Good Mood

dzieciństwo i młodość

w mundurze Carlisle Indian Industrial School (około 1909)

informacje o okolicznościach narodzin Thorpe ' a, jego pełnym imieniu i pochodzeniu etnicznym różnią się w zależności od sytuacji wyjściowej. Wiadomo, że urodził się na terytorium Indian, ale jego akt urodzenia pozostaje niezauważony. Według kilku pasujących biografii najprawdopodobniej został wydany 22 września., Urodził się w maju 1887 roku w pobliżu miejscowości Praga w dzisiejszym stanie Oklahoma. Jacobus Franciscus Thorpe-imię na jego świadectwie chrztu Kościoła rzymskokatolickiego. Sam Thorpe napisał w 1943 r .w raporcie lokalnej gazety The Shawnee News Star, że urodził się 28 maja 1888 r., „niedaleko i na południe od Bellemont w hrabstwie Pottawatomia, nad brzegiem rzeki North Fork… mam nadzieję, że wyjaśni to pytania dotyczące mojego miejsca urodzenia. „Bellemont była mała osada na granicy Pottawatomie County i Lincoln County, który już nie istnieje dzisiaj.,Jego ojciec Hiram Thorpe miał irlandzkiego ojca i matkę z plemienia Indian Sauk Fox. Jego matka Charlotte Vieux miała francuskiego ojca i matkę Potawatomi. Thorpe dorastał zgodnie z tradycjami Sauk-Fox, jego indiańskie imię brzmiało Wa-Tho-Huck („jasna droga”). Jak zwykle Sauk Fox, został nazwany na cześć wydarzenia w momencie jego narodzin. W jego przypadku to słońce oświetliło drogę do chaty, w której się urodził., Oboje rodzice należeli do wyznania rzymskokatolickiego, Sam Jim Thorpe podążał za tym przez całe życie.

wraz ze swoim bratem bliźniakiem Charlesem ukończył Szkołę Podstawową w Stroud w stanie Oklahoma w Zakładzie agencji Indian Sauk Fox. Charles pomagał mu w szkole, dopóki nie zmarł na zapalenie płuc w wieku dziewięciu lat. Jim Thorpe źle traktował śmierć brata i kilkakrotnie uczęszczał do szkoły. Ojciec wysłał go w rezultacie do Haskell Institute in Lawrence, Kansas, aby umożliwić inne absencje w przyszłości., Kiedy dwa lata później matka zmarła z powodu poronienia, Thorpe cierpiał na depresję. Po kilku kłótniach z ojcem opuścił dom, aby pracować na ranczo dla koni.

w 1904 roku 16-letni Thorpe wrócił do ojca i postanowił ukończyć Carlisle Indian Industrial School, prestiżową szkołę z internatem dla Indian w Carlisle w Pensylwanii. Tam Glenn ” Pop ” Warner, jeden z najbardziej wpływowych trenerów na wczesnym etapie futbolu amerykańskiego, odkrył swój talent sportowy., Kiedy w tym samym roku ojciec zmarł na gangrenę, którą otrzymał w wypadku na polowaniu, Thorpe ponownie porzucił szkołę. Przez pewien czas pracował na farmie, a następnie wrócił do Carlisle.

rozpoczęcie kariery sportowej

opowiada legendę, Thorpes Sport karierę rozpoczął w Carlisle w 1907 roku., Mówi się, że minął kompleks Lekkoatletyczny i w zwykłej odzieży drogowej uderzył skoczków na wysokość szkoły spontanicznym skokiem na 1,75 m.Czy to prawda, nie można tego udowodnić, ale jego pierwsze odnotowane wyniki w Lekkoatletyce pochodzą z 1907 roku. Ponadto Thorpe grał w futbol amerykański, baseball i Lacrosse. Brał także udział w kursach tańca standardowego i wygrał szkolne Mistrzostwa tańca w 1912 roku.

