Znajdź źródła: „Life estate” – wiadomości · gazety · książki · scholar · JSTOR (lipiec 2015) (dowiedz się, jak i kiedy usunąć wiadomość z szablonu)
własność majątku życiowego jest ograniczona czasowo, ponieważ kończy się wraz ze śmiercią osoby., Jego właścicielem jest dożywotni dzierżawca (zazwyczaj także „dożywotni dzierżawca”) i niesie ze sobą prawo do korzystania z pewnych korzyści wynikających z posiadania nieruchomości, głównie z dochodu uzyskanego z najmu lub innego użytkowania nieruchomości oraz prawa do zajmowania się w trakcie jej posiadania. Ponieważ majątek dożywotni przestaje istnieć po śmierci życia osoby mierzącej, najemca dożywotni, tymczasowy właściciel, może krótkoterminowo pozwolić, ale nie może sprzedać, przekazać lub przekazać nieruchomości na czas nieokreślony (w tym zakładając, że może przejść na spadkobierców (intestate)) lub tworząc domniemany dokument pozostawiając go devisees (testate).,
a life estate PUR autre vie (prawo francuskie, „za życie innego”) jest utrzymywany przez resztę życia osoby, która nie posiada majątku, znany jako cestui que vie (prawo francuskie, „osoba, która żyje”). Ta forma majątku dożywotniego powstaje, gdy dożywotni najemca zbył nieruchomość, przy założeniu, że takie zbycie nie powoduje szczególnego przepadku na mocy instrumentu odsetek dożywotnich. Powstaje również wtedy, gdy koncesjonariusz decyduje się na dokonanie pomiaru życia kogoś innego niż życie dzierżawcy., Majątek życiowy pur autre vie powstaje najczęściej w jednej z dwóch okoliczności.
- po pierwsze, gdy właściciel nieruchomości przekazuje swoje zainteresowanie tą nieruchomością innej osobie, na życie osoby trzeciej. Na przykład, Jeśli a przekazuje ziemię B w ciągu życia C, to B jest właścicielem ziemi tak długo, jak żyje C; Jeśli B umrze przed C, spadkobiercy B odziedziczą ziemię i będą jej właścicielami tak długo, jak żyje C.
- Po drugie, jeśli a przekaże ziemię C na całe życie, C może następnie sprzedać majątek life B. ponownie, spadkobiercy B i B będą właścicielami ziemi tak długo, jak długo C będzie żył.,
- w każdym scenariuszu, po śmierci C, własność ziemi powróci do A. Jeśli A zmarł, własność powróci do spadkobierców A. Prawo do dziedziczenia własności nieruchomości po wygaśnięciu majątku dożywotniego nazywa się zwrotem. Pozostałe odsetki przyznane stronie trzeciej (od A do B na całe życie, z pozostałym odsetkiem w C) nazywa się”pozostałością”.
należy wyraźnie odróżnić nieruchomość na okres (A) lat, interpretowaną jako dzierżawa lub licencja.,
w chwili śmierci, przy założeniu braku niewłaściwego traktowania niektórych niewinnych nabywców, nieruchomość wchodząca w skład majątku dożywotniego przechodzi na własność zmarłego (pl. remaindermen) lub wraca do swojego grantora (wszystkie z nich mylnie można nazwać „rewersami” i „rewersami”). Istnieje niewielki rynek rewersji w Nieruchomościach, co wymaga od nabywcy przeprowadzenia wzmocnionej analizy due diligence i kontroli fizycznych.
właściciel nieruchomości nie może dać „większego zainteresowania” nieruchomością niż jest jej właścicielem., Oznacza to, że dożywotni właściciel nieruchomości nie może dać całkowitej i nieokreślonej własności (opłaty prostej) innej osobie, ponieważ dożywotnia własność lokatora w nieruchomości kończy się z chwilą śmierci osoby, która jest miarą życia. Na przykład, jeśli Ashley przekazuje Bobowi życie Boba, a Bob przekazuje majątek życiowy innej osobie, Charliemu, za życie Charliego , wówczas zainteresowanie majątkiem życiowym Charliego potrwa tylko do śmierci Charliego lub Boba., Charlie ' s life interest lub pur autre vie interest (odsetki za życie innej osoby, w zależności od tego, co miało zastosowanie) i najczęściej pozostałe prawa własności do nieruchomości („odsetki zwrotne”) przechodzą na osoby zgodnie z warunkami woli/zasad dziedziczenia ustawowe/deklaracji zaufania/trust deed (UK) lub woli/zasad dziedziczenia ustawowe/ „grant lub deed OF life interest” (lub podobnych) (USA) w pozostałej części lub powrócić do pierwotnego beneficjenta dotacji, w zależności od warunków Ashley. Takie życie w USA, może być również przenoszony przez cały okres życia koncesjonariusza ,np. „A przekazuje X do B aż do śmierci A”, a w Wielkiej Brytanii przez przeniesienie zaufania na zaufanie lub cesję zamiast przenoszenia X.,
jeśli najemca dożywotni rzekomo przenosi podstawowe odsetki „zwrotne”, których najemca dożywotni nigdy nie ma, stanowi to zaskarżalne naruszenie zaufania do odszkodowania i może stanowić oszustwo karne, jednak nie może uprawniać ostatecznego nabywcy (lub zastępców beneficjentów) do uzyskania Oświadczenia Sądowego, że nieruchomość jest ich własnością, jeśli nieruchomość jest w rękach niewinnego nabywcy za wartość bez uprzedzenia (nabywca w dobrej wierze).,
odpowiedzialność finansowa i fizyczna spoczywa na najemcy dożywotnim zgodnie z doktryną prawną odpadów, która zabrania najemcom dożywotnim niszczenia lub dewaluacji majątku. Krótko mówiąc, ponieważ dożywotnia własność najemcy jest tymczasowa, brak zachowania lub rozsądnej ochrony składnika aktywów, co powoduje jego zmniejszenie wartości, a nawet zniszczenie, stanowi przyczynę powództwa najemcy.,
kolejnym ograniczeniem jest w wielu stanach i krajach reguła zakazująca długotrwałych dziedziczeń dożywotnich w stylu sprzed XIX wieku i może skutkować przedwczesnym i uprawniającym do odszkodowania zakończeniem takich kolejnych dożywotnich interesów. W Anglii i Walii jest to ustalone na jeden okres życia, lub 80 lat, w zależności od tego, który jest dłuższy.
sprzedaż nieruchomości przy zachowaniu majątku życiowego jest powszechnie znana we Francji jako „viager”, gdzie jest używana częściej niż gdzie indziej, najbardziej znana w przypadku Jeanne Calment, najdłużej żyjącego człowieka, jaki kiedykolwiek odnotowano.
