Kaligula (Gajusz Juliusz Cezar Augustus Germanicus) był cesarzem rzymskim w latach 37-41 n. e. Wśród wielkich cesarzy Cesarstwa Rzymskiego znajdują się August I Marek Aureliusz. Na drugim końcu spektrum znajduje się cesarz Kaligula, który historyk Suetoniusz (ok. 69 – ok.130/140 n. e.) po prostu nazywa potwora. W swoich dwunastu Cezarach dodał:
trudno powiedzieć, czy słabość zrozumienia lub zepsucie moralności były bardziej widoczne w charakterze Kaliguli., Wydaje się, że od najmłodszych lat odkrył wrodzoną deprawację umysłu, która niewątpliwie znacznie wzrosła z powodu defektu wykształcenia.
Po krótkim, ale niespokojnym panowaniu, w którym zrażał zarówno armię rzymską, jak i senat rzymski, bezlitośnie eliminował rywali i krytyków, a także zawzięcie proponował, by uczynić własnego konia konsulem, cesarz został zarżnięty w styczniu 41 n. e.przez swojego ochroniarza, Gwardię Pretoriańską.,
Reklama
Wczesne życie
urodzony Gajusz Juliusz Cezar w 12 n. e., Kaligula był synem Germanika (bohatera kampanii niemieckiej) i Agrypiny, wnuczką Cesarza Augusta (jej matką była jego córka Julia). Imię ” Kaligula „jest w rzeczywistości przydomkiem oznaczającym” małe buty”, pochodzącym od miniaturowego munduru, który nosił jako dziecko podczas kampanii z ojcem. Wczesna młodzież służyła jako maskotka firmy., Krótko po śmierci rodziny, Kaligula przeniósł się na wyspę Capri, gdzie został wychowany przez cesarza rzymskiego Tyberiusza (R. 14-37 n. e.) jako co niektórzy historycy uważają za więźnia. Chociaż śmierć Germanika jest podejrzana, uważa się, że Tyberiusz odegrał kluczową rolę w śmierci matki i braci Kaliguli.
ponieważ Kaligula i jego siostry uważano za niegroźne, pozwolono im żyć., Podczas pobytu na wyspie Kaligula był świadkiem brutalności i dzikiego zachowania Tyberiusza. Na Capri był otoczony korupcją i nadmiarem. Suetonius powiedział:
Reklama
… nawet w tamtych czasach Kaligula nie mógł kontrolować swojej naturalnej brutalności. Uwielbiał oglądać tortury i egzekucje; i, przebrany w perukę i szatę, porzucił się wieczorami dla przyjemności ucztowania i skandalicznego życia.,
Kaligula zostaje cesarzem
Po śmierci Tyberiusza 17 marca 37 roku n. e.Kaligula został współcesarzem Cesarstwa Rzymskiego wraz z synem Tyberiusza Gemellusem. Kaligula jednak wkrótce stał się samotnym władcą wraz ze śmiercią Gemellusa. (Kaligula jest podejrzewany o udział w śmierci współcesarza.) Ponieważ Tyberiusz nigdy nie był popularnym cesarzem, obywatele Rzymu witali młodego cesarza, a Kaligula szybko zdobył ten podziw., Zakończył procesy o zdradę wszczęte przez Tyberiusza, odwołał wygnańców i dał dawno zaległe premie Gwardii pretoriańskiej. Ukończył szereg projektów budowlanych rozpoczętych przez byłego cesarza, odbudował niszczejące świątynie, zbudował latarnię morską w Boulogne, rozpoczął prace nad nowymi akweduktami, a nawet zbudował nowy Amfiteatr w Pompejach. Odbywały się tam liczne gry gladiatorskie i wyścigi rydwanów, aby zabawiać ludzi.
