Igloo, pisane również iglu, zwane również aputiak, tymczasowy dom zimowy lub polowanie-naziemne mieszkanie kanadyjskich i grenlandzkich Inuitów (Eskimosów). Igloo, czyli iglu, od Eskimoskiego igdlu („dom”), jest związane z Iglulik, miastem i Iglulirmiut, ludem Inuitów, zarówno na wyspie o tej samej nazwie. Igloo, zwykle wykonane z bloków śniegu i w kształcie kopuły, jest używane tylko w obszarze między deltą rzeki Mackenzie a Labradorem, gdzie latem Inuici mieszkają w namiotach z sealskin lub ostatnio z tkanin.,
© Fred Bruemmer
aby zbudować igloo, budowniczy bierze głęboki śnieg z drobnoziarnistego, zwartego śniegu i tnie go na bloki za pomocą noża śnieżnego, instrumentu przypominającego miecz, pierwotnie wykonanego z kości, ale obecnie zwykle z metalu. Każdy blok to prostokąt o wymiarach około 2 stóp na 4 stopy (60 cm na 120 cm) i 8 cali (20 cm) grubości., Po ułożeniu pierwszego rzędu klocków w okrąg na płaskim odcinku śniegu, górne powierzchnie klocków są ogolone pod kątem nachylenia, tworząc pierwszy szczebel spirali. Dodatkowe bloki są dodawane do spirali, aby wyciągnąć ją do wewnątrz, aż kopuła zostanie zakończona, z wyjątkiem otworu pozostawionego na górze dla wentylacji. Stawy i szczeliny wypełnione są luźnym śniegiem. Do okna wkłada się przezroczysty kawałek lodu lub jelito uszczelniające. Do igloo prowadzi wąskie, półkoliste Przejście o długości około 10 stóp (3 m), ze sklepieniami do przechowywania zapasów., Przeciągi są utrzymywane z głównego pomieszczenia przez klapę sealskin zawieszoną nad zewnętrznym wejściem do przejścia i przez niski, półokrągły mur oporowy, który jest czasami zbudowany kilka stóp od końca rury. Głównym wyposażeniem jest płytki Spodek do wypalania fok na ciepło i światło oraz niska platforma do spania z śniegu pokryta gałązkami wierzby zwieńczona futrami Karibu.
Wymiary Igloo są różne, ale zazwyczaj mieszczą tylko jedną rodzinę. Doświadczony Inuit może zbudować śnieżne igloo w ciągu jednej do dwóch godzin., Sod, kamień i drewno zostały również wykorzystane do budowy Igloo.
