Good Mood

północnoamerykański handel futrami to nabywanie, wymiana i sprzedaż futer zwierzęcych w Ameryce Północnej. Rdzenni Amerykanie w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie handlowali między sobą przed przybyciem do Europy i natychmiast zaczęli handlować z przybyszami., Indianie wymieniali skóry małych zwierząt, takich jak norki, na noże i inne produkty na bazie żelaza lub na Tekstylia.

wymiana początkowo była przypadkowa i dopiero w XVI wieku, kiedy modne stało się noszenie czapek z bobrów, powstały firmy zajmujące się wyłącznie futrami., Skóry wysokiej jakości są dostępne tylko tam, gdzie zimy są ciężkie, więc handel odbywał się głównie w regionach, które obecnie znamy jako Kanadę, chociaż niektóre działania miały miejsce dalej na południe wzdłuż rzeki Missisipi i w Górach Skalistych. W Appalachach dominował targ ze skór jeleni.

handel futrami stał się jednym z głównych przedsięwzięć gospodarczych w Ameryce Północnej, przyciągając konkurencję między Francuzami, Brytyjczykami, Holendrami, Hiszpanami i Rosjanami., W rzeczywistości, we wczesnej historii Stanów Zjednoczonych, wykorzystanie tego handlu i usunięcie brytyjskiego uścisku nad nim, było postrzegane jako główny cel gospodarczy. Wiele rdzennych społeczeństw amerykańskich na całym kontynencie zaczęło zależeć od handlu futrami jako podstawowego źródła dochodu. XIX-wieczny handel futrami północnoamerykańskimi, kiedy przemysł był u szczytu gospodarczego znaczenia, wiązał się z rozwojem rozbudowanych sieci handlowych i firm.,

pierwszymi firmami, które uczestniczyły w handlu futrami były francuskie, a pod rządami francuskimi handel rozprzestrzeniał się wzdłuż rzek Świętego Wawrzyńca i Ottawy oraz w dół rzeki Missisipi. W XVII wieku, po Holendrach, Anglicy rozwinęli handel przez Albany. Następnie w 1670 roku Korona Brytyjska nadała statut Kompanii Zatoki Hudsona, która rozpoczęła działalność od stanowisk wzdłuż wybrzeża Zatoki Hudsona. Przez około 100 lat w tym północnym regionie panowała rywalizacja o różnej intensywności między Francuzami a Anglikami., Wraz z podbojem Nowej Francji w 1763 roku, francuski handel przeniósł się do szkockich kupców działających z Montrealu. Po negocjacjach Traktatu Jaya w 1794 roku, północna granica została określona i handel wzdłuż rzeki Missisipi przeszedł na rzecz amerykańskiej firmy futrzarskiej pod dowództwem Johna Jacoba Astora. W 1821 roku Północna grupa uczestników połączyła się pod nazwą Hudson ' s Bay Company i przez wiele dziesięcioleci ta połączona firma kontynuowała handel futrami., W tym czasie powstało również wiele off-pingów większych firm, które próbowały zakończyć dochodowy biznes, w tym takie nazwy jak North West Company, Pacific Fur Company, Rocky Mountain Fur Company i wiele innych.

jednak w połowie XIX wieku zmiana mody w Europie spowodowała spadek cen futer. Amerykańska firma futrzarska i niektóre inne firmy zawiodły. Wiele rdzennych społeczności pogrążyło się w długotrwałym ubóstwie i w konsekwencji straciło wiele wpływów politycznych, które kiedyś miały.,

autor: Kathy Weiser-Alexander, aktualizacja: styczeń 2020.

Zobacz także:

handel futrami na granicy

incydenty handlu futrami

posty handlowe handlu futrami

traperzy, handlowcy & Pathfinders