w ciągu sześciu miesięcy od objęcia władzy, jednak wszystko się zmieniło: po zbliżeniu się do śmierci (historycy są podzieleni co do przyczyny – ewentualnego załamania lub padaczki), Kaligula stał się inną osobą. Był bardziej paranoiczny, a Kaligula, którą niektórzy widzieli na Capri, pojawiła się ponownie. Po obniżeniu podatków na początku swojego panowania, podniósł je, aby zapłacić za swoje ekscesy. Zapoczątkował serię czystek przeciwko podejrzanym wrogom, w tym nawet swojej pierwszej żonie. Przywrócił proces o zdradę Tyberiusza., Potępił innych w celu konfiskaty ich mienia. Suetonius dodaje, że stał się bardziej sadystyczny i ” wykazywał największe zainteresowanie świadkami cierpienia i męki skazanych, którzy byli torturowani.”W nawiązaniu do serii gier gladiatorskich z udziałem Kaliguli, historyk Cassius Dio powiedział:
Zapisz się do naszego cotygodniowego newslettera e-mailowego!,
to nie była duża liczba tych, którzy zginęli, że był tak poważny, choć to było wystarczająco poważne, ale jego nadmierna radość z ich śmierci i to nienasycone pragnienie na widok krwi.
jego skrajne zachowanie nie zna granic, życie niektórzy historycy określają jako Perwersyjne i szalone. Dał swojemu ukochanemu koniowi, Incitatusowi, inkrustowane klejnotami obroże, a nawet zagroził mu tytułem konsula. Zbudował 2,5-kilometrowy most pontonowy nad Zatoką Baiae., I jego odpowiedź na krytykę: „niech mnie nienawidzą, dopóki się mnie boją.”
mimo, że anektował Mauretanię, prowadził bezsensowne kampanie w Niemczech tylko po to, aby zdobyć poczucie militarnej chwały. Podczas jednej ze swoich kampanii na północy, rzekomej inwazji na Anglię, rozkazał swoim żołnierzom zbierać muszle., Historyk Dio napisał: „następnie zajął miejsce na wzniosłej platformie i dał żołnierzom sygnał, jakby do bitwy, namawiając trębaczy, a potem nagle rozkazał im zebrać muszle”, Kaligula zabrał muszle z powrotem do Rzymu, gdzie wystawił swoje łupy.
prowadził też nieustanną wojnę z ludnością żydowską w Judzie, która była w sprzeczności z Grekami., Kiedy Żydzi nie oddali mu hołdu, na który uważał, że zasłużył jako żywe bóstwo, Kaligula zagroził, że postawi sobie posąg w Świątyni Jerozolimskiej, ale na szczęście był przekonany, że jest inaczej, aby zapobiec dalszym rozruchom. Historyk Filon, współczesny Kaliguli (czasami nazywany Filonem Żydem lub Filonem Aleksandryjskim) powiedział, że Kaligula
Reklama
uważał Żydów z największą podejrzliwością, jakby byli jedynymi osobami, które ceniły życzenia przeciwne jemu…,(i) wierzcie (d) był tylko jeden Bóg, ich ojciec i Stwórca świata.
Death& Legacy
W końcu, po zaledwie czterech latach jako cesarz, w styczniu 41 roku n. e., Kaligula został zamordowany przez członków Gwardii pretoriańskiej pod wodzą Kasjusza Chaerea, który był stałym celem obelg Kaliguli. Jego żona, Cezonia, i córka również zostały zamordowane, a aby dodać obrazę do pamięci Kaliguli, człowiek, którego wyśmiewał przez lata, został nazwany jego następcą., Znalazł się za zasłoną, obawiając się o własne życie, a jedyny żyjący dorosły mężczyzna, Klaudiusz (R. 41-54 N. E.), został nazwany nowym cesarzem Cesarstwa Rzymskiego.
należy zauważyć, że niektórzy dzisiejsi historycy patrzą na cesarza Kaligulę z nową parą oczu. Jak widzieliśmy, wiele starożytnych źródeł – najbardziej znanym jest Suetoniusz-postrzegało go jako zdeprawowanego, zaabsorbowanego sobą władcę. Niestety, tendencja ta zmyła się do dzisiejszych autorów, a zatem ten starszy pogląd na niego pozostaje. Powód tego błędu jest prosty., Wielu z tych wczesnych autorów, którzy pisali o Kaliguli, zostało zleconych przez późniejszych cesarzy, którzy postrzegali upadłego cesarza w bardziej negatywnym świetle. Chociaż wiele z tego, co o nim napisano, jest po części prawdą, nowsze przedstawienie Kaliguli może zapytać o przyczyny jego dramatycznej zmiany osobowości i skoncentrować się na wielu bardziej pozytywnych aspektach – dokonaniach – jego krótkiego panowania.
