Kampania Petersburska, (1864-65), seria operacji wojskowych w Południowej Wirginii w ostatnich miesiącach wojny secesyjnej, która zakończyła się klęską południa.
Petersburg, ważny ośrodek kolejowy 23 mile (37 km) na południe od Richmond, był strategicznym punktem obrony stolicy Konfederacji. W czerwcu 1864 armia Unii rozpoczęła oblężenie obu miast, a obie strony szybko zbudowały fortyfikacje o długości 35 mil (56 km)., W serii bitew tego lata straty Unii były ciężkie, ale pod koniec sierpnia generał Ulysses S. Grant przekroczył linię kolejową Petersburg-Weldon; zdobył Fort Harrison 29 września. Do końca roku gen. Robert E. Lee utrzymał jednak Richmond i Petersburg. Jednak, głównie z powodu niegospodarności i nieefektywności, Southern railroads zepsuł się lub został zniszczony. W ten sposób Konfederaci byli źle odżywiani do stopnia fizycznego wyczerpania, a Brak zwierząt i konnicy prawie unieruchomił wojska., Głód, ekspozycja i pozorna beznadziejność dalszego oporu doprowadziły do coraz większej dezercji, zwłaszcza wśród ostatnich poborowych. W marcu 1865 roku Konfederaci zostali odparci w bitwie o Fort Stedman, pozostawiając Lee z 50 000 żołnierzy, w przeciwieństwie do 120 000 Granta. Wkrótce potem Grant rozgromił główne siły południa pod dowództwem generała George ' A E. Picketta i generała Fitzhugha Lee w bitwie pod Five Forks (1 kwietnia); następnego dnia obrońcy zostali zepchnięci z powrotem w ramach obrony wewnętrznej Petersburga., Lee natychmiast poinformował prezydenta Jeffersona Davisa, że oba miasta nie mogą być dłużej przetrzymywane, a ewakuacja została przeprowadzona tej nocy. Po udaremnieniu planu Lee z generałem Josephem E. Johnstonem poddał się generałowi Grantowi 9 kwietnia w Appomattox Court House.