Historiaedit
po odkryciu i komercjalizacji antybiotyków, mikrobiolog, farmakolog i lekarz Alexander Fleming opracował technikę rozcieńczania bulionu wykorzystującą zmętnienie bulionu do oceny. Powszechnie uważa się, że jest to punkt poczęcia minimalnych stężeń hamujących. Pod koniec lat 80. Instytut Standardów klinicznych i laboratoryjnych skonsolidował metody i standardy oznaczania MIC i stosowania klinicznego., Po odkryciu nowych środków przeciwbakteryjnych, patogenów i ich ewolucji, protokoły CLSI są również stale aktualizowane, aby odzwierciedlić tę zmianę. Protokoły i parametry określone przez CLSI są uważane za „złoty standard” w Stanach Zjednoczonych i są wykorzystywane przez organy regulacyjne, takie jak FDA, do dokonywania ocen.
zastosowanie Kliniczneedytuj
obecnie MIC jest stosowany w badaniach wrażliwości na środki przeciwdrobnoustrojowe. MIC podaje się, podając interpretację wrażliwości obok każdego antybiotyku., Różne interpretacje wrażliwości to: s (wrażliwa), I (pośrednia) i R (oporna). Interpretacje te zostały stworzone i wdrożone przez Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI). W klinikach, częściej niż Nie, dokładne patogeny nie mogą być łatwo określone przez objawy pacjenta. Następnie, nawet jeśli patogen jest określony, różne serotypy patogenów, takie jak Staphylococcus aureus, mają różny poziom odporności na środki przeciwdrobnoustrojowe. Jako takie, trudno jest przepisać prawidłowe środki przeciwdrobnoustrojowe., MIC określa się w takich przypadkach poprzez wyhodowanie izolatu patogenu od pacjenta na płytce lub bulionie, który jest później wykorzystywany w teście. Tak więc znajomość MIC dostarczy lekarzowi cennych informacji do sporządzania recepty. Dokładne i precyzyjne stosowanie środków przeciwdrobnoustrojowych jest również ważne w kontekście bakterii opornych na wiele leków. Drobnoustroje, takie jak bakterie zyskują odporność na środki przeciwdrobnoustrojowe były wcześniej podatne na., Zastosowanie niezgodnych poziomów środków przeciwdrobnoustrojowych zapewnia selektywną presję, która napędzała kierunek i ewolucję odporności patogenów bakteryjnych. Obserwowano to w przypadku antybiotyków poniżej MIC. W związku z tym coraz ważniejsze jest określenie MIC, aby dokonać najlepszego wyboru w przepisywaniu środków przeciwdrobnoustrojowych.
MIC jest używany klinicznie nad MBC, ponieważ Mic jest łatwiejsze do określenia. Minimalne stężenie bakteriobójcze (MBC), które jest minimalnym stężeniem antybakteryjnym powodującym śmierć mikrobiologiczną, jest definiowane przez niezdolność do ponownej hodowli bakterii., Ponadto skuteczność leku jest ogólnie podobna w przypadku przyjmowania zarówno w stężeniach MIC, jak i MBC, ponieważ układ odpornościowy gospodarza może wydalić patogen, gdy proliferacja bakterii stoi w miejscu. Gdy MBC jest znacznie wyższa niż Mic, toksyczność leku sprawia, że przyjmowanie MBC leku jest szkodliwe dla pacjenta. Toksyczność przeciwbakteryjna może występować w wielu formach, takich jak nadwrażliwość immunologiczna i toksyczność poza celem.
