na wszystkich stanowiskach wojskowych rozwinęło się znaczne zainteresowanie i spekulacje na temat natury złamań marcowych. Rejestrowane są tu trzy przypadki związane z Baranem łonowym niższym, które charakteryzowały się brakiem jakiegokolwiek urazu w historii, brakiem innych złamań w pierścieniu łonowym i wynikami roentgenograficznymi, które prawdopodobnie wskazują na złamanie marcowe., Te same przypadki znalazły się w obszernym opracowaniu „złamań marcowych”, które ma być opublikowane przez ordynatora sekcji ortopedycznej tego szpitala, w innym czasopiśmie.
opisy przypadków
Przypadek 1: żołnierz piechoty, w wieku 34 lat, służył około trzech i pół miesiąca. Był zaangażowany w symulowane manewry bojowe i podczas tej dość uciążliwej aktywności zaczął odczuwać ból wzdłuż aspektu przywodziciela lewego uda. Nie było historii traumy; raczej powolnego, podstępnego rozwoju., Około sześciu tygodni po wystąpieniu ból promieniował aż do okolicy krocza, a pacjent przyszedł do kliniki na badanie. Przepisano kurs fizjoterapii, ale nie udało mu się poprawić i dalsze badania wykazały wyraźną tkliwość w pobliżu kości łonowej. Roentgenogramy ujawniły dość szeroką mglistą linię zmniejszonej gęstości przechodzącą lewy dolny baran łonowy, w kierunku pionowym, z obszarem proliferacji okostnej na proksymalnym końcu blisko peryferii otworu zasłonowego (rys. 1). Nie było innego złamania w pierścieniu łonowym., Pacjent został hospitalizowany i dokonał całkowitego objawowego wyzdrowienia z prostym leżeniem w łóżku.
Przypadek 2: do kliniki przyszedł żołnierz piechoty, w wieku 25 lat, skarżący się na ból wzdłuż przywodziciela prawego uda. Podobnie jak w przypadku 1, początek był podstępny i nie mógł być związany z żadnym ostrym urazem, ani nie było żadnej odpowiedzi na schemat fizjoterapii. Roentgenogramy ponownie wykazały strefę rozrzedzenia i otaczającą reakcję okołostawową w rejonie środkowej części dolnej kości łonowej, w miejscu pochodzenia przywodzicieli (Fig. 2 i 3)., Pacjent osiągnął zadowalający powrót do zdrowia po prostym leżeniu w łóżku.
Przypadek 3: ten przypadek był podobny pod wszystkimi istotnymi względami do dwóch pozostałych. Żołnierz, w wieku 26 lat, który nie miał historii urazu łonowego ani żadnej części miednicy, skarżył się na ból w okolicy przywodziciela. Roentgenogramy miednicy ujawniły późniejszy etap wcześniej opisanego procesu z produktywną zmianą w rejonie barku dolnego, zastępując w pewnym stopniu rozrzedzenie, które było widoczne we wcześniejszych przypadkach (rys. 4).