w 1911 roku Thorpe po raz pierwszy znalazł się w ogólnopolskim centrum uwagi publiczności., Podobnie jak Runningback, Defensywny Back, Kicker i Punter, zdobył wszystkie bramki dla swojej szkolnej drużyny piłkarskiej w niespodziewanym zwycięstwie 18: 15 nad Harvard University (jedną z najlepszych drużyn NCAA). W następnym roku odegrał kluczową rolę w zdobyciu przez Carlisle National College Championship. W dwunastu meczach zdobył 25 przyłożeń i 198 punktów.

szczególną gra było zwycięstwo nad drużyną Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych 27: 6, gdy Thorpe uzyskał przyłożenie po biegu na 97 jardów (89 m). Przyszły prezydent USA Dwight D., Eisenhower był wówczas jednym z jego przeciwników. O Thorpe powiedział w przemówieniu z 1961 roku: „tu i tam są ludzie, którzy są utalentowani w najwyższym stopniu. Moje wspomnienia prowadzą mnie do Jima Thorpe ' a. Nigdy w życiu nie trenował i potrafił wszystko lepiej niż jakikolwiek inny piłkarz, jakiego kiedykolwiek widziałem „(Here and there, there are some people who are supremely endowed. My memory goes back to Jim Thorpe. He never practiced in his life, and he could do anything better than any other football player I ever saw.,)

w 1911 i 1912 roku Thorpe został wybrany do drużyny All-Star. Piłka nożna była i nadal była jego ulubionym sportem i tylko sporadycznie startował w zawodach lekkoatletycznych. Niemniej to właśnie Lekkoatletyka miała później przynieść mu największą sławę. Wiosna 1912 roku rozpoczął treningi na Igrzyskach Olimpijskich w Sztokholmie. Wcześniej ograniczał swoje wysiłki do skakania, biegania po przeszkodach i strzałów, ale teraz dodał skoki o Tyczce, rzut oszczepem, rzut dyskiem, rzut młotem i rzut ciężarem do programu ćwiczeń.,

Igrzyska Olimpijskie 1912

Sztokholm miał dwa nowe wszechstronne, Pięciobój i dziesięciobój. Pięciobój oparty na antycznym wzorze odbywał się na nieoficjalnych interludiach Olimpijskich w 1906 roku, natomiast nowsza wersja składała się ze skoku w dal, rzutu oszczepem, biegu na 200 metrów, rzutu dyskiem i biegu na 1500 metrów. Dziesięciobój był zupełnie nową dyscypliną olimpijską., Ale był praktykowany w USA od 1880 roku, a jedna wersja była częścią programu Igrzysk Olimpijskich w 1904 roku. Nowa wersja olimpijska nieco różniła się od amerykańskiej. Obie konkurencję zostały zaprojektowane z myślą o wszechstronności Thorpe ' a. Thorpe dołączył do testów w celtyckim parku w Nowym Jorku, amerykańskim zwiastunie. W pięcioboju wybrał dla siebie trzy dyscypliny częściowe., Z powodu zbyt małej liczby uczestników zaliczka w dziesięcioboju musiała zostać anulowana i dlatego będzie kwestionować swój pierwszy i-jak się później okazało-jedyny dziesięciobój w szwedzkiej stolicy. W skład amerykańskiego zespołu pięciu i dziesięciu walk wchodził także przyszły prezydent MKOl Avery Brundage.

plan zawodów Torpe ' a na Igrzyskach Olimpijskich został mocno ściśnięty. Oprócz dziesięcioboju i pięcioboju startował także w konkurencjach indywidualnych w skoku w dal i skoku wzwyż. Swój pierwszy zakład zaliczył 7 września., Lipiec w pięcioboju: był wybitnym sportowcem i wybrał dla siebie cztery z pięciu dyscyplin częściowych; w rzucie oszczepem zajął trzecie miejsce, chociaż do 1912 roku nigdy nie praktykował tej dyscypliny. Choć konkurs oceniano przede wszystkim na podstawie liczby miejsc, były też punkty za osiągnięcia osiągnięte w poszczególnych dyscyplinach. Thorpe zdobył 4041,530 punktów, o 400 więcej niż zdobywca drugiego miejsca Norweg Ferdinand Bee., Tego samego dnia, zdobywając złoty medal w pięcioboju, Thorpe zakwalifikował się do finału skoku wzwyż i zajął w nim czwarte miejsce. 12 lipca zajął siódme miejsce w skoku w dal.

