Good Mood

czym są badania obserwacyjne?

termin badania obserwacyjne jest używany w odniesieniu do kilku różnych rodzajów badań nieeksperymentalnych, w których zachowanie jest systematycznie obserwowane i rejestrowane., Celem badań obserwacyjnych jest opisanie zmiennej lub zbioru zmiennych. Ogólnie rzecz biorąc, celem jest uzyskanie migawki specyficznych cech jednostki, grupy lub ustawienia. Jak opisano wcześniej, badania obserwacyjne nie są eksperymentalne, ponieważ nic nie jest manipulowane lub kontrolowane i jako takie nie możemy dojść do wniosków przyczynowych za pomocą tego podejścia. Dane gromadzone w badaniach obserwacyjnych mają często charakter jakościowy, ale mogą mieć również charakter ilościowy lub oba (metody mieszane)., Istnieje kilka różnych typów obserwacyjnych projektów badawczych, które zostaną opisane poniżej.

obserwacja naturalistyczna

obserwacja naturalistyczna to metoda obserwacyjna polegająca na obserwacji zachowań ludzi w środowisku, w którym zwykle występuje. Obserwacja naturalistyczna jest więc rodzajem badań terenowych (w przeciwieństwie do badań laboratoryjnych). Słynne badania nad szympansami Jane Goodall są klasycznym przykładem obserwacji naturalistycznej. Dr Goodall spędził trzy dekady obserwując szympansy w ich naturalnym środowisku we wschodniej Afryce., Badała takie rzeczy, jak struktura społeczna szympansa, wzorce godowe, role płciowe, struktura rodziny i opieka nad potomstwem, obserwując je na wolności. Jednak naturalistyczna obserwacja może po prostu obejmować obserwację kupujących w sklepie spożywczym, dzieci na szkolnym placu zabaw lub pacjentów psychiatrycznych na swoich podopiecznych. Naukowcy zajmujący się obserwacją naturalistyczną Zwykle dokonują swoich obserwacji tak dyskretnie, jak to możliwe, aby uczestnicy nie byli świadomi, że są badani. Takie podejście nazywa się ukrytą obserwacją naturalistyczną., Etycznie metoda ta jest uważana za akceptowalną, jeśli uczestnicy pozostają anonimowi, a zachowanie występuje w środowisku publicznym, w którym ludzie zwykle nie mają oczekiwań prywatności. Na przykład klienci spożywczy umieszczający przedmioty w swoich koszykach zakupowych są zaangażowani w publiczne zachowania, które są łatwo zauważalne przez pracowników sklepu i innych kupujących. Z tego powodu większość badaczy uważa, że etycznie dopuszczalne jest ich obserwowanie w badaniu., Z drugiej strony, jednym z argumentów przeciwko etyczności naturalistycznej obserwacji „zachowania w łazience” omówionej wcześniej w książce jest to, że ludzie mają uzasadnione oczekiwania na prywatność nawet w publicznej toalecie i że to oczekiwanie zostało naruszone.

w przypadkach, gdy prowadzenie ukrytych obserwacji naturalistycznych nie jest etyczne lub praktyczne, naukowcy mogą prowadzić niejawne obserwacje naturalistyczne, w których uczestnicy są świadomi obecności badacza i monitorowania ich zachowania., Jednak jednym z problemów z nieujawnioną obserwacją naturalistyczną jest reaktywność. Reaktywność odnosi się do Gdy miara zmienia zachowanie uczestników. W przypadku nieujawnionej obserwacji naturalistycznej problemem reaktywności jest to, że gdy ludzie wiedzą, że są obserwowani i badani, mogą działać inaczej niż normalnie. Na przykład możesz zachowywać się inaczej w barze, jeśli wiesz, że ktoś cię obserwuje i nagrywa twoje zachowania, co unieważniłoby badanie., Tak więc ukryta obserwacja jest mniej reaktywna i dlatego może mieć większą ważność, ponieważ ludzie nie są świadomi, że ich zachowania są obserwowane i rejestrowane. Jednak teraz wiemy, że ludzie często przyzwyczajają się do bycia obserwowanymi i z czasem zaczynają zachowywać się naturalnie w obecności badacza. Innymi słowy, z czasem ludzie przyzwyczajają się do bycia obserwowanymi. Pomyśl o Reality showach, takich jak Big Brother lub Survivor, w których ludzie są stale obserwowani i nagrywani., Chociaż na początku mogą zachowywać się jak najlepiej, w dość krótkim czasie flirtują, uprawiają seks, ubierają się prawie nic, krzyczą na siebie i czasami zachowują się jak kompletni głupcy przed całym narodem.

