Good Mood

przejdź do:

• co to jest talidomid?
• talidomid i mutacje wrodzone
• Współczesne zastosowania talidomidu
• talidomid w leczeniu szpiczaka mnogiego
• talidomid w leczeniu trądu

talidomid został po raz pierwszy wprowadzony do obrotu wśród pracowników służby zdrowia jako środek uspokajający. Jednak jego stosowanie szybko wzrosło wśród kobiet w ciąży ze względu na zdolność leku do łagodzenia porannych mdłości.,

wkrótce po jego wzroście popularności, lekarze zaczęli zauważać szereg wrodzonych mutacji u dzieci urodzonych od matek, które używały leku w czasie ciąży, co doprowadziło do znanej dziś tragedii talidomidu.

w bardziej współczesnych czasach talidomid stał się znany ze swojej skuteczności w leczeniu chorób złośliwych i zapalnych.

Co to jest talidomid?

talidomid został opracowany przez szwajcarską firmę farmaceutyczną CIBA na początku lat 50., a następnie wprowadzony jako Contergan przez Chemi Grunenthal.,

lek był początkowo reklamowany jako środek uspokajający, który pozwalałby użytkownikom przejść głęboki sen w przypadku braku kaca i przy zmniejszonym ryzyku rozwoju uzależnienia od narkotyków. W tym czasie przeprowadzono podstawowe testy leku i uznano, że nie ma on żadnego toksycznego wpływu na ludzi.

jednak, w przeciwieństwie do dzisiejszego poziomu rygorystycznych testów, lek nie był analizowany pod kątem potencjalnie niebezpiecznych skutków teratogennych.

po jego wydaniu, lek stał się popularny jako lek na poranne mdłości dla kobiet w ciąży ze względu na jego działanie przeciwwymiotne., Ten wzrost stosowania u kobiet w ciąży był wspomagany przez fakt, że lek można było uzyskać bez recepty i był przystępny cenowo.

jednak po rozpowszechnieniu talidomidu w Japonii, Australii i Europie, lekarze zaczęli dostrzegać powiązania między matkami, które przyjmowały talidomid, a obecnością wrodzonych mutacji u ich dzieci.

talidomid i wrodzone mutacje

w 1960 roku, dwa medyczni specjaliści; Dr Widukind Lenze i Dr William McBride, obserwowali związek między use talidomid w oczekiwaniu matki i wrodzone wady rozwojowe.

po upublicznieniu, ustalenia te były dodatkowo poparte kilkoma przypadkami na całym świecie z zgłoszonym 10,000 dzieci uważanych za urodzonych z fokomelią.,

w konsekwencji talidomid został usunięty z rynku w większości krajów w 1961 roku, a niektóre z nich nadal oferują leki kilka lat później.

we wszystkich przypadkach pacjentów odnotowano szereg nieprawidłowości, w tym:

• Fokomelia – wrodzona deformacja, w wyniku której ręce i stopy są związane z tułowiem dziecka, nieobecne lub rażąco słabo rozwinięte;
• zniekształcenia ucha;
• zaburzenia oczne;
• porażenie twarzy;
• uszkodzenie narządów wewnętrznych;
• wrodzona choroba serca.,

oprócz tych nieprawidłowości odnotowano wzrost liczby poronień zgłaszanych przez kobiety w tym samym okresie czasu.

ze względu na fakt, że U. S Food and Drug Administration nie zatwierdziła ani nie udzieliła licencji na stosowanie talidomidu, w Ameryce nie odnotowano żadnych wad wrodzonych.

Frances Kelsey została uznana za unikanie tragedii, ponieważ martwiła się o konsekwencje, jakie lek będzie miał na kobiety w ciąży i ogólne bezpieczeństwo leku ze względu na częstość neuropatii obwodowej.,

w odpowiedzi na tragedię talidomidu, przemysł farmaceutyczny poczynił wielkie kroki, aby zwiększyć rygor testowania przed wprowadzeniem jakichkolwiek nowych leków na rynek. W szczególności wprowadzono zestaw wymagań dla wszystkich testów leków w celu zbadania potencjalnej toksyczności rozwojowej.

Współczesne zastosowania talidomidu

od czasu tragedii nastąpił wzrost badań nad działaniem talidomidu. Stwierdzono, że talidomid działa poprzez dwa główne rodzaje mechanizmów; anty-angiogenezę i przeciwzapalne., Właściwości te sprawiły, że lek jest idealną opcją leczenia w wielu schorzeniach.

talidomid w leczeniu szpiczaka mnogiego

w 2006 r.talidomid stał się jednym z pierwszych nowych leków od ponad dziesięciu lat, które zostały zatwierdzone do leczenia szpiczaka plazmokomórkowego, rodzaju raka szpiku kostnego. Ze względu na właściwości anty-angiogenne, talidomid zapobiega przerzutom, wzrostowi i hiperwaskularności guzów nowotworowych.,

talidomid w leczeniu trądu

wkrótce po jego odstawieniu talidomid został przepisany do leczenia specyficznego następstwa trądu: rumień guzowaty leprosum (ENL). ENL jest implikacją immunologiczną, która prawdopodobnie występuje u około połowy osób z trądem lepromatowym.

charakteryzuje się obecnością szeregu schorzeń, w tym zapalenia nerwu, jąder, zapalenia węzłów chłonnych i zapalenia oka. Ponieważ ENL jest stanem zapalnym, właściwości przeciwzapalne talidomidu sprawiają, że jest to realna opcja leczenia.,

wiele się nauczyliśmy i od tragedii talidomidu zaszły zmiany. Lek nie jest już zalecany do stosowania u kobiet w ciąży.

jednak ze względu na bardziej dogłębne badania i zwiększoną wiedzę dotyczącą mechanizmów działania leku, jest on obecnie stosowany w leczeniu i zarządzaniu szeregiem warunków zdrowotnych bezpiecznie.

Czytaj dalej

• Cała zawartość talidomidu
• co to jest talidomid?
• efekty uboczne talidomidu
• zastosowania talidomidu

Cytaty