Midas, w legendzie greckiej i rzymskiej król Frygii, znany z głupoty i chciwości. Opowieści Midasa, część cyklu Legend Dionizjasza, zostały po raz pierwszy opracowane w burleskach ateńskich sztuk satyrycznych. Opowieści są znane współczesnym czytelnikom poprzez późne klasyczne wersje, takie jak te w Metamorfozach Owidiusza, Księga XI.,
według mitu Midas znalazł wędrującego Silenusa, satyra i towarzysza boga Dionizosa., Za życzliwe traktowanie Silenusa Midasa został nagrodzony przez Dionizosa życzeniem. Król chciał, aby wszystko, czego dotknął, zmieniło się w złoto, ale kiedy jego jedzenie stało się złotem i prawie umarł z głodu, zrozumiał swój błąd. Dionizos uwolnił go, każąc mu kąpać się w rzece Pactolus (niedaleko Sardis w nowoczesnej Turcji), czemu przypisuje się obecność aluwialnego złota w tym strumieniu.
w innej opowieści król został poproszony o sędziowanie konkursu muzycznego między Apollo a Pan. Kiedy Midas zdecydował się przeciw Apollonowi, Bóg zmienił jego uszy w uszy osła., Midas ukrył je pod turbanem i kazał fryzjerowi przysiąc, że nie powie nic żywej duszy. Fryzjer, pękając ze swego sekretu, wyszeptał go do dziury w ziemi. Wypełnił dziurę, ale trzciny wyrosły z miejsca i przekazały sybilantową tajemnicę – „Midas ma uszy” – gdy wiatr przez nie wiał.
