Good Mood

i pojawił się
wielki cud w niebie

***

Mały Ryszard zawsze był dostrojony do znaków. U szczytu swojej sławy, podczas tournée po Australii w październiku 1957 roku, zobaczył wielką kulę ognia na niebie nad stadionem. To była jego druga wizja ognia. Podczas lotu, blask silników ukazał mu się jako płomienie i wyobrażał sobie żółtowłose anioły trzymające samolot w górze.

wiadomość do małego Ryszarda była jasna., Musiał opuścić show-biznes, przestać śpiewać diabelską muzykę i pogodzić się z Bogiem.

„wyglądało to tak, jakby wielka kula ognia przeszła bezpośrednio nad stadionem około dwie lub trzysta stóp nad naszymi głowami”, powiedział później swojemu biografowi, Charles 'owi White' owi. „Wstrząsnęło moim umysłem. . . . Wstałem z fortepianu i powiedziałem: Skończyłem. Opuszczam show-biznes, by wrócić do Boga.”I zrobił to. Porzucił trasę, zostawiając anulowane rezerwacje warte pół miliona dolarów, z wieloma procesami sądowymi., Zmiana planów uniemożliwiła mu lot, który rozbił się na Oceanie Spokojnym. Pan się nie wygłupiał.

Little Richard quit rock& roll w ogóle, przynajmniej na jakiś czas. Studiował w Oakwood College w Huntsville w stanie Alabama, by zostać pastorem. Wszystko ku rozpaczy ludzi pieniędzy w Specialty Records—właściciel Art Rupe powiedział, że Little Richard był tak popularny, że mogli nagrać go dmuchając nos i zrobić hit.,

to, co Little Richard zobaczył nad głową Australii, to w rzeczywistości Sputnik, rosyjski Satelita podróżujący 18 000 mil na godzinę po nocnym niebie.

obrazek Mały Ryszard, daleko od domu, zalany potem. „Zrobił imponujący wpis”, według australijskiej gazety The Age, ” ubrany w błyszczący czerwony płaszcz nad kanarkowym żółtym garniturem, zwieńczony jasnozielonym turbanem. Ale porzucił wszystkie ozdoby, dopóki nie został tylko z piżamowymi spodniami i turbanem.”Walenie na pianinie, a potem Tańczenie na nim, a następnie rzucanie jego pościelone ubrania w tłum., Richard widział jaskrawożółte oparzenie satelity, lub prawdopodobnie osłonę rakiety, która podążała za nim, być może przechodząc obok żywych gwiazd alfa i Beta Centauri Krzyża Południa.

gwiazda, która pomyliła satelitę z kulą ognia. I możemy zatrzymać się tutaj, aby zauważyć, że niezależnie od tego, czy była to wiadomość od Boga, czy nie, coś w rodzaju cudu było w toku., Dziwaczny, biseksualny czarny mężczyzna, który dorastał w biedzie w Jim Crow South w Macon w stanie Georgia, śpiewając dziką, seksowną, bezsensowną piosenkę, która zmieniła muzykę na zawsze, wszędzie—nawet na wypełnionym stadionem na drugim końcu świata, gdy krzyczące Australijskie Nastolatki o mało nie rozpoczęły zamieszek, drapiąc się, aby dotknąć porzuconych ubrań mężczyzny. Ogień na niebie i ogień na ziemi.

cuda są wszędzie, jeśli wiesz, gdzie szukać. I wiedzieć jak słuchać: A wop-bop-a-loo-mop-a-lop-bam-boom!,

***

A Słowo stało się ciałem,
i zamieszkało wśród nas

***

Mały Richard urodził się Richard Wayne Penniman w Macon w 1932 roku, jako trzecie z dwanaściorga dzieci. Jego ojciec, Bud Penniman, był diakonem kościelnym, przemytnikiem i właścicielem klubu. Bóg, grzech i muzyka. Bud poznał matkę Richarda, Levę Mae, na świętym spotkaniu Adwentystów Dnia Siódmego, gdy miała trzynaście lat. Po roku zalotów para się pobrała. Leva Mae chciała nazwać swoje trzecie dziecko Ricardo, ale był błąd w akcie urodzenia., „Nigdy nie miałem sus wystarczająco, aby to sprawdzić i zmusić ’em wyprostować to prawo,” powiedziała. I tak to był Richard.

urodził się z prawą nogą krótszą od lewej. Jego utykanie sprawiło, że wyglądał, jakby szarpił, kiedy szedł, a dzieciaki nazywały go pedałem, maminsynkiem, dziwakiem, punkiem. Czuł się bardziej jak dziewczynka niż chłopiec, powiedział później, i zwykł naśladować swoją matkę nakładając proszek na jej twarz.

