Głębia ostrości jest terminem fotograficznym, który odnosi się do selektywnej ostrości obiektywu aparatu wzdłuż pewnej płaszczyzny. Tworzy to ostre ostrość dla dowolnych obiektów znajdujących się w określonej odległości od obiektywu, podczas gdy obiekty oddalone od tej określonej odległości stają się coraz bardziej rozmyte. Im płytsza jest głębia ostrości, tym bardziej precyzyjna staje się ostrość, pozostawiając obiekty przed lub za obiektem bardziej rozmyte. Głęboka Głębia ostrości jest odwrotna, a wszystkie obiekty są ostrzejsze.,
Zdjęcie Cam Miller; ISO 100, f / 3.2, ekspozycja 1/100 sekundy.
istnieją cztery główne czynniki wpływające na głębię ostrości:
- Format lub rozmiar klatki. Obszar światła rejestrowanego przez aparat fotograficzny (oznaczany przez rodzaj matrycy w fotografii cyfrowej (np. 2/3 CCD, APS-C itp.).
- przysłona. Im niższy numer F-stop, tym płytsza będzie Głębia ostrości. Należy pamiętać,że w przypadku wideo, może być konieczne neutralne filtry gęstości, aby pomóc skompensować., W przypadku zdjęć nieruchomych zwykle można zrekompensować zwiększając czas otwarcia migawki.
- Długość obiektywu (zoom). Im dłuższa jest długość obiektywu (im bliżej przybliżasz), tym płytsza będzie Głębia ostrości.
- odległość fizyczna od samego obiektywu. Im bliżej obiektu do obiektywu, tym płytsza będzie Głębia ostrości. Dzieje się tak dlatego, że głębia ostrości nie jest liniowa i staje się płytsza szybciej, gdy zbliżysz się do obiektywu., Na przykład, jeśli obiekt znajduje się w odległości 10 metrów, obiekty znajdujące się w odległości 15 metrów będą wyglądały na ostrzejsze niż obiekty oddalone o 5 metrów, mimo że oba znajdują się w odległości 5 metrów od punktu ogniskowego.
jak można się domyślić z tych czynników, sprawia to, że uzyskanie wyraźnych zdjęć w fotografii makro jest bardzo trudne.
Zdjęcie Bernda Thallera; ISO 3200, f / 18.0, ekspozycja 1/25 sekundy.
w fotografii makro obiektyw jest zwykle albo bardzo blisko obiektu, przy dłuższej długości zoomu, albo oba., Aby to złagodzić, istnieje technika zwana „stacking”, w której obiekt jest fotografowany pod tym samym kątem wiele razy, każdy z innym punktem ogniskowym, a obrazy są cyfrowo łączone, aby stworzyć jedno płynne ujęcie, które jest całkowicie skupione.
O autorze:
Lee Michael Johnson (frankfurtphotographer) jest profesjonalnym fotografem i filmowcem w Nowym Jorku.
Jak ten artykuł?
nie przegap kolejnej!,
Dołącz do ponad 100 000 fotografów na wszystkich poziomach doświadczenia, którzy otrzymują nasze bezpłatne porady i artykuły fotograficzne, aby pozostać na bieżąco:
