Marie Racine była dobrze ugruntowana, inżynier oprogramowania przez 17 lat, kiedy coś się stało.,
„mieliśmy spotkanie i nagle, kiedy wprowadzili nowe projekty, po prostu nie byłem już zainteresowany” – powiedział Racine. „To już nie miało dla mnie znaczenia.”
ta świadomość skierowała Racine na nową drogę — i na wyłaniający się trend o kobietach angażujących się w życie zakonne: Racine wstąpiła do klasztoru benedyktynów dzień przed swoimi 40 urodzinami i złożyła śluby końcowe siedem lat później, w 2007 roku.,
niewiele uwagi poświęcono wiekowi kobiet składających śluby zakonne, aż do badania z 2009 roku na National Religious Vocation Conference podało, że 91% zakonnic miało 60 lat lub więcej. Naukowcy z Centrum Badań Stosowanych w apostolstwie (CARA), którzy prowadzili badania, wiedzieli, że muszą przyjrzeć się dokładniej temu, co się dzieje.
,
było już jasne, że coraz mniej kobiet przystępuje do życia religijnego, co powoduje, że średni wiek kobiet w życiu religijnym jest coraz wyższy w miarę starzenia się w czasach, gdy do życia zakonnego przystępowało coraz mniej młodych kobiet. Jednak dane CARA pokazały również, że kobiety Składające śluby wieczyste same były starsze — znacznie starsze — niż wcześniej., (CARA śledzi osoby składające śluby końcowe, ponieważ długość czasu między ślubowaniem a ślubami końcowymi może się znacznie różnić, choć średnia wynosi około sześciu lat.)
w 2010 r. 47 proc.kobiet składających śluby wieczyste było w wieku od 40 do 59 lat. Kolejne 26 procent było między 30 a 39. Średnia wieku dla klasy wynosiła 44 lata.
liczba ta stale się zmieniała, odzwierciedlając wzrost wśród młodszych kobiet: do roku 2014 tylko 27 proc.kobiet składających śluby wiekowe było w wieku od 40 do 59 lat, a te młodsze niż 30 lat zwiększyły się z 18 proc. do 25 proc., Średnia wieku klasy spadła do 35 lat.
kim są te kobiety decydujące się w późniejszym życiu na bycie siostrami?
Racine, obecnie S.Marie Therese Racine, myślała o zostaniu siostrą, gdy była dzieckiem i nastolatką, ale było to w czasie, gdy siostry i księża opuszczali życie zakonne, więc myślała, że to nie dla niej. Pod koniec lat 30. myślała o nauczaniu lub pracy w parafii, ponieważ przez większość życia zajmowała się Duszpasterstwem muzycznym.,
wtedy pewna siostra Franciszkanka, którą znała, zapytała ją, czy kiedykolwiek myślała o życiu religijnym.
„śmiałem się z niej, ale z biegiem dni jej pytanie ciągle mnie dręczyło” – powiedział Racine. „Stało się uciążliwe.”
Dwa lata później weszła w skład wspólnoty Sióstr św. Benedykta przy klasztorze Matki Bożej Łaskawej — decyzja, która, choć trudno było zostawić za sobą życie zawodowe i przyjaciół, była łatwiejsza dzięki dojrzałości i jasności wieku, powiedziała.,
„nie jestem pewien, czy miałbym to samo, gdy byłem młodszy”, powiedział Racine. „Gdybyś zapytał mnie, kiedy miałem 25 lat, a nawet gdy miałem 30 lub 35 lat, nie miałbym pojęcia, że tu będę.”
s.Margarita Walters, benedyktyńska siostra z Chicago, złożyła śluby wieczyste w wieku 60 lat.
dla Waltersa dołączenie do życia religijnego w późniejszych latach nie było trudne: rozważała to od ósmej klasy. Ale jak to często bywa, życie stanęło na drodze.
„byłam ładną dziewczyną i lubiłam chłopców., Następne co pamiętam, to to, że byłem żonaty i miałem dzieci ” – powiedział Walters.
wychowywała rodzinę i miała udaną karierę w sprzedaży i Administracji. A kiedy zmarł jej mąż, nie było już nic, co mogłoby ją powstrzymać.
