdała sobie sprawę, że większość państw i społeczeństw narodowych była głęboko przywiązana do emblematów Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca., Stąd jedynym sposobem znalezienia powszechnie akceptowanego rozwiązania było przyjęcie trzeciego dodatkowego godła, pozbawionego jakichkolwiek konotacji narodowych, politycznych czy religijnych.
projekt nowego godła powinien umożliwić społeczeństwu Narodowemu używanie go do:
-
Wstaw krzyż lub półksiężyc;
-
Wstaw Krzyż i półksiężyc obok siebie;
-
,
w grudniu 2005 r.podczas konferencji dyplomatycznej w Genewie państwa przyjęły protokół III uzupełniający konwencje Genewskie, tworząc dodatkowe godło obok Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca., Nowy emblemat – znany jako czerwony kryształ – rozwiązuje kilka problemów, z którymi ruch borykał się na przestrzeni lat, w tym:
-
możliwość dołączenia do ruchu jako pełnoprawnych członków za pomocą czerwonego kryształu przez kraje niechętne do przyjęcia Czerwonego Krzyża lub Czerwonego Półksiężyca;
-
możliwość korzystania z Czerwonego Krzyża i Czerwony Półksiężyc razem.,
w czerwcu 2006 roku Międzynarodowa Konferencja Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca spotkała się w Genewie, aby zmienić statut ruchu, aby uwzględnić utworzenie nowego godła.