obserwacja uczestnika

innym podejściem do gromadzenia danych w badaniach obserwacyjnych jest obserwacja uczestnika. W ramach obserwacji uczestniczącej naukowcy stają się aktywnymi uczestnikami grupy lub sytuacji, którą badają., Obserwacja uczestnicząca jest bardzo podobna do obserwacji naturalistycznej, ponieważ polega na obserwowaniu zachowań ludzi w środowisku, w którym zwykle występuje. Podobnie jak w przypadku obserwacji naturalistycznych, gromadzone dane mogą obejmować wywiady (Zwykle niestrukturalne), notatki oparte na obserwacjach i interakcjach, dokumenty, zdjęcia i inne artefakty. Jedyną różnicą między obserwacją naturalistyczną a obserwacją uczestniczącą jest to, że badacze zaangażowani w obserwację uczestniczącą stają się aktywnymi członkami grupy lub sytuacji, które badają., Podstawową przesłanką dla obserwacji uczestnika jest to, że mogą istnieć ważne informacje, które są dostępne tylko dla osoby, która jest aktywnym uczestnikiem grupy lub sytuacji, lub mogą być interpretowane tylko przez tę osobę. Podobnie jak obserwacja naturalistyczna, obserwacja uczestnicząca może być ukryta lub nieujawniona. W ukrytej obserwacji uczestniczącej naukowcy udają członków grupy społecznej, którą obserwują i ukrywają swoją prawdziwą tożsamość jako badacze., W przeciwieństwie do niejawnej obserwacji uczestniczącej, naukowcy stają się częścią grupy, którą badają i ujawniają swoją prawdziwą tożsamość badanej grupie. Po raz kolejny należy rozważyć ważne kwestie etyczne związane z ukrytą obserwacją uczestnika. Po pierwsze nie można uzyskać świadomej zgody, a po drugie stosuje się pasywne oszustwo. Badacz biernie oszukuje uczestników, celowo zatajając informacje o ich motywacjach do bycia częścią grupy społecznej, którą badają., Ale czasami Ukryty udział jest jedynym sposobem na dostęp do grupy ochronnej(jak sekta). Ponadto ukryta obserwacja uczestnika jest mniej podatna na reaktywność niż ukryta obserwacja uczestnika.

badanie Rosenhana (1973) dotyczące doświadczeń osób przebywających na oddziale psychiatrycznym byłoby uważane za ukrytą obserwację uczestnika, ponieważ Rosenhan i jego pseudopacjenci zostali przyjęci do szpitali psychiatrycznych pod pretekstem bycia pacjentami, aby mogli obserwować sposób, w jaki pacjenci psychiatryczni są traktowani przez personel., Personel i inni pacjenci byli nieświadomi swojej prawdziwej tożsamości jako badacze.

inny przykład obserwacji uczestniczącej pochodzi z badania przeprowadzonego przez socjolog Amy Wilkins (opublikowanego w Social Psychology Quarterly) na uniwersyteckiej organizacji religijnej, która podkreślała, jak szczęśliwi byli jej członkowie (Wilkins, 2008). Wilkins spędziła 12 miesięcy uczestnicząc i uczestnicząc w spotkaniach grupy i imprezach towarzyskich, a ona przeprowadziła wywiady z kilkoma członkami grupy., W swoich badaniach Wilkins zidentyfikowała kilka sposobów, w jakie grupa „wymuszała” szczęście—na przykład przez ciągłe mówienie o szczęściu, zniechęcanie do wyrażania negatywnych emocji i używanie szczęścia jako sposobu na odróżnienie się od innych grup.

