lit występuje w zmiennych ilościach w żywności; głównymi źródłami żywności są ziarna i warzywa; w niektórych obszarach woda pitna dostarcza również znaczne ilości tego pierwiastka. Spożycie litu w diecie człowieka zależy od lokalizacji i rodzaju spożywanej żywności i różni się w szerokim zakresie., Ślady litu wykryto w narządach ludzkich i tkankach płodu już pod koniec XIX wieku, co doprowadziło do wczesnych sugestii co do możliwych specyficznych funkcji w organizmie. Jednak minęło kolejne sto lat, zanim pojawiły się dowody na istotność litu. W badaniach przeprowadzonych w latach 70. i 90. wykazano, że szczury i kozy utrzymywane na racjach o niskiej zawartości litu wykazują wyższą śmiertelność, a także zaburzenia reprodukcyjne i behawioralne., U ludzi definiowane choroby niedoboru litu nie zostały scharakteryzowane, ale niskie spożycie litu z zasobów wody wiązało się ze zwiększonym wskaźnikiem samobójstw, zabójstw i aresztowań za używanie narkotyków i inne przestępstwa. Lit wydaje się odgrywać szczególnie ważną rolę we wczesnym rozwoju płodu, o czym świadczy wysoka zawartość litu w zarodku we wczesnym okresie ciąży., Biochemiczne mechanizmy działania litu wydają się być wieloczynnikowe i są powiązane z funkcjami kilku enzymów, hormonów i witamin, a także z czynnikami wzrostu i przemiany. Obecnie dostępne dowody doświadczalne wydają się wystarczające do przyjęcia litu jako niezbędnego; sugeruje się tymczasowe RDA dla osoby dorosłej o masie ciała 70 kg w wysokości 1000 µg/dobę.