ostatni zakład Thorpe ' a był dziesiątą walką w dniach 13-15 lipca, w której doszło do trudnego pojedynku ze Szwedem Hugo Wislanderem. Ale i Wislander nie był gorszy od Thorpe ' a i zdobył prawie 700 punktów mniej (Sam Thorpe uzyskał 8412,955 punktów). We wszystkich dziesięciu dyscyplinach Amerykanin był co najmniej czwarty., Występ Thorpe ' a był niezwykły również dlatego, że tuż przed zawodami jego buty zostały skradzione. Musiał majstrować przy dwóch niedopasowanych butach zapasowych, a jeden z nich znalazł w koszu na śmieci. Oprócz lekkoatletyki Thorpe odbył również dwa mecze baseballowe, aby reprezentować ledwo znany sport w Europie; drużyna amerykańska składała się wyłącznie z lekkoatletów.Jak to było w tym czasie w zwyczaju, medale dla sportowców zostały wręczone ostatniego dnia podczas ceremonii zamknięcia., Oprócz dwóch złotych medali Thorpe otrzymał także dwa Puchary trekkingowe podarowane przez króla szwedzkiego Gustawa V i cara rosyjskiego Mikołaja II Za odpowiednio zwycięzcę dziesięcioboju lub pięcioboju. Podczas wręczania Pucharu król Gustaw powiedział: „Ty, mój Panie, jesteś największym sportowcem na świecie „(you, sir, are the greatest athlete na świecie. Mówi się, że Thorpe odpowiedział „Dziękuję, królu” (Thanks, King). To, czy ta wymiana słów rzeczywiście miała miejsce, jest wątpliwe, zwłaszcza że brakuje współczesnych źródeł., Ta anegdota pojawiła się po raz pierwszy w gazecie w 1948 r., a cztery lata później w książce.

sukcesy Thorpe ' a nie zostały pominięte w ojczyźnie, a po powrocie stał się główną atrakcją parady konfetti na Broadwayu w Nowym Jorku. Później napisał o tym: „słyszałem, jak ludzie krzyczą moje imię i nie mogłem uwierzyć, że facet może mieć tak wielu przyjaciół „(i heard people yelling my name, and I couldn ' t realize how one fellow could have tak wielu przyjaciół.,)

utrata statusu amatora

na początku 20 wieku ścisłe zasady Amatorskie zostały uznane za sportowców biorących udział w Igrzyskach Olimpijskich. Zawodnicy, którzy zdobyli nagrody w zawodach, byli nauczycielami wychowania fizycznego lub wcześniej występowali przeciwko zawodowcom, nie byli uważani za amatorów i nie mieli prawa brać udziału w zawodach olimpijskich., Chociaż były różne tyłki, ale zakładali, że odpowiedzialne stowarzyszenie będzie opowiadać się za swoim sportowcem. Ale to właśnie zrobił AAU pod wodzą Avery 'ego Brundage' a, ustępując nawet dziesiątkom i Thorpowi, ale nie.

pod koniec stycznia 1913 roku Gazeta Worcester Telegram Z Worcester w stanie Massachusetts opublikowała artykuł, według którego Thorpe profesjonalnie grał w baseball. Różne inne gazety podniosły tę historię., Thorpe grał w East Carolina League dla Rocky Mount w Karolinie Północnej w 1909 i 1910 roku, a informacje o ilości pieniędzy, które za nią zarobiono, wahają się od dwóch dolarów za grę do 35 dolarów za tydzień. Wówczas piłkarze występowali w sezonie letnim często w profesjonalnych zespołach kontraktowych, ale używali przy tym, w przeciwieństwie do Thorpe ' a pseudonimów.

