Good Mood

2200 Mission College Boulevard
Santa Clara, California 95052-8119
U. S. A.

perspektywy firmy:

rewolucja internetowa wymaga hurtowej reengineering infrastruktury dla handlu i komunikacji. Wierzymy, że za pięć do ośmiu lat świat będzie połączony miliardem połączonych komputerów, dziesiątkami milionów serwerów, generując biliony dolarów handlu elektronicznego., W miarę jak przenosimy naszą uwagę z branży zdominowanej przez komputery na gospodarkę zdominowaną przez Internet, pozycjonujemy się, aby dostarczać kluczowe technologie, które pomogą napędzać tę transformację.

Historia Intel Corporation

Intel Corporation jest największym producentem półprzewodników na świecie, z głównymi obiektami w Stanach Zjednoczonych, Europie i Azji. Intel diametralnie zmienił świat od momentu założenia w 1968 roku; firma wynalazła mikroprocesor, „komputer na chipie”, który umożliwił pierwsze podręczne kalkulatory i komputery osobiste (PC)., Na początku XXI wieku mikroprocesory Intela znalazły się w ponad 80 procentach komputerów na całym świecie. Linia produktów firmy obejmuje również chipsety i płyty główne; pamięci flash używane w komunikacji bezprzewodowej i innych aplikacjach; Koncentratory, przełączniki, routery i inne produkty dla sieci Ethernet; oraz wbudowane układy sterowania stosowane w produktach sieciowych, drukarkach laserowych, urządzeniach obrazujących, nośnikach pamięci masowej i innych aplikacjach., Intel pozostał konkurencyjny dzięki połączeniu sprytnego marketingu, dobrze wspieranych badań i rozwoju, doskonałej biegłości w produkcji, istotnej kultury korporacyjnej, biegłości prawnej i trwającego sojuszu z gigantem oprogramowania Microsoft Corporation, często określanym jako ” Wintel.'

1968–79: From DRAM to the 8086

założyciele Intela, Robert Noyce i Gordon Moore, byli wśród ośmiu założycieli Fairchild Semiconductor, założonego w 1957 roku. W Fairchild Noyce i Moore wymyślili układ scalony, a w 1968 roku postanowili założyć własną firmę., Wkrótce dołączył do nich Andrew Grove, Węgierski uchodźca, który przybył do Stanów Zjednoczonych w 1956 roku i dołączył do Fairchild w 1963 roku. Grove pozostał prezesem i dyrektorem generalnym Intela do lat 90.

aby uzyskać kapitał początkowy, Noyce i Moore zwrócili się do Arthura rocka, venture capitalisty, z jednostronicowym biznes planem po prostu stwierdzając zamiar opracowania dużych układów scalonych. Rock, który pomógł uruchomić Fairchild Semiconductor, a także Teleedyne i Scientific Data Systems, miał zaufanie do Noyce 'a i Moore' a i zapewnił kapitał w wysokości 3 milionów dolarów., Firma została założona 18 lipca 1968 roku jako N m Electronics (litery oznaczające Noyce 'a Moore' a), ale szybko zmieniła nazwę na Intel, utworzona z pierwszych sylab ” integrated electronics.”Intel zebrał kolejne 2 miliony dolarów kapitału przed upublicznieniem w 1971 roku.

skromna propozycja biznesowa Noyce 'a i Moore' a przeczyła jasnemu planowi produkcji wielkoskalowych zintegrowanych pamięci półprzewodnikowych (LSI). W tym czasie pamięci półprzewodnikowe były dziesięć razy droższe niż standardowe pamięci z rdzeniem magnetycznym., Koszty jednak spadały, a założyciele Intela uważali, że przy większej szybkości i wydajności technologii LSI, Półprzewodniki wkrótce zastąpią rdzenie magnetyczne. W ciągu kilku miesięcy od uruchomienia, Intel wyprodukował 3101 Schottky bipolar memory, szybką pamięć o dostępie losowym (RAM). Model 3101 okazał się wystarczająco popularny, aby utrzymać firmę do czasu udoskonalenia i wprowadzenia w 1969 roku układu 1101, półprzewodnika tlenku metalu (MOS)., W następnym roku Intel wprowadził 1103, jeden kilobajt (K) dynamic RAM, lub DRAM, który był pierwszym chipem wystarczająco dużym, aby przechowywać znaczną ilość informacji. Z 1103 Intel w końcu miał układ, który naprawdę zaczął zastępować rdzenie magnetyczne; pamięci DRAM ostatecznie okazały się niezbędne do komputera osobistego.

najbardziej dramatyczny wpływ firmy na przemysł komputerowy wiązał się z wprowadzeniem w 1971 roku 4004, pierwszego na świecie mikroprocesora. Podobnie jak wiele innowacji Intela, mikroprocesor był produktem ubocznym wysiłków na rzecz opracowania innej technologii., Kiedy Japoński producent kalkulatorów, Busicom, poprosił Intela o zaprojektowanie efektywnych kosztowo układów dla serii kalkulatorów, inżynier Intela Ted Hoff został przydzielony do projektu; podczas poszukiwań takiego projektu, Hoff wymyślił plan dla jednostki centralnej (CPU) na jednym chipie. 4004, który zapchał 2300 tranzystorów na układ o przekątnej 1/8 na 1/6 cala, miał moc starego 3000-metrowego komputera ENIAC, który opierał się na 38 000 lampach próżniowych.,

chociaż Intel początkowo skupił się na mikroprocesorze jako ulepszeniu komputera, które pozwoliłoby użytkownikom na dodawanie większej ilości pamięci do swoich jednostek, ogromny potencjał mikroprocesora-od kalkulatorów po kasy fiskalne i sygnalizację świetlną-wkrótce stał się jasny. Intel wprowadził 8008, 8-bitowy mikroprocesor opracowany wraz z 4004, ale zorientowany na manipulację danymi i znakami (a nie arytmetyką). 8080, wprowadzony w 1974 roku, był pierwszym prawdziwie uniwersalnym mikroprocesorem., Za 360 dolarów Intel sprzedał cały komputer na jednym chipie, podczas gdy konwencjonalne Komputery sprzedawały się za tysiące dolarów. Odpowiedź była przytłaczająca. 8080 szybko stał się standardem branżowym, A Intel liderem na rynku 8-bitowym.

w odpowiedzi na rosnącą konkurencję w produkcji 8-bitowych mikroprocesorów, Intel wprowadził 8085, szybszy układ z większą liczbą funkcji. Firma opracowywała również dwa bardziej zaawansowane projekty, 32-bitowy 432 i 16-bitowy 8086., 8086 został wprowadzony w 1978 roku, ale zajęło dwa lata, aby osiągnąć szerokie zastosowanie, a w tym czasie Motorola wyprodukowała konkurencyjny chip (68000), który wydawał się sprzedawać szybciej. Intel odpowiedział ogromnymi wysiłkami sprzedażowymi, aby ustanowić swoją architekturę jako standard. Kiedy International Business Machines Corporation (IBM) wybrała 8008, 8-bitowego kuzyna 8086, na swój komputer osobisty w 1980 roku, Intel zdawał się pokonać konkurencję.,

w latach 70. firma Intel opracowała również erasable programmable read-only memory (EPROM), kolejny rewolucyjny, ale niezamierzony produkt uboczny badań. Fizyk Intela Dov Frohman pracował nad problemami z niezawodnością bramki silikonowej używanej w procesie MOS, kiedy zdał sobie sprawę, że odłączone lub „pływające” bramki, które powodowały awarie, mogą zostać użyte do stworzenia chipa, który można wymazać i przeprogramować. Ponieważ konwencjonalne układy ROM musiały być trwale zaprogramowane podczas produkcji, każda zmiana wymagała produkcji zupełnie nowego układu., Z EPROM, jednak, Intel może zaoferować klientom chipy, które mogą być wymazane i przeprogramowane za pomocą światła ultrafioletowego i energii elektrycznej. W chwili wprowadzenia w 1971 roku EPROM był nowością bez większego udziału w rynku. Jednak wynaleziony w tym samym czasie mikroprocesor stworzył zapotrzebowanie na pamięć; EPROM oferował pamięć, która mogła być wygodnie używana do testowania mikroprocesorów.

