Leif Erikson był synem Eryka czerwonego, założyciela pierwszej europejskiej osady na tym, co obecnie nazywa się Grenlandią. Około roku 1000 ery Erikson popłynął do Norwegii, gdzie król Olaf i nawrócił go na chrześcijaństwo. Według jednej ze szkół myśli, Erikson zboczył z kursu w drodze powrotnej na Grenlandię i wylądował na kontynencie północnoamerykańskim, gdzie zbadał region, który nazwał Winlandią. Mógł również poszukiwać Winlandii na podstawie opowieści o wcześniejszej podróży islandzkiego handlarza., Po spędzeniu zimy w Winlandii, Leif popłynął z powrotem na Grenlandię i nigdy nie wrócił do wybrzeży Ameryki Północnej. Uważa się, że jest pierwszym Europejczykiem, który dotarł na kontynent północnoamerykański, prawie cztery wieki przed przybyciem Krzysztofa Kolumba w 1492 roku.,
Wczesne życie i nawrócenie Leifa Eriksona na chrześcijaństwo
Leif Erikson (odmiana pisowni to Eiriksson, Erikson lub Ericson), znany jako „Leif Szczęściarz”, był drugim z trzech synów słynnego Nordyckiego odkrywcy Eryka czerwonego, który założył osadę na Grenlandii po wygnaniu z Islandii około 980 roku n. e. Data urodzenia Leifa Eriksona jest niepewna, ale uważa się, że dorastał na Grenlandii. Według XIII-wiecznej islandzkiej sagi Eiriks (lub „sagi o Eryku Czerwonym”), Erikson wypłynął z Grenlandii do Norwegii około 1000 roku., Po drodze prawdopodobnie zatrzymał się na Hebrydach, gdzie miał syna, Thorgilsa, z Thorgunną, córką miejscowego wodza. W Norwegii król Olaf i Tryggvason nawrócił Eriksona na chrześcijaństwo, a rok później wysłał go z powrotem na Grenlandię z misją szerzenia wiary wśród tamtejszych osadników.
podróż Eriksona do Winlandii
relacje historyczne różnią się od późniejszych wydarzeń. Według sagi Eiriks, Erikson po powrocie na Grenlandię zboczył z kursu i wylądował w Ameryce Północnej., Nazwał region, w którym wylądował Winland po dzikich winogron, które rosły tam w obfitości i ogólnej płodności ziemi. Inna islandzka saga, Groenlendinga saga (lub” Saga o Grenlandczykach”), która uczeni uważają za bardziej wiarygodną niż Saga Eiriks, utrzymuje, że Leif Erikson usłyszał o Vinlandii od islandzkiego handlarza Bjarniego Herjulfssona, który widział kontynent północnoamerykański ze swojego statku 14 lat przed podróżą Leifa, ale nie postawił stopy na lądzie.,
oprócz niepewności co do kontekstu przybycia Eriksona do Ameryki Północnej, wątpliwe jest również dokładne miejsce jego lądowania. Groenlendinga Saga twierdzi, że zrobił trzy lądowiska w Helluland (prawdopodobnie Labrador), Markland (prawdopodobnie Nowa Fundlandia) i Vinland. Lokalizacja Winlandii była dyskutowana na przestrzeni wieków i została zidentyfikowana jako wiele miejsc wzdłuż północnego wybrzeża Atlantyku., XX wieku wykopaliska w L ' Anse aux Meadows, na najbardziej wysuniętym na północ krańcu Nowej Fundlandii, dostarczyły dowodów na to, co powszechnie uważa się za bazę eksploracji Xi-wiecznych Wikingów, chociaż inni uważają, że region jest zbyt daleko na północ, aby odpowiadać Winlandii opisanej w islandzkich sagach.
późniejsze życie Eriksona na Grenlandii i dziedzictwo
po pobycie w Winlandii, Erikson powrócił na Grenlandię i nigdy nie wróci do wybrzeży Ameryki Północnej., Chociaż jego ojciec okazał się nie do przyjęcia dla wiary chrześcijańskiej, Leif był w stanie nawrócić swoją matkę, Thjodhild, która zbudowała Pierwszy Kościół chrześcijański na Grenlandii w Brattahild. Gdy Eryk Czerwony zmarł, Leif Erikson objął stanowisko wodza osady grenlandzkiej. Jego syn Thorgils został wysłany przez matkę (której Leif nigdy nie poślubił), aby zamieszkać na Grenlandii, ale był najwyraźniej niepopularny. Inny (prawdopodobnie prawowity) syn, Thorkel Leifsson, został wodzem do 1025 roku, po śmierci ojca. Nic więcej nie wiadomo o potomkach Leifa.,
pod koniec XIX wieku wielu skandynawskich Amerykanów uznało Leifa Eriksona za pierwszego europejskiego odkrywcę Nowego Świata. W 1925 roku, z okazji 100. rocznicy przybycia pierwszej oficjalnej grupy Norweskich imigrantów do Stanów Zjednoczonych, prezydent Calvin Coolidge ogłosił publiczności z Minnesoty, że Erikson był pierwszym Europejczykiem, który odkrył Amerykę. We wrześniu 1964 roku Kongres zatwierdził publiczną rezolucję upoważniającą prezydenta Lyndona B. Johnsona do ogłoszenia 9 października Dniem Leifa Eriksona.”