choć publiczność nie wydawała się szczególnie interesujące dla thorpes przeszłości, wziął Amateur Athletic Union (AAU), a zwłaszcza jej sekretarz James E. Sullivan sprawę bardzo poważnie., Thorpe napisał do Sullivana list, w którym przyznał się do bycia zawodowym baseballistą: „mam nadzieję, że częściowo wybaczy mnie fakt, że byłem tylko indiańskim chłopcem i nie wiedziałem wszystkiego o takich rzeczach. Nie wiedziałem, że robię coś złego, ponieważ zrobiłem coś, o czym wiedziałem, że inni studenci też to robią, z wyjątkiem tego, że nie używali własnego imienia …” (I hope I be partly excused by the fact that I what simply to Indian schoolboy and did not know all about such things., In fact, I did not know that I was doing wrong, because I was doing what I knew several other college men had done, except that they did not use their own names …)

jego List nie pomógł: AAU postanowił pozbawić Thorpe ' a późniejszego statusu amatorskiego i zażądał od MKOl pójścia w ich ślady. W tym samym roku MKOl jednogłośnie podjął decyzję o uznaniu Jima Thorpe ' a za jego tytuły olimpijskie, medale i nagrody i ogłosił go profesjonalistą. Thorpe grał dla pieniędzy,ale jego dyskwalifikacja nie była zgodna z regulaminem., W przepisach na Igrzyska Olimpijskie w 1912 r.napisano, że wszystkie protesty powinny zostać złożone nie później niż trzydzieści dni po ceremonii zamknięcia. Pierwsze doniesienia prasowe pojawiły się w Sztokholmie sześć miesięcy po igrzyskach. Istnieją dowody na to, że status zawodowy Thorpe ' a był znany jeszcze przed igrzyskami. Ale potem mówi się, że AAU świadomie zignorował ten fakt, dopóki nie spotkał się z nim w 1913 r., Jedyną pozytywną rzeczą dla Thorpe ' a w tej sprawie było to, że wkrótce po pojawieniu się doniesień prasowych otrzymał oferty od kilku drużyn Major League Baseball (MLB).

praca w karierze baseballu

Jim Thorpe
outfielder
urodzony: niepewny: 22., Maj 1887 Praga, Oklahoma
zmarł: 28 marca 1953 Lomita, Kalifornia
hit: Right	rzucił: prawy
debiut w Major League Baseball
14 kwietnia 1913 u New York Giants
ostatnia wstawka MLB
25. ,		0,252
Home Runs	7
Hits	176
RBI	82
Teams
New York Giants (1913–1915, 1917) Cincinnati Reds (1917) New York Giants (1918–1919) Boston Braves (1919)

Das letzte Minor-League-Team, bei dem Thorpe unter Vertrag stand, war 1910 aufgelöst worden., Był więc jednym z niewielu wolnych agentów w tym czasie i mógł swobodnie decydować, w której drużynie MLB chce grać. W styczniu 1913 roku zrezygnował ze stałego miejsca startowego w St.Louis Brown i podpisał kontrakt z New York Giants, mimo że był tam na razie tylko w rezerwie. Tuż po porażce w World Series w październiku 1913 roku Giants wyruszyli w światową trasę koncertową wraz z Chicago White Sox. Gdziekolwiek grał zespół, czy to w USA, czy za granicą, Thorpe był niewątpliwie gwiazdą tego wydarzenia., Zapewniał uwagę mediów i wysokie dochody widzów. Wśród najważniejszych wydarzeń World Tour są widzowie z Papież Pius X i Abbas II, ostatni Khediven Egiptu; w Londynie występował przed 20.000 widzów, wśród nich król Jerzy V.

w ciągu trzech lat Thorpe przyszedł do gigantów jako sporadycznie Outfielder do użytku. W 1916 roku grał przez jeden sezon w Milwaukee w jednej z niższych lig, a następnie wrócił do GIANTS. Już na początku sezonu 1917 został sprzedany do Cincinnati Reds., W” Double no-Hitter ” między Fredem Tonym z The Reds a behemotem Vaughn z Chicago Cubs Thorpe odniósł sukces w decydującym wyścigu w dziesiątej rundzie. Niemal pod koniec sezonu został sprzedany Gigantom. W 1918 roku grał sporadycznie w tym zespole, zanim przeniósł się do Boston Braves 21 maja 1919 roku w zamian za Pat Ragan na jeden sezon. Podczas swojej kariery zawodowej, która trwała do 25 września 1919 roku, zdobył 91 Runs, 82 Run Batted i mrugnięcia Average. 252 W sumie 289 gier., Do 1922 roku Thorpe grał w różnych zespołach w mniejszych ligach.