jedną z głównych zalet obserwacji uczestniczącej jest to, że badacz jest w znacznie lepszej pozycji, aby zrozumieć punkt widzenia i doświadczenia osób, które studiują, gdy są poza grupą społeczną., Podstawowym ograniczeniem tego podejścia jest to, że sama obecność obserwatora może wpływać na zachowanie obserwowanych ludzi. Chociaż jest to również problem z naturalistyczną obserwacją, gdy badacze ponieważ Aktywni członkowie grupy społecznej studiują, pojawiają się dodatkowe obawy, że mogą zmienić dynamikę społeczną i / lub wpływać na zachowanie osób, które studiują. Podobnie, jeśli badacz działa jako obserwator uczestnika, mogą wystąpić obawy o uprzedzenia wynikające z rozwijania relacji z uczestnikami., Konkretnie, badacz może stać się mniej obiektywny, powodując więcej uprzedzeń Eksperymentatora.

obserwacja strukturalna

inną metodą obserwacyjną jest obserwacja strukturalna. Tutaj badacz dokonuje dokładnych obserwacji jednego lub więcej określonych zachowań w określonym otoczeniu, które jest bardziej ustrukturyzowane niż ustawienia używane w obserwacji naturalistycznej i uczestniczącej. Często otoczenie, w którym dokonywane są obserwacje, nie jest naturalnym środowiskiem, raczej badacz może obserwować ludzi w środowisku laboratoryjnym., Alternatywnie, badacz może obserwować ludzi w naturalnym otoczeniu (jak ustawienie klasie), że mają zorganizowany w jakiś sposób, na przykład poprzez wprowadzenie niektórych konkretnych zadań uczestnicy mają angażować się w lub poprzez wprowadzenie określonej sytuacji społecznej lub manipulacji. Obserwacja strukturalna jest bardzo podobna do obserwacji naturalistycznej i obserwacji uczestniczącej, ponieważ we wszystkich przypadkach naukowcy obserwują naturalnie występujące zachowania, jednak nacisk w obserwacji strukturalnej jest na zbieranie danych ilościowych, a nie jakościowych., Naukowcy korzystający z tego podejścia są zainteresowani ograniczonym zestawem zachowań. To pozwala im oszacować zachowania, które obserwują. Innymi słowy, obserwacja strukturalna jest mniej globalna niż obserwacja naturalistyczna i uczestnicząca, ponieważ badacz zajmujący się obserwacjami strukturalnymi jest zainteresowany niewielką liczbą określonych zachowań. Dlatego zamiast rejestrować wszystko, co się dzieje, badacz skupia się tylko na bardzo specyficznych zachowaniach zainteresowań.,

obserwacja strukturalna jest bardzo podobna do obserwacji naturalistycznej i obserwacji uczestniczącej, ponieważ we wszystkich przypadkach badacze obserwują naturalnie występujące zachowania, jednak nacisk w obserwacji strukturalnej jest na zbieranie danych ilościowych, a nie jakościowych. Naukowcy korzystający z tego podejścia są zainteresowani ograniczonym zestawem zachowań. To pozwala im oszacować zachowania, które obserwują., Innymi słowy, obserwacja strukturalna jest mniej globalna niż obserwacja naturalistyczna i uczestnicząca, ponieważ badacz zajmujący się obserwacjami strukturalnymi jest zainteresowany niewielką liczbą określonych zachowań. Dlatego zamiast rejestrować wszystko, co się dzieje, badacz skupia się tylko na bardzo specyficznych zachowaniach zainteresowań.

naukowcy Robert Levine i Ara Norenzayan wykorzystali strukturalną obserwację do badania różnic w „tempie życia” w różnych krajach (Levine & Norenzayan, 1999)., Jednym z ich działań było obserwowanie pieszych w dużym mieście, aby zobaczyć, jak długo zajęło im przejście 60 stóp. Okazało się, że ludzie w niektórych krajach szli niezawodnie szybciej niż ludzie w innych krajach. Na przykład ludzie w Kanadzie i Szwecji przejechali 60 stóp średnio w niecałe 13 sekund, podczas gdy ludzie w Brazylii i Rumunii zajęli blisko 17 sekund. Kiedy uporządkowana obserwacja ma miejsce w złożonym, a nawet chaotycznym „realnym świecie”, ważne są pytania o to, kiedy, gdzie i w jakich warunkach zostaną dokonane obserwacje i kto dokładnie będzie obserwowany., Levine i Norenzayan opisali proces pobierania próbek w następujący sposób:

„szybkość chodzenia mężczyzn i kobiet na odległość 60 stóp została zmierzona w co najmniej dwóch miejscach w głównych obszarach Śródmieścia w każdym mieście. Pomiary wykonano w godzinach pracy w pogodne letnie dni. Wszystkie miejsca były płaskie, niezakłócone, miały szerokie chodniki i były wystarczająco niezakłócone, aby umożliwić pieszym poruszanie się z potencjalnie maksymalną prędkością. Do kontroli skutków uspołecznienia wykorzystywano jedynie pieszych idących samotnie., Dzieci, osoby z oczywistymi upośledzeniami fizycznymi, a także klienci okienni nie byli wyznaczeni na czas. W większości miast naliczono 35 mężczyzn i 35 kobiet.”(s. 186). Precyzyjna Specyfikacja procesu pobierania próbek w ten sposób sprawia, że zbieranie danych jest łatwe do zarządzania dla obserwatorów, a także zapewnia pewną kontrolę nad ważnymi zmiennymi zewnętrznymi. Na przykład, dokonując swoich obserwacji w pogodne letnie dni we wszystkich krajach, Levine i Norenzayan kontrolowali wpływ pogody na szybkość chodzenia ludzi. W badaniach Levine ' a i Norenzayana pomiar był stosunkowo prosty., Po prostu zmierzyli odległość 60 stóp wzdłuż chodnika miejskiego, a następnie użyli stopera do pomiaru czasu uczestników, gdy szli na tę odległość.

jako kolejny przykład badacze Robert Kraut i Robert Johnston chcieli zbadać reakcje kręglarzy na ich strzały, zarówno gdy byli zwróceni w stronę szpilek, jak i wtedy, gdy zwrócili się w stronę swoich towarzyszy (Kraut& Johnston, 1979). Ale jakie „reakcje” powinni obserwować?, W oparciu o wcześniejsze badania i własne testy pilotażowe, Kraut i Johnston stworzyli listę reakcji, które obejmowały „zamknięty uśmiech”, „otwarty uśmiech”, „śmiech”, „neutralna twarz”, „spojrzenie w dół”, „spojrzenie w dal” I „face cover” (zakrywanie twarzy rękami). Obserwatorzy zapamiętywali tę listę, a następnie ćwiczyli kodowanie reakcji kręglarzy, którzy byli nagrywani. Podczas rzeczywistego badania obserwatorzy rozmawiali w rejestratorze audio, opisując reakcje, które zaobserwowali. Jednym z najciekawszych wyników tego badania było to, że kręglarze rzadko uśmiechali się, gdy wciąż stawiali czoła szpilkom., O wiele częściej uśmiechali się po tym, jak zwrócili się ku swoim towarzyszom, sugerując, że uśmiech nie jest wyłącznie wyrazem szczęścia, ale także formą komunikacji społecznej.

Gdy obserwacje wymagają osądu ze strony obserwatorów—jak w badaniu Krauta i Johnstona—proces ten jest często opisywany jako kodowanie. Kodowanie zazwyczaj wymaga jasnego zdefiniowania zestawu zachowań docelowych. Obserwatorzy następnie kategoryzują uczestników indywidualnie pod względem zachowania, w które zaangażowali się i liczby razy zaangażowali się w każde zachowanie., Obserwatorzy mogą nawet rejestrować czas trwania każdego zachowania. Zachowania docelowe muszą być zdefiniowane w taki sposób, aby różni obserwatorzy kodowali je w ten sam sposób. Ta trudność z kodowaniem jest kwestią niezawodności międzyoperatorskiej, jak wspomniano w rozdziale 4. Oczekuje się, że naukowcy zademonstrują wiarygodność ich procedury kodowania poprzez posiadanie wielu raterów kodujących te same zachowania niezależnie, a następnie pokazując, że różni obserwatorzy są w ścisłej zgodzie., Kraut i Johnston, na przykład, wideo zarejestrowali podzbiór reakcji swoich uczestników i mieli dwóch obserwatorów niezależnie je kodować. Obaj obserwatorzy pokazali, że zgadzają się co do reakcji, które były wyświetlane w 97% czasu, co wskazuje na dobrą wiarygodność międzyoperatorską.

jedną z podstawowych zalet obserwacji strukturalnej jest to, że jest ona znacznie skuteczniejsza niż obserwacja naturalistyczna i uczestnicząca. Ponieważ naukowcy koncentrują się na określonych zachowaniach, zmniejsza to czas i koszty., Ponadto często środowisko jest zorganizowane w celu zachęcenia do zachowań zainteresowanych, co ponownie oznacza, że naukowcy nie muszą inwestować tyle czasu w oczekiwaniu na zachowania zainteresowania naturalnie występują. Wreszcie, naukowcy korzystający z tego podejścia mogą wyraźnie wywierać większą kontrolę nad środowiskiem. Jednak gdy naukowcy wywierają większą kontrolę nad środowiskiem, może to uczynić środowisko mniej naturalnym, co zmniejsza zewnętrzną Ważność. Mniej jasne jest na przykład, czy strukturalne obserwacje wykonane w środowisku laboratoryjnym uogólnią się na środowisko realne., Ponadto, ponieważ naukowcy zajmujący się strukturalną obserwacją często nie są zamaskowane, może być więcej obaw o reaktywność.

Case Studies

case study to dogłębne badanie danej osoby. Czasami kończy się również studia przypadków dotyczące jednostek społecznych (np. kult) i wydarzeń (np. klęska żywiołowa). Najczęściej jednak w psychologii studia przypadków dostarczają szczegółowego opisu i analizy danej osoby. Często osoba ma rzadki lub nietypowy stan lub zaburzenie lub ma uszkodzenie określonego regionu mózgu.,

podobnie jak wiele metod badań obserwacyjnych, studia przypadków mają bardziej jakościowy charakter. Metody Case study obejmują dogłębne, a często podłużne badanie danej osoby. W zależności od celu studium przypadku, osoby mogą lub nie mogą być obserwowane w ich naturalnym otoczeniu. Jeśli naturalne otoczenie nie jest tym, co jest interesujące, jednostka może zostać wniesiona do gabinetu terapeuty lub laboratorium naukowca do badania. Ponadto większość raportu case study skupi się na dogłębnych opisach osoby, a nie na analizach statystycznych., W związku z tym niektóre dane ilościowe mogą również zostać uwzględnione w odpisie studium przypadku. Na przykład, ocena depresji osób może być porównana z wynikami normatywnymi lub ich wynik przed i po leczeniu może być porównana. Podobnie jak w przypadku innych metod jakościowych, do zbierania informacji na temat sprawy można wykorzystać wiele różnych metod i narzędzi. Na przykład wywiady, obserwacja naturalistyczna, obserwacja strukturalna, testy psychologiczne (np. test IQ) i/lub pomiary fizjologiczne (np. skany mózgu) mogą być używane do zbierania informacji na temat osoby.,

HM jest jednym z najbardziej znanych studiów przypadków w psychologii. HM cierpiał na trudną i bardzo ciężką epilepsję. Chirurg zlokalizował epilepsję HM w jego przyśrodkowym płacie skroniowym, a w 1953 usunął duże fragmenty hipokampa, próbując powstrzymać napady. Leczenie zakończyło się sukcesem, ponieważ rozwiązało epilepsję, a jego IQ i osobowość nie uległy zmianie. Jednak lekarze szybko zdali sobie sprawę, że HM wykazuje dziwną formę amnezji, zwaną amnezją anterogradową. HM był w stanie przeprowadzić rozmowę i mógł zapamiętać krótkie ciągi liter, cyfr i słów., Zasadniczo jego pamięć krótkotrwała została zachowana. Jednak HM nie mógł zapamiętywać nowych wydarzeń. Stracił zdolność przenoszenia informacji z pamięci krótkotrwałej do pamięci długotrwałej, coś, co badacze pamięci nazywają konsolidacją. Tak więc, podczas gdy mógł prowadzić rozmowę z kimś, całkowicie zapomniał o rozmowie po jej zakończeniu., Było to niezwykle ważne studium przypadku dla badaczy pamięci, ponieważ sugerowało, że istnieje dysocjacja między pamięcią krótkotrwałą i pamięcią długoterminową, sugerowało, że były to dwie różne zdolności sub-obsługiwane przez różne obszary mózgu. Zasugerował również, że płaty skroniowe są szczególnie ważne dla konsolidacji nowych informacji (tj. dla przenoszenia informacji z pamięci krótkotrwałej do pamięci długotrwałej).

