migotanie lub scyntylacja to ogólne określenie różnic w widocznej jasności, kolorze lub pozycji odległego obiektu świetlnego oglądanego przez medium. Jeśli Obiekt leży poza ziemską atmosferą, tak jak w przypadku gwiazd i planet, zjawisko to określa się jako scyntylację Astronomiczną; w atmosferze zjawisko to określa się jako scyntylację ziemską., Jako jeden z trzech głównych czynników rządzących widzeniem astronomicznym (Pozostałe to zanieczyszczenie światłem i Zachmurzenie), scyntylacja atmosfery jest definiowana jako zmiany natężenia oświetlenia.
w prostych słowach migotanie gwiazd jest spowodowane przepuszczaniem światła przez różne warstwy burzliwej atmosfery. Większość efektów scyntylacyjnych jest spowodowana anomalnym refrakcją atmosferyczną spowodowaną niewielkimi wahaniami gęstości powietrza, Zwykle związanymi z gradientami temperatury., Efekty scyntylacyjne są zawsze znacznie wyraźniejsze w pobliżu horyzontu niż w pobliżu zenitu (bezpośrednio nad horyzontem), ponieważ promienie świetlne w pobliżu horyzontu muszą przenikać gęstszą warstwę i mieć dłuższe ścieżki przez atmosferę, zanim dotrą do obserwatora. Migotanie atmosfery jest mierzone ilościowo za pomocą scyntylometru. Efekty migotania są zmniejszone dzięki zastosowaniu większej przysłony odbiornika. Efekt ten znany jest jako uśrednianie przysłony.,
podczas gdy światło z gwiazd i innych obiektów astronomicznych może migać, migotanie zwykle nie powoduje wyraźnego migotania obrazów Planet.
gwiazdy migoczą, ponieważ są tak daleko od Ziemi, że pojawiają się jako punktowe Źródła światła łatwo zakłócane przez turbulencje atmosferyczne ziemi, które działają jak soczewki i pryzmaty odwracające ścieżkę światła. Duże obiekty astronomiczne bliżej ziemi, jak Księżyc i inne planety, obejmują wiele punktów w przestrzeni i mogą być traktowane jako obiekty o obserwowalnych średnicach., Przy wielu obserwowanych punktach światła przemierzających atmosferę, odchylenia ich światła są średnie, a widz dostrzega mniejsze różnice w świetle pochodzącym z nich.