Kiedy był dzieckiem, pewna pani w mieście rzuciła na Richarda „brzydką gębę”, klątwę, że umrze w wieku dwudziestu jeden lat. „Zawsze w to wierzyłem” „Ale to sprawiło, że jestem bardziej dzika.,”

Kariera Richarda jako podróżującego muzyka—a jego życie jako seksualnie żądnego przygód, dzikiego mężczyzny-rozpoczęło się w jego nastoletnich latach. Eksperymentował z mężczyznami w gejowskim półświatku w Macon, facetami o imieniu Madame Oop i Sis Henry I bro Boy, a także ze starszymi kobietami.

w wieku szesnastu lat Richard pokłócił się z ojcem o swoją seksualność—Bud powiedział mu, że jest „pół synem.”Opuścił dom, aby dołączyć do programu medycyny podróżniczej, dosłownie sprzedając olej z węży; śpiewał „Caldonia” Louisa Jordana, jedyną melodię, którą znał, że nie była piosenką kościelną., Łączył się z różnymi innymi podróżującymi zespołami, czasami występując w drag jako Księżniczka Lavonne. Jedna grupa, B. Brown i jego orkiestra, nazwali go Little Richard.

Po latach spędzonych w Chitlin' circuit, Little Richard miał przerwę w nagraniach Specialty Records, co sprowadziło go do studia Cosimo Matassy J&M Studio w Nowym Orleanie w 1955 roku, na tyłach sklepu AGD Na Rampart Street. I tutaj, w historii amerykańskiej muzyki, przez przypadek lub Los, przypadkowe okoliczności wyrównały się tak samo., „Stworzyłem rock & roll, nawet nie wiedziałem co robię”

Ale Blackwell uważał, że pierwsze utwory, które nagrali, były zbyt łagodne, zbyt łagodne, szczególnie dla faceta, którego występ sceniczny był znany jako dziwaczny i nieokiełznany. „Jeśli wyglądasz jak Tarzan i brzmisz jak Myszka Miki, to po prostu nie działa” – wyjaśnił później Blackwell.

udali się na przerwę do Dew Drop Inn na LaSalle Street., Po wyjściu ze studia, Little Richard natychmiast zaczął go rozbijać, aby rozsypać pijaków w ciągu dnia. „Boosters, rounders, pimps, dziwki kręciły się wokół,” Blackwell powiedział. „To wszystko, co musisz zrobić, to dać Richardowi audiencję.”Poszedł do fortepianu i wydymał raunchy Odę do sodomii, którą grał w klubach dodgier na torze:” a wop bop a loo mop / a good goddamn / Tutti Frutti / Good booty / If it don 't fit / Don' t force it / You can grease it / Make it easy.”

i dobre, przemyślane, przemyślane-teraz to muszę nagrać., Blackwell sprowadził miejscową piosenkarkę, Dorothy LaBostrie, aby napisała kilka przyjaznych dla rodziny tekstów. „Dobry Tyłek” stał się „aw rutti”, a potem Była dziewczyna o imieniu Sue i dziewczyna o imieniu Daisy.

LaBostrie dostarczył słowa z zaledwie piętnastu minut studyjnego czasu, i to było wszystko, co zajęło. To był mały Richard, którego nazywali „War Hawk” w kościele z powodu jego wrzasków i krzyków. To był mały Richard, który jako chłopiec walił w blaszane puszki i zawodził; jeden z jego braci pamiętał: „myślałem, że i tak nie umie śpiewać, tylko hałas.,”Mały Richard, którego protegowany, Jimi Hendrix, powiedział później, że chce zrobić ze swoją gitarą to, co Richard zrobił ze swoim głosem. To był świr, cyrkowy showman, Wampirzyca diva, Duch Święty. Brzmi bez tchu i dziko, trochę niezrównoważony. Brzmi jak ostatni człowiek na ziemi Śpiewający pierwszą piosenkę, jaką kiedykolwiek napisano.

tekst bubblegum nie zmienia pilności piosenki, ledwo zawiera Seks, furię i zabawę. Nonsens może dostarczyć idealnie spójny komunikat w zależności od sposobu, w jaki to mówisz. I, wooo, jak to powiedział., Jak kaznodzieja mówiący, lubieżnie, językami.