historia psychologii jest wypełniona wpływowymi studiami przypadków, takimi jak opis Sigmunda Freuda „Anna O.” (zob. przypis 6.,1 „The Case of „Anna O.””) oraz John Watson i Rosalie Rayner opis małego Alberta (Watson & Rayner, 1920), który nauczył się bać białego szczura—wraz z innymi futrzanymi przedmiotami – kiedy naukowcy wydali głośny hałas podczas zabawy ze szczurem.

studia przypadków są przydatne, ponieważ zapewniają poziom szczegółowej analizy, którego nie można znaleźć w wielu innych metodach badawczych., W wyniku studium przypadku, badacz może uzyskać wyostrzone zrozumienie tego, co może stać się ważne, aby przyjrzeć się szerzej w przyszłości bardziej kontrolowanych badań. Studia przypadków są również często jedynym sposobem badania rzadkich warunków, ponieważ może być niemożliwe, aby znaleźć wystarczająco dużą próbkę do osób z warunkiem stosowania metod ilościowych. Chociaż na pierwszy rzut oka studium przypadku rzadkiej osoby może wydawać się mówić nam niewiele o sobie, często zapewniają wgląd w normalne zachowanie., Przypadek HM dostarczył ważnych spostrzeżeń na temat roli hipokampa w konsolidacji pamięci. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że chociaż studia przypadków mogą zapewnić wgląd w pewne obszary i zmienne do zbadania i mogą być przydatne w rozwijaniu teorii, nigdy nie powinny być używane jako dowód dla teorii. Innymi słowy, studia przypadków mogą być wykorzystane jako inspiracja do formułowania teorii i hipotez, ale te hipotezy i teorie muszą być formalnie przetestowane przy użyciu bardziej rygorystycznych metod ilościowych.,

powodem, dla którego studia przypadków nie powinny być wykorzystywane do wspierania teorii, jest to, że cierpią one z powodu problemów z wewnętrzną i zewnętrzną trafnością. Studia przypadku nie mają odpowiednich kontroli, które zawierają prawdziwe eksperymenty. Jako takie cierpią z powodu problemów z wewnętrzną poprawnością, więc nie mogą być wykorzystane do określenia związku przyczynowego., Na przykład, podczas operacji HM, chirurg mógł przypadkowo uszkodzić inny obszar mózgu HM (w rzeczywistości kwestionowanie możliwości oddzielnej zmiany mózgu rozpoczęło się po śmierci HM i rozwarstwieniu mózgu) i ta zmiana mogła przyczynić się do jego niezdolności do skonsolidowania nowych informacji. Faktem jest, że w przypadku studiów przypadku nie możemy wykluczyć tego rodzaju alternatywnych wyjaśnień. Tak jak w przypadku wszystkich metod obserwacyjnych studia przypadków nie pozwalają na określenie związku przyczynowego., Ponadto, ponieważ studia przypadków są często z jednej osoby, a zazwyczaj bardzo nienormalne osoby, naukowcy nie mogą uogólnić swoje wnioski do innych osób. Przypomnijmy, że w większości projektów badawczych istnieje kompromis między wewnętrzną i zewnętrzną trafnością, w przypadku studiów przypadku istnieją jednak problemy zarówno z wewnętrzną, jak i zewnętrzną trafnością. Istnieją więc ograniczenia zarówno w możliwości określenia związku przyczynowego, jak i uogólnienia wyników., Ostatecznym ograniczeniem studiów przypadku jest to, że istnieje wiele możliwości teoretycznych uprzedzeń badacza do koloru lub stronniczości opis przypadku. Rzeczywiście, pojawiły się oskarżenia, że kobieta, która badała HM, zniszczyła wiele jej danych, które nie zostały opublikowane i została zakwestionowana za zniszczenie sprzecznych danych, które nie wspierały jej teorii o tym, jak utrwalane są wspomnienia., Istnieje fascynujący artykuł New York Times, który opisuje niektóre kontrowersje, które pojawiły się po śmierci HM i analizy jego mózgu, które można znaleźć w: https://www.nytimes.com/2016/08/07/magazine/the-brain-that-couldnt-remember.html?_r=0