kolejnym ważnym rozwojem W Intel w tym czasie był układ peryferyjnych kontrolerów., Usprawnione do konkretnych zadań i pozbawione zbędnych funkcji układy peryferyjne mogą znacznie zwiększyć możliwości komputera bez podnoszenia kosztów rozwoju oprogramowania. Jednym z najważniejszych osiągnięć Intela w dziedzinie urządzeń peryferyjnych był koprocesor, wprowadzony po raz pierwszy w 1980 roku. Procesory koprocesorowe były rozszerzeniem PROCESORA, który mógł obsługiwać określone zadania intensywniejsze niż sam procesor. Po raz kolejny Innowacje sprawiły, że Intel wyprzedził konkurencję.,

szybki rozwój firmy Intel, od 12 pracowników w 1968 r.do 15 000 w 1980 r., wymagał starannego podejścia do kultury korporacyjnej. Noyce, Moore I Grove, którzy pamiętali swoją frustrację z powodu biurokratycznych wąskich gardeł Fairchilda, uznali, że zdefiniowanie funkcjonalnego stylu zarządzania jest ważne. Nieformalne cotygodniowe obiady z pracownikami utrzymywały linie komunikacyjne otwarte, podczas gdy firma była mała, ale system ten stał się nieporęczny., Tak więc założyciele zainstalowali starannie zarysowany program podkreślający otwartość, podejmowanie decyzji na najniższych poziomach, dyscyplinę i rozwiązywanie problemów, a nie tasowanie papieru. Co więcej, czołowi menedżerowie firmy unikali takich luksusów, jak limuzyny, obiady z rachunkami wydatków i prywatne miejsca parkingowe, aby stworzyć poczucie pracy zespołowej ze swoimi podwładnymi.

w wywiadzie dla Harvard Business Review w 1980 roku, Noyce zauważył politykę zatrudnienia firmy, stwierdzając: „oczekujemy, że ludzie będą ciężko pracować., Oczekujemy, że będą tutaj, kiedy będą zobowiązani do tego; mierzymy absolutnie wszystko, co możemy pod względem wydajności.”Zachęty pracownicze obejmowały opcje na akcje Intela, a przełomy technologiczne świętowano z szampanem w butelkach na zamówienie- „Vintage Intel” oznaczał pierwszy kwartał 250 milionów dolarów, w 1983 roku-w roku sprzedaż osiągnęła po raz pierwszy miliard dolarów.

lata 80.: z 286 do 486

podczas recesji w 1974 roku Intel był zmuszony zwolnić 30 procent swoich pracowników, a morale znacznie spadło w rezultacie., Tak więc, w 1981 r., kiedy ponownie pojawiły się problemy gospodarcze, zamiast zwalniać więcej pracowników, Intel przyspieszył rozwój nowych produktów dzięki „rozwiązaniu 125 procent”, które wymagało zwolnionych pracowników do pracy dwóch dodatkowych godzin dziennie, bez wynagrodzenia, przez sześć miesięcy. Krótki wzrost sprzedaży w następnym roku nie trwał, i znowu, zamiast kolejnych zwolnień, Intel nałożył cięcia płac do dziesięciu procent. Takie środki nie były popularne wśród wszystkich pracowników, ale do czerwca 1983 r. wszystkie cięcia zostały przywrócone i dokonano retroaktywnych podwyżek., Co więcej, w grudniu 1982 roku IBM zapłacił 250 milionów dolarów za 12-procentowy udział Intela, dając firmie nie tylko silny zastrzyk kapitałowy, ale także silne powiązania z niekwestionowanym liderem branży. IBM ostatecznie zwiększył swój udział do 20 procent przed sprzedażą akcji Intela w 1987 roku.

na początku lat 80.Intel zaczął poślizgnąć się na niektórych rynkach. Zaciekła konkurencja w zakresie pamięci DRAM, statycznych RAM i Eprom sprawiła, że Intel skoncentrował się na mikroprocesorach., Podczas gdy konkurenci twierdzili, że Intel po prostu zrezygnował z rynku pamięci DRAM, Moore powiedział Business Week w 1988 roku, że firma celowo skoncentrowała się na mikroprocesorach jako najmniej cyklicznej dziedzinie, w której można działać. Obsługa klienta, obszar, na który Intel był w stanie przeoczyć przez lata, gdy zdominował swoje rynki, stał się ważniejszy, ponieważ wysoko wydajni Japończycy i inni coraz bardziej innowacyjni konkurenci podważali pozycję Intela. Ponadto rekord produkcji Intela, napięty w poprzednich latach przez niedokładność, wymagał naprawy., Fab 7, siódmy zakład produkcyjny firmy Intel, został otwarty w 1983 roku, aby stawić czoła dwuletnim trudnym operacjom, zanim osiągnie pełną zdolność produkcyjną. W latach 1984-1988 Intel zamknął osiem starych zakładów, a w 1988 roku wydał około 450 milionów dolarów na nową technologię, aby dostosować swoje zdolności produkcyjne do rozwoju.

pomimo tych zmian firma nadal przodowała na rynku mikroprocesorów. W 1982 roku Intel wprowadził na rynek swój mikroprocesor 80286, który szybko zdominował rynek komputerów z wyższej półki, kiedy IBM wyszedł z komputerem PC/AT z zasilaniem 286., 286 został następnie w 1985 roku wprowadzony przez Intela układ 80386, spopularyzowany w 1987 roku przez Compaq DESKPRO 386, który pomimo błędów, kiedy po raz pierwszy wyszedł, stał się jednym z najpopularniejszych chipów na rynku. Podczas gdy 286 przyniósł do komputera osobistego szybkość i moc, która dała większe Komputery ich pierwsze prawdziwe wyzwanie, 386 oferował jeszcze większą prędkość i moc wraz z możliwością uruchamiania więcej niż jednego programu na raz. Model 386 charakteryzował się architekturą 32-bitową i 275 000 tranzystorów-ponad dwukrotnie większą liczbą niż model 286.,

w 1989 roku Intel wprowadził 80486, chip Business Week zapowiadany jako ” prawdziwy mainframe-on-a-chip.”486 zawierał 1,2 miliona tranzystorów i pierwszy wbudowany koprocesor matematyczny i był 50 razy szybszy niż 4004, pierwszy mikroprocesor. Projektując i486, Intel oparł się trendowi branżowemu w kierunku RISC( reduced instruction-set computing), konstrukcji Chipa, która wyeliminowała rzadko używane instrukcje w celu zwiększenia prędkości., Intel argumentował, że to, co chipy RISC zyskały na szybkości, straciły na elastyczności, a ponadto chipy RISC nie były kompatybilne z oprogramowaniem już dostępnym na rynku, co zdaniem Intela zapewniłoby pozycję 486. Nowy chip, 64-bitowy i860 zapowiedziany na początku 1989 roku, jednak skorzystał z technologii RISC, aby zaoferować to, co Intel twierdził, że będzie superkomputerem na chipie.”

również w 1989 r.zdecydowano o poważnym pozwie, który Intel złożył przeciwko korporacji NEC pięć lat wcześniej., Intel twierdził, że NEC naruszył prawa autorskie do mikrokodu lub wbudowanych Instrukcji oprogramowania układów 8086 i 8088 firmy Intel. Mimo że firma Intel udzieliła firmie NEC licencji na produkcję mikrokodu, NEC zaprojektował podobny układ. Problem polegał na tym, czy microcode może być chroniony prawem autorskim. Sąd orzekł, że może, ale NEC nie naruszył żadnych praw autorskich w przedmiotowej sprawie. Pozew ujawnił pewne kwestie związane z reputacją Intela., Na przykład niektórzy konkurenci i konsumenci twierdzili, że Intel wykorzystywał swoją wielkość i moc do powstrzymania konkurencji poprzez takie taktyki, jak składanie pozwów „bez zasad” i Wiązanie sprzedaży mikroprocesorów z innymi chipami. Inni obserwatorzy chwalili jednak ochronę własności intelektualnej firmy Intel, a następnie jej zysków. Federalna Komisja Handlu przeprowadziła dwuletnie dochodzenie w sprawie praktyk Intela i nie zaleciła oskarżenia przeciwko firmie, ale dwóch rywalizujących ze sobą firm-Advanced Micro Devices Inc. i Cyrix Corp. — wniósł pozew Antymonopolowy przeciwko Intel w 1993 roku.,