Futbol amerykański i koszykówka

podczas swojego pobytu w baseballu Thorpe był również piłkarzem. W 1913 roku był członkiem zespołu Pine Village Pros Z Warren County w Indianie. W 1915 roku podpisał kontrakt z Canton Bulldogs Z Canton w stanie Ohio. W rezultacie otrzymał 250 $ za grę, ogromną kwotę jak na ten czas., Przed zaangażowaniem Thorpe ' a oglądalność buldogów wynosiła 1200 na mecz, a jego debiut przeciwko Massillon Tigers miał ponad 8000 widzów. Zespół odniósł sukces i wygrał mistrzostwa regionalne w 1916, 1917 i 1919 roku. Decydującą grę w sezonie 1919 Thorpe zdecydował się na pięciodniową linię z puntem o długości 95 jardów.

w 1920 r. Buldogi kantońskie należały do 14 członków założycieli American Professional Football Association (APFA), z którego dwa lata później powstała National Football League (NFL)., Thorpe był nominalnie pierwszym prezydentem APFA, ale nadal grał dla buldogów i trenował ich. Rok później zastąpił go Joseph Carr ze stanowiska prezydenta. W latach 1921-1923 Thorpe grał dla Indian Ooranga z La Rue w Ohio. Był to zespół złożony wyłącznie z Indian. Nie był szczególnie udany i przegrał więcej meczów niż wygrał-wynik wynosił 3: 6 w sezonie 1922 i 1:10 w sezonie 1923., Jednak występ Thorpe ' a był tak dobry, że Green Bay Press wybrał go do pierwszej drużyny All-Star NFL w 1923 roku (później oficjalnie uznanej przez NFL w 1931 roku). Był w kontrakcie z sześcioma różnymi zespołami w latach 1920-1928, ale nigdy nie zdobył tytułu mistrzowskiego. W wieku 41 lat i po NFL 52 meczach podał się do dymisji.

do 2005 roku większość biografów jest nieznany fakt, że Thorpe grał i koszykówka była-do Funduszu bilet, który został ukryty w jednej starej książce i na jego nazwisko nie jest wymieniony., Od 1926 roku jest główną atrakcją słynnych na całym świecie Indian („światowej sławy Indianie”) Z La Rue, która grała w kilku stanach do 1928 roku. Ten odcinek jego życia nie jest dobrze udokumentowany, chociaż niektóre lokalne gazety informowały o tym.

małżeństwa i potomstwo

Thorpe był trzykrotnie żonaty i był ojcem ośmiorga dzieci. W 1913 roku ożenił się z Yvą M. Miller, którą poznał podczas studiów w Carlisle Indian Industrial School. Kupili dom w Yale w stanie Oklahoma i mieszkali w nim do 1923 roku., Dziś jest zabytkiem kultury zarejestrowanym w Krajowym Rejestrze miejsc historycznych i jest siedzibą Muzeum. Para miała czworo dzieci o imieniu James Jr. (zmarł w wieku dwóch lat), Gale, Charlotte i Francis. Miller złożył pozew o rozwód w 1925 r., podając jako przyczynę złośliwą opiekę.

w 1926 roku Thorpe poślubił Fridę Verone Kirkpatrick. Pracowała jako menadżer drużyny piłkarskiej, w której wówczas grał. Z drugiego małżeństwa urodziło się czterech synów: Philip, William, Richard i John (o imieniu Jack)., Po ślubie przez 15 lat Kirkpatrick rozwiódł się z Thorpe. Ostatecznie od 1945 był żonaty z Patricia Gladys Askew, z którą mieszkał aż do śmierci.