badania archiwalne

innym podejściem, które jest często uważane za badania obserwacyjne, jest wykorzystanie badań archiwalnych, które obejmuje analizę danych, które zostały już zebrane w innym celu., Przykładem jest badanie Bretta Pelhama i jego współpracowników na temat „ukrytego egotyzmu” —tendencji ludzi do preferowania ludzi, miejsc i rzeczy podobnych do siebie (Pelham, Carvallo, & Jones, 2005). W jednym z badań zbadali zapisy zabezpieczenia społecznego, aby pokazać, że kobiety o nazwiskach Virginia, Georgia, Louise i Florence były szczególnie prawdopodobne, że przeniosły się do Stanów Wirginia, Georgia, Luizjana i Floryda, odpowiednio.

podobnie jak w przypadku obserwacji naturalistycznych, pomiar może być mniej lub bardziej prosty podczas pracy z danymi archiwalnymi., Na przykład liczenie liczby osób o nazwisku Virginia, którzy mieszkają w różnych stanach na podstawie zapisów Ubezpieczenia Społecznego jest stosunkowo proste. Ale rozważ badanie Christophera Petersona i jego współpracowników na temat relacji między optymizmem a zdrowiem, wykorzystując dane, które zostały zebrane wiele lat wcześniej do badania na temat rozwoju dorosłych (Peterson, Seligman, & Vaillant, 1988). W 1940 roku, zdrowi studenci męscy wypełnili otwarty kwestionariusz o trudnych doświadczeniach wojennych., Pod koniec lat 80. Peterson i jego współpracownicy przejrzeli odpowiedzi kwestionariusza mężczyzn, aby uzyskać miarę wyjaśniającego stylu—ich nawykowych sposobów wyjaśniania złych wydarzeń, które im się przytrafiają. Bardziej pesymistyczni ludzie mają tendencję do obwiniania siebie i oczekują długoterminowych negatywnych konsekwencji, które wpływają na wiele aspektów ich życia, podczas gdy bardziej optymistyczni ludzie mają tendencję do obwiniania sił zewnętrznych i oczekują ograniczonych negatywnych konsekwencji., Aby uzyskać miarę stylu wyjaśniającego dla każdego uczestnika, naukowcy zastosowali procedurę, w której wszystkie negatywne wydarzenia wymienione w odpowiedziach na kwestionariusz oraz wszelkie wyjaśnienia przyczynowe dla nich zostały zidentyfikowane i zapisane na kartach indeksowych. Zostały one przekazane oddzielnej grupie ratowników, którzy oceniali każde wyjaśnienie w kategoriach trzech oddzielnych wymiarów optymizmu-pesymizmu. Oceny te zostały następnie uśrednione, aby uzyskać wynik wyjaśniający styl dla każdego uczestnika., Badacze ocenili następnie statystyczną zależność między stylem męskim jako studentów studiów licencjackich a archiwalnymi miarami ich zdrowia w wieku około 60 lat. Głównym rezultatem było to, że im bardziej optymistyczni mężczyźni byli jak studenci studiów licencjackich, tym zdrowsi byli jak starsi Mężczyźni. R Pearsona było +.25.

metoda ta jest przykładem analizy treści—rodziny systematycznych podejść do pomiaru przy użyciu złożonych danych archiwalnych., Podobnie jak strukturalna obserwacja wymaga określenia zachowań interesujących, a następnie odnotowania ich w miarę ich występowania, analiza treści wymaga określenia słów kluczowych, fraz lub pomysłów, a następnie znalezienia wszystkich ich wystąpień w danych. Zdarzenia te mogą być następnie policzone, czasowe (np. ilość czasu poświęconego na tematy rozrywkowe w nocnym programie informacyjnym) lub analizowane na wiele innych sposobów.,