Lata 90.: dekada Pentium

roczny dochód netto Intela po raz pierwszy przekroczył 1 miliard dolarów w 1992 roku, po bardzo udanej kampanii marketingowej budującej markę. Intel ads agresywnie starał się zwiększyć zainteresowanie konsumentów i popyt na komputery, które zawierały Intela w środku.”Pod koniec 1993 roku kapitał firmy wyniósł 17,8 miliarda dolarów-ponad trzykrotnie więcej niż w 1992 roku. Również w tym czasie Intel zaczął oddzielić się od produkcji chipów., W 1992 roku firma Intel Products Group wprowadziła produkty sieciowe, komunikacyjne i konferencyjne do sprzedaży detalicznej bezpośrednio użytkownikom komputerów PC.

w 1993 roku Intel wydał Procesor Pentium piątej generacji, znakowany chip zdolny do wykonywania ponad 100 milionów instrukcji na sekundę (MIPS) i obsługujący na przykład komunikację wideo w czasie rzeczywistym. Procesor Pentium, z jego 3.,1 mln tranzystorów, był do pięciu razy bardziej wydajny niż 33-megahercowy mikroprocesor Intel 486 DX (i 1500 razy szybszy niż 4004), ale w nietypowym manewrze marketingowym firma zasugerowała ,że „wszyscy, ale najbardziej wymagający użytkownicy” będą szukać komputerów zasilanych przez poprzedni układ. Reputacja Pentium została początkowo osłabiona przez ujawnienie wbudowanej wady matematycznej, ale Intel szybko ruszył, aby rozwiązać problem.

firma cieszyła się dramatycznym 50-procentowym wzrostem przychodów w 1993 roku, osiągając 8,78 mld USD z 5,84 mld USD w 1992 roku., Co więcej, dochód netto Intela skoczył o 115 procent do 2,3 miliarda dolarów, odrzucając obawy Wall Street, że konkurencja zmniejszyła marże zysku. Podczas gdy Intel spotkał się z silną konkurencją zarówno ze strony producentów chipów, takich jak gigant Motorola, Inc.PowerPC i były partner IBM, jego miejsce w czołówce technologii było bezdyskusyjne.

kluczową inicjatywą, która utrzymała Intela przed konkurencją, było przejście firmy poza projektowanie układów scalonych do projektowania komputerów., Wraz z pojawieniem się Pentium, Intel zaczął projektować chipsety i płyty główne-te ostatnie były płytą PC, która łączyła mikroprocesor i chipset w podstawowy podsystem komputera. Wraz ze sprzedażą komputerów PC, dziesiątki producentów komputerów zaczęło produkować i sprzedawać maszyny oparte na Pentium.

W połowie lat 90., gdy sprzedaż komputerów PC przyspieszyła, a multimedia i Internet zaczęły się pojawiać, Intel kontynuował rozwój coraz wydajniejszych mikroprocesorów. W 1995 roku Pentium Pro trafiło na rynek 5.,5 milionów tranzystorów i zdolnych do wykonywania do 300 MIPS. Intel następnie dodał technologię MMX do swojej istniejącej linii procesorów Pentium. MMX składał się z nowego zestawu instrukcji, który został zaprojektowany specjalnie w celu poprawy wydajności multimediów komputerów osobistych. Napędzany przez rosnący popyt, przychody osiągnęły 20,85 miliarda dolarów w 1996 roku, podczas gdy dochód netto wzrósł do 5,16 miliarda dolarów.,

w tym momencie Intel kontynuował swoją długoletnią strategię projektowania nowych, mocniejszych układów dla najwyższej klasy rynku, umożliwiając jednocześnie migrację mikroprocesorów poprzedniej generacji do niższych segmentów rynku. Jednak wraz z wprowadzeniem Pentium II w maju 1997 roku, firma przyjęła nową strategię rozwoju gamy mikroprocesorów dla każdego segmentu rynku komputerowego. Pentium II, z tranzystorami 7,5, zadebiutował z top-endowym modelem, który taktował taktowanie 300 MHZ., Pierwotnie zaprojektowany dla komputerów stacjonarnych wysokiej klasy, Pentium II został wkrótce przystosowany do użytku w notebookach i laptopach. W następnym roku pojawił się procesor Celeron, który został zaprojektowany specjalnie dla sektora biurkowego value PC, szybko rozwijającego się segmentu rynku od początku 1997 roku debiutu komputera Compaq o wartości poniżej 1000 USD. Również w 1998 roku Intel po raz pierwszy zaprojektował mikroprocesor-Pentium II Xeon-specjalnie dla serwerów i stacji roboczych średniej i wyższej klasy., W tym samym czasie Intel przeniósł się do innego rozwijającego się sektora, że wbudowanych układów sterowania dla sieci i innych aplikacji, takich jak cyfrowe Dekodery.

tymczasem Intel rozstrzygnął spór z Digital Equipment Corporation (DEC) w sprawie rozwoju układu Pentium poprzez przejęcie operacji półprzewodnikowych DEC. W maju 1997 Craig R. Barrett został mianowany prezesem firmy Intel, po dołączeniu do firmy w 1974, od 1985 pełnił funkcję szefa produkcji, a w 1993 został mianowany dyrektorem operacyjnym., Grove pozostał prezesem i dyrektorem generalnym przez rok, po czym Barrett został mianowany prezesem i dyrektorem generalnym, a Grove zachował przewodnictwo. Na początku 1999 roku Intel zawarł ugodę z Federalną Komisją Handlu w sprawie antymonopolowej, unikając w ten sposób przedłużających się sporów sądowych i negatywnego rozgłosu, który nękał jego partnera Wintel, Microsoft, w późnych latach 90. odzwierciedlając rosnące znaczenie technologii dla gospodarki USA, Intel został dodany do średniej przemysłowej Dow Jones w listopadzie 1999 roku.,

pod koniec lat 90. Intel dokonał kilku strategicznych przejęć, które szybko dały firmie znaczącą obecność w obszarach poza rdzeniem mikroprocesora: produkty do komunikacji bezprzewodowej, takie jak pamięć flash dla telefonów komórkowych i dwukierunkowych pagerów; elementy konstrukcyjne sieci, takie jak Koncentratory, przełączniki i routery; oraz wbudowane układy sterowania dla drukarek laserowych, nośników pamięci i systemów samochodowych., Intel wszedł również na rynek usług e-commerce, szybko budując największą na świecie witrynę e-commerce business-to-business, z 1 mld USD miesięcznie w sprzedaży online do połowy 1999 roku. Firma nie zaniedbała jednak swojego rdzenia; w 1999 roku Intel miał swoją największą premierę mikroprocesora w historii z jednoczesnym wprowadzeniem 15 procesorów Pentium III i Pentium III Xeon. Na początku 2000 roku na rynek trafił jeden gigahercowy układ Pentium III., Później w 2000 roku przyszedł debiut procesora nowej generacji na początku XXI wieku, Itanium, pierwszy 64-bitowy procesor firmy, który początkowo został zaprojektowany, aby zaspokoić potrzeby potężnych serwerów internetowych. Dzięki ciągłemu rozwojowi coraz wydajniejszych procesorów i agresywnej ekspansji na inne kluczowe obszary technologiczne, Intel z pewnością pozostanie jednym z filarów gospodarki informacyjnej w nowym tysiącleciu.,

główne jednostki operacyjne: Intel Architecture Business Group; Wireless Communications and Computing Group; Communications Products Group; Network Communications Group; New Business Group.

główni konkurenci: Acer Inc.; Advanced Micro Devices, Inc.; Atmel Corporation; Cisco Systems, Inc.; Electronic Data Systems Corporation; Exodus Communications, Inc.; Fujitsu Limited; Harris Corporation; Hitachi, Ltd.; International Business Machines Corporation; Integrated Device Technology, Inc.; Lucent Technologies Inc.; Macronix International Co., Ltd.,; Microchip Technology Incorporated; Mitsubishi Electric Industrial Co., Ltd.; Motorola, Inc.; National Semiconductor Corporation; NEC Corporation; Nortel Networks Corporation; Koninklijke Philips Electronics N. V.; Samsung Electronics Co., Ltd.; Sharp Corporation; STMicroelectronics N. V.; Sun Microsystems, Inc.; Texas Instruments Incorporated; 3Com Corporation; Toshiba Corporation; Transmeta Corporation; VIA Technologies, Inc.