dalsza droga życiowa i praca ze śmiercią

Po zakończeniu kariery sportowej Thorpe starał się zapewnić życie swojej rodzinie. Nie radził sobie dobrze z pracą poza sportem i nigdy nie pozostawał w miejscu pracy przez długi czas., Zwłaszcza podczas Wielkiego Kryzysu utrzymywał się na powierzchni z okazjonalnymi pracami, w tym jako statysta w Hollywood. Zwykle był postrzegany jako indiański przywódca w zachodnich filmach. W komedii Always Kickin', nakręconej w 1932 roku, Thorpe miał dużą rolę mowy, przedstawiając się jako trener, który uczy młodych piłkarzy Dropkicks. Rok wcześniej sprzedał prawa do swojej historii życia Metro-Goldwyn-Mayer za 1500 USD. W 1940 roku Thorpe wcielił się w sędziego piłkarskiego w filmie Knuta Rockne ' A, All American., W filmie Wagon Master z 1950 roku był członkiem plemienia Navajo.

prawa do jego historii życia po kilku latach przeszły na Warner Bros. To studio filmowe wyprodukowało film Jima Thorpe ' a-All-American w reżyserii Michaela Curtisa w 1951 roku. Thorpe został wcielony przez Burta Lancastera. Krążyły plotki, że Thorpe nie dostał pieniędzy. W rzeczywistości Warner Bros mu zapłacił. 15 000 USD, a dyrektor marketingu studia dodatkowo wniósł 2500 USD na emeryturę., Film zawierał archiwalne nagrania z Igrzysk Olimpijskich w 1912 i 1932 roku, na jednej scenie Thorpe miał epizod jako trener piłki nożnej.Thorpe pracował m.in. na budowach, jako bramkarz i ochroniarz. W 1945 roku wstąpił na krótko do floty handlowej. Pod koniec życia był przewlekle chory na alkohol. Zabrakło mu pieniędzy i zubożał. Kiedy w 1951 r.musiał zostać hospitalizowany z powodu raka warg, został przyjęty jako przypadek społeczny., Na konferencji prasowej jego żona Patricia Askew poprosiła o pomoc, mówiąc: „jesteśmy spłukani … Jim nie ma nic poza swoim imieniem i wspomnieniami. Wydawał pieniądze na swoich ludzi i rozdawał je. „28 marca 1953 r.Thorpe po raz trzeci doznał zawału serca, jadając razem z żoną w swojej karawanie w Lomit. Udało mu się wprawdzie odrodzić, ale wkrótce stracił przytomność i zmarł w wieku 64 lat.,

ofiary rasizmu

ojciec i matka Thorpe ' a byli pochodzenia półeuropejskiego, ale on sam dorastał zgodnie z tradycjami Indian. Jego sukcesy nastąpiły w okresie masowej nierówności rasowej w Stanach Zjednoczonych. Często twierdzono, że jego medale zostały pozbawione ze względu na pochodzenie etniczne. Chociaż trudno to udowodnić, ówczesna opinia publiczna w dużej mierze odzwierciedlała ten pogląd., Kiedy Thorpe zdobył złote medale, nie wszyscy Indianie zostali uznani za obywateli USA; dopiero w 1924 r.wszyscy otrzymali obywatelstwo.

podczas Thorpe w Carlisle Industrial School etniczność uczniów była wykorzystywana do celów marketingowych. Drużyna piłkarska nosiła imię Indian. Zdjęcie Thorpe 'a i drużyny piłkarskiej z 1911 roku podkreślało różnice etniczne między rywalizującymi sportowcami; napis na najważniejszej piłce do gry w tym sezonie brzmi: „1911, Indianie 18, Harvard 15″., Ponadto szkoła i dziennikarze często przedstawiali spotkania sportowe jako konflikty między Indianami a białymi. Nagłówki takie jak” Indianie skalpują armię 27-6 „lub” Jim Thorpe szaleje ” były świadomymi kalamburami opartymi na stereotypach na tle etnicznym graczy Carlisle. Pierwszy nagłówek o Thorpe w „New York Timesie”brzmiał:” Indianin Thorpe na Igrzyskach Olimpijskich: Carlisle Redskins będzie dążył do miejsca w drużynie amerykańskiej”., Przez całe życie inne gazety i dziennikarze sportowi opisywali jego osiągnięcia w podobnym kontekście rasowym.