edit in military service
wstąpił do wojska w wieku 20 lat, a po ukończeniu Akademii Marynarki Wojennej (École Navale) studiował podwodne badania we francuskiej marynarce wojennej. Zorganizował Podwodny zespół badawczy Marynarki Wojennej w Tulonie, na francuskim pancerniku „Condorce”, kiedy prowadził swoje pierwsze podwodne badania., Było to związane między innymi z przyjacielem Philippe ’em Taile' em, który w 1936 r.pożyczył Cousteau podwodne okulary używane przez łapaczy pereł. Był prekursorem nowoczesnych okularów nurkowych, które pozwalały mu pozostać pod wodą. Jego obecność w wodzie była również wynikiem wypadku, gdy we wrześniu 1936 r.padł ofiarą niemal śmiertelnego wypadku samochodowego. Wypadek złamał mu kości w siedmiu miejscach, przebił płuco, sparaliżował prawą rękę i musiał regularnie pływać, aby jego rehabilitacja doprowadziła do wyzdrowienia., stawał się coraz bardziej biegły w tej dziedzinie i stał się przydatny dla marynarki wojennej i zaczął budować swoją późniejszą reputację tutaj. Cousteau, oficer służby informacyjnej francuskiej marynarki wojennej, pełnił misje dotarcia do Szanghaju w latach 1935-1938 i Związku Radzieckiego w 1939 roku. Po zawieszeniu broni w 1940 r.zarówno jego rodzina, jak i rodzina jego żony zostali zmuszeni do przeprowadzki i przenieśli się do Megev. To tutaj zaprzyjaźnił się z rodziną Ichak. Cousteau i Marcel Ichak są dwoma różnymi duchami, ale obaj chcieli pokazać nam niedostępne miejsca., Cousteau był miłośnikiem podwodnego życia, Ichac był miłośnikiem górskich szczytów. Film „Wrak statku” (Épaves) został wyprodukowany w 1943 roku. Lata II wojny światowej stały się wybitnym rozdziałem w historii nurkowania. W latach czterdziestych kapitan Cousteau miał reputację programisty i testera respiratora nurkowego. Jego wyposażenie było prekursorem sprzętu nurkowego używanego do dziś. próbował ustalić bezpieczną granicę zanurzenia poprzez własne eksperymenty z zatruciem tlenem i martwicą azotu., Z pomocą inżyniera Emila Ganyana zaprojektował urządzenie do nurkowania ze sprężonym powietrzem, aby ustanowić rekord nurkowania. W 1943 r.za pomocą urządzenia znanego również jako „płuco wodne” Cousteau zszedł na głębokość 60 metrów, nie odczuwając żadnych szkodliwych skutków. Wtedy też zrobiono jego pierwsze podwodne zdjęcia. Był porucznikiem podczas ii Wojny Światowej, ale zawsze znajdował czas na oddanie się swojej miłości do morza. W 1949 roku Cousteau odszedł z francuskiej marynarki wojennej.,w 1950 roku założył francuski ruch oceanograficzny (FOC) i nabył statek patrona Thomasa Lowella Guinnessa, patrona Calypso. Trałowiec został pierwotnie zbudowany w 1942 roku w Stanach Zjednoczonych i po znacznej transformacji stał się wyposażonym statkiem oceanograficznym. reszta jego życia była poświęcona badaniom morskim. Jego główne zainteresowania były ważne nie tylko dla nauki, ale także dla ogółu społeczeństwa., W wyniku swojej pracy Auguste Picard jest uważany za nowego ojca snorkelingu i nurkowania. Denise zaprojektowała „talerz nurkowy” wraz z inżynierem oprogramowania Jeanem Mollarem. Był to pierwszy okręt podwodny przeznaczony specjalnie do badań naukowych. Od 1959 r.zaczęli nurkować na Głębokość 350 metrów,a sprzęt pozwalał nurkować przez cztery do pięciu godzin. W 1965 r.technologia została udoskonalona i uruchomiono dwa nowe podwodne talerze o nazwie „pchły morskie”., Budowle te umożliwiły eksplorację morza osiągnięcie głębokości 500 metrów metres.in w 1957 roku Cousteau został wybrany dyrektorem Muzeum Oceanograficznego w Monako i pełnił tę funkcję do 1988 roku. W porozumieniu z amerykańskimi nadawcami (ABC, Métromedia, NBC) kapitan Cousteau stworzył serial „podwodna Odyseja”.W 1973 roku wraz z dwoma synami i Frederickiem Hymanem założył Towarzystwo Cousteau, które zajmuje się ochroną życia w oceanie. Hyman był pierwszym prezesem organizacji liczącej ponad 300 000 członków., w 1976 roku wykopał wrak HMHS Britannic. W 1977 roku on i Peter Scott otrzymali Nagrodę środowiskową ONZ. W 1980 roku Cousteau udał się do Kanady, aby nakręcić dwa filmy o Rzece Świętego Wawrzyńca i wielkich jeziorach: „krzyki z głębin” i „Święty Wawrzyniec: schody do morza”. Filmy odniosły sukces i zyskały dużą publiczność. W 1985 roku Ronald Reagan wręczył mu Prezydencki Medal Wolności. 24 listopada został wybrany do Akademii Francuskiej., W listopadzie 1991 r.Cousteau udzielił wywiadu UNESCO, mówiąc, że popiera kontrolę populacji ludzkiej i spadek liczby ludności. Węgierskie wydarzenie na jego temat wiązało się z tym, że w 1991 r.pływał po Dunaju w ekologicznej wyprawie w celu zbadania swojej dzikiej przyrody. W 1992 r.został zaproszony do Rio de Janeiro na Międzynarodową Konferencję ONZ na temat środowiska i rozwoju, a teraz Cousteau został stałym doradcą ONZ i Banku Światowego., W 1996 roku pozwał własnego syna za to, że ten chciał założyć na Fidżi Ośrodek wypoczynkowy o nazwie Cousteau. 11 stycznia „Calypso” zatonął w singapurskim porcie w wyniku zderzenia z pływającą przystanią. Cousteau zdjął Calypso i zabrał go do Francji, ale jego śmierć w 1997 roku uniemożliwiła mu ponowne uruchomienie.napisał kilka książek, takich jak” świat ciszy „(1953) i”świat oceanu Jacquesa Cousteau”., Został także napisany w czterech książkach Jamesa Dugana-Undersea: the story of Captain Cousteau (1957), Rogera Kinga-Jacquesa Cousteau i podwodnego świata (2000), Johna Bankstona-Jacquesa-Yvesa Cousteau: his story in the sea (2002) i Kathleen Olmstead-Jacquesa Cousteau: life in the sea (2008). Celował także w tworzeniu filmów dokumentalnych. Na pokładzie Calypso nakręcił ponad 100 filmów. Nakręcił film o świecie ciszy (Le monde du silence) trzy lata po napisaniu książki, a jego sukces został nagrodzony nagrodą Złotej Palmy., Jednak Le Monde sans soleil (Królestwo ciemności) został nakręcony najpierw jako film (1964), a następnie jako książka (1965). Udane książki i popularne filmy uczyniły go światowej sławy naukowcem morskim i filmowcem.