***

You have turned my mourning
into dancing for me

***

Little Richard, teraz osiemdziesiąt dwa lata, podobno mieszkał przez ostatnie kilka lat w apartamencie w hotelu Hilton w centrum Nashville (Hilton nie potwierdzi ani zaprzeczyć, że mają gościa o imieniu Pan Penniman)., Większość Nashvillianów, z którymi rozmawiałem, nie ma pojęcia, chociaż lokalny piosenkarz country powiedział mi, że kiedyś zauważył Richarda siedzącego na siedzeniu pasażera jego czarnego Cadillaca Escalade, okno pękło. Wykrzyknął Imię małego Richarda, a Richard zjechał przez okno i powiedział: „Niech cię Bóg błogosławi” i wręczył mu księgę modlitw.

Ryszard rzadko wychodzi na miasto. Był przykuty do wózka inwalidzkiego od operacji biodra w 2009 roku, że powiedział, że poszło nie tak., Oto, jak wyjaśnił to ostatniego lata w rzadkim publicznym wystąpieniu, w Nashville ' s Wildhorse Saloon, gdzie został uhonorowany na lunchu prowadzonym przez Narodowe Muzeum Muzyki afroamerykańskiej:

„przyjechałem do Nashville, aby zobaczyć moją siostrę. Kupiłem dla niej i dla mnie dom na wzgórzach. I wszedłem na operację biodra. Szedłem, ale nie mogłem wyjść. Operacja biodra była dla mnie bardzo zła. Od tamtej pory nie chodziłem. Cierpię 24 godziny na dobę. Nigdy nie widziałem czegoś takiego.,”

znałam kogoś, kto znał kogoś, kto miał numer komórki małego Richarda.w czerwcu zadzwoniłam do niego. Ku mojemu zdziwieniu odebrał. Był miły, ale nieugięty, że nie robi wywiadu. Powiedział mi o swoim biodrze, o tym, jak bardzo cierpiał. „Ludzie dzwonią do mnie z całego świata,” powiedział. „Ale nie robiłem żadnych wywiadów, odmawiałem wszystkich z nich. 5 grudnia skończę 83 lata. Pan pobłogosławił mnie, że wciąż żyję.”

opowiedział mi o imprezie w Wildhorse tydzień później i postanowiłem się pojawić., Nie wystąpiłby, czy coś—wierzę mu, kiedy mówi, że już nigdy nie wystąpi-ale, cóż, chciałam go tylko zobaczyć. Kiedy był chłopcem, ludzie w Macon myśleli, że Richard jest uzdrowicielem. Beatlesi, kiedy go poznali, chcieli dotknąć jego rąk. Pomyśl o nastoletnich fanach, którzy walczyli o jego ubrania. Albo oferują własne: Koncert Little Richard w Baltimore w 1956 roku jest podobno pierwszym incydentem fanek rzucających bieliznę na scenę („prysznic majtek”, pamiętał kolega z zespołu).,

To było około jedenastej rano, kiedy Escalade przetoczył się obok honky-tonks na Broadwayu i skręcił w drugą Aleję do Wildhorse. Śródmieście Nashville rano jest dziwne-the honky-tonks otworzyli dla turystów wcześnie ptaków, covery zespołów grających Hanka i Elvisa i Jerry ' ego Lee. Ale neony jeszcze nie są włączone, więc czerwone, różowe i purpurowe są obskurne i przyciemnione.

świta Richarda, czterech mężczyzn ubranych w garnitury i odcienie Secret Service, szybko wykonało pracę, podnosząc Richarda z siedzenia pasażera, na wózek inwalidzki i na czerwony dywan., Cała operacja wyglądała na porwanie na odwrót.

Mały Richard nosił kurtkę paisley z psychodelicznym kwiatowym wzorem na koszulce na guziki w Kropki, pompon do włosów, buty z kryształu górskiego i złote okulary przeciwsłoneczne, których nigdy nie zdjął. Mogę wam powiedzieć, czytelnicy, że samozwańczy król i królowa rocka& roll wyglądał bajecznie.

wyglądał też, oczywiście, jak ośmiornik, trochę wątły. Był w gburowatym nastroju, kiedy przybył, ponieważ cała sprawa z czerwonym dywanem stanowiła problem., Nie chciał być fotografowany na wózku inwalidzkim. „Naprawdę nie chcę, żeby ktoś mnie tak widział” – powiedział.

zanim otrzymał nagrodę, był w lepszym nastroju. Opowiadał historie o dawnych czasach w Nashville, grał koncerty jako nastolatek w klubie New Era, spał w YMCA, ponieważ białe hotele nie chciały go wpuścić. Jego ochroniarze rozdawali kopie książki, znajdując w sobie spokój, członkom publiczności. Powiedział: „trzymajcie mnie w modlitwie”.,

po „dzikim koniu” rozmawiałem z Richardem jeszcze kilka razy krótko przez