„rzeczy tutaj nie są trwałe. Możesz gromadzić rzeczy, ale to tylko rzeczy. Szukałam czegoś, co przetrwa” – powiedział Walters. „Uważam, że medytowanie, modlenie się i robienie rzeczy dla innych ludzi jest o wiele bardziej fascynujące.”
SR., Juliann Babcock, była przeorysza benedyktyńskiej wspólnoty Racine ' a w Beech Grove w stanie Indiana, powiedziała, że chociaż doświadczenie i edukacja starszych rekrutów jest cenna, mają również coś, co jest trudniejsze do opisania, coś, co pochodzi z spędzania dziesięcioleci w świeckim świecie, widząc, co oferuje, a następnie wybierając coś innego.
„Widzimy również w tych kobietach wielkie pragnienie służenia. Mieli udaną pracę, ale pieniądze nie są odpowiedzią. Są szczęśliwsi w tych rolach służby.”
jak wszechobecny jest trend? Niektóre społeczności reklamują go.
Nicole Sotelo, Koordynatorka ds. komunikacji Sióstr Benedyktynek z Chicago, stworzyła grafikę wykorzystującą dane CARA i udostępniła ją na Facebook ' u. „Myślisz, że musisz mieć 20 lat, żeby zostać siostrą?,- pyta grafik. „Pomyśl jeszcze raz.”
grafika wskazuje, że 74% sióstr wykonało zawód w wieku 30 lat lub starszych, i mówi: „Czy masz 30, 40 czy 50 lat? Rozważ powołanie zakonne!”
Sotelo powiedziała, że była ona udostępniona tak szeroko przez inne społeczności, że stała się jedną z najbardziej wspólnych rzeczy, które stworzyła.
„uważamy, że członkowie szukają tego wsparcia, tej modlitwy, tej wspólnoty ludzi, którzy podzielają wartości” – powiedziała., „Słyszymy:” czuję, że wzrastałbym bardziej w moim życiu duchowym, gdybym miał ludzi, z którymi mógłbym rozmawiać i dzielić się nimi.””
ta wspólnota jest również kluczowa dla wielu młodszych sióstr.
siostra Franciszkanka Sarah Kohles, członkini zespołu Giving Voice, organizacji partnerskiej wspierającej młodsze zakonnice, powiedziała, że często istnieje różnica wieku, która może sprawić, że młodsze siostry poczują się odizolowane., To sprawia, że kontakt z innymi siostrami, które rozumieją to uczucie, jest jeszcze ważniejszy.
„różnica wieku w życiu religijnym jest jednym z najtrudniejszych aspektów życia religijnego dla młodych kobiet”, powiedziała Kohles, siostra św. Franciszka z Dubuque w stanie Iowa. „Nawiązywanie kontaktów z innymi” młodymi zakonnicami ” było dla mnie równie istotne jak moja własna Wspólnota Franciszkańska, ponieważ te kobiety są moimi rówieśnikami. Pomagają mi wiedzieć, jak być religijnym po trzydziestce.,”
oczywiście, wraz ze swoim doświadczeniem i wykształceniem, kobiety często przynoszą ze sobą do życia religijnego inne rzeczy, w tym kredyty studenckie, które należy spłacić. Badanie CARA z 2012 roku wykazało, że około jedna trzecia instytutów religijnych (zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn) zgłosiła, że około jedna trzecia poważnych dochodzących do nich osób ma dług studencki — średnio 28 000 dolarów każdy. 7 na 10 instytutów odrzuciło przynajmniej niektórych badaczy z powodu zadłużenia studentów.,
z drugiej strony, młodsi badacze bez długów mogą również nie mieć stopni naukowych, których chce wiele społeczności, więc i tak mogą skończyć płacąc za jej edukację.
„zajmujemy się tym indywidualnie” „To zależy od jednostki.”
starsze siostry mogą mieć doświadczenie i dojrzałość, ale młodsze mają energię i witalność, która jest trudna do dopasowania. Babcock powiedział, że społeczności potrzebują obu.
w obu są prezenty.