Chronologia

• Kluczowe daty:

• 1968: Robert Noyce i Gordon Moore założyli firmę N m Electronics, która wkrótce zmieniła nazwę na Intel Corporation.,
• 1970: firma rozwija DRAM, dynamic RAM.
• 1971: Intel wprowadza pierwszy na świecie mikroprocesor i wchodzi na rynek.
• 1974: firma wprowadza pierwszy mikroprocesor ogólnego przeznaczenia.
• 1980: IBM wybiera mikroprocesor Intela na pierwszy komputer osobisty.
• 1983: przychody przekroczyły po raz pierwszy miliard dolarów.
• 1992: po raz pierwszy zysk netto przekroczył miliard dolarów.
• 1993: debiutuje chip piątej generacji, Pentium.
• 1996: przychody przekraczają 20 miliardów dolarów, dochód netto przekracza 5 miliardów dolarów.,
• 1997: firma wprowadza mikroprocesor Pentium II.
• 1999: Intel debiutuje Pentium III i jest dodawany do Dow Jones Industrial Average.
• 2000: pierwszy procesor Intel 1-gigahercowy trafia na rynek.

dodatkowe informacje

• spółka publiczna
• Incorporated: 1968 as N m Electronics
• Employees: 70,200
• Sales: $29.,39 miliardów (1999)
• Giełdy: NASDAQ
• symbol Ticker: INTC
• NAIC: 334413 Produkcja półprzewodników i urządzeń pokrewnych; 334210 Produkcja urządzeń telefonicznych; 511210 wydawcy oprogramowania; 541512 usługi projektowania systemów komputerowych

dalsze odniesienia

Brandt, Richard, Otis Port i Robert D. Hof, „Intel: The Next Revolution,” Business Week, September 26, 1988, s. 74. Bylinski, Gene, 'Intel' s Biggest Shrinking Job Yet, ' Fortune, May 3, 1982, PP. 250+.,Clark, Tim, 'Inside Intel' s Marketing Machine, ' Business Marketing, October 1992, PP.14–19.Corcoran, Elizabeth, „Reinventing Intel”, Forbes, 3 maja 1999, s. 154–59.Defining Intel: 25 Years/25 Events, Santa Clara: Intel Corporation, 1993.Garland, Susan B., and Andy Reinhardt, „Making Antitrust Fit High Tech,” Business Week, March 22, 1999, p. 34.Gottlieb, Carrie,”Intel' s Plan for Staying on Top”, Fortune, March 27, 1989, PP.98+.Hof, Robert D., Larry Armstrong, and Gary McWilliams, „Intel Unbound,” Business Week, October 9, 1995, pp., 148+.”Czy boom na Półprzewodniki jest zbyt dobry dla Intela?, „Business Week, April 23, 1984, PP.114+.Jackson, Tim, Inside Intel: Andy Grove and The Rise Of The World 's Most Powerful Chip Company, New York: Dutton, 1997, 424 P. Kirkpatrick, David, 'Intel Goes for Broke', Fortune, May 16, 1994, PP. 62–66, 68.—— ,, Intel' s Amazing Profit Machine,”Fortune, February 17, 1997, PP.60+.—— , „Mr. Grove Goes to China”, Fortune, August 17, 1998, s. 154–61.,Palmer, Jay, „Zero Hour”, Barron ' s October 4, 1999, PP. 33–34, 36. A Revolution in Progress: A History of Intel to Date, Santa Clara, Calif.: Intel Corporation, 1984.Reinhardt, Andy, 'The New Intel: Craig Barrett Is Leading the Chip Giant into Riskier Terrain,' Business Week, March 13, 2000, PP. 110+.—— Kto powiedział, że chipy Intela padły?, „Business Week, December 7, 1998, s. 103.Reinhardt, Andy, Ira Sager i Peter Burrows, ” Intel: czy Andy Grove może utrzymać zyski w erze tanich komputerów?, „Business Week, December 22, 1997, PP. 71–74, 76–77.,Ristelhueber, Robert, „Intel: the Company People Love to Hate,” Electronic Business Buyer, September 1993, PP.58–67.Wilson, John W., 'Intel Wakes Up to a Whole New Marketplace in Chips,' Business Week, September 2, 1985, PP. 73+.Yu, Albert, Creating the Digital Future: The Secrets of Consistent Innovation at Intel, New York: Free Press, 1998, 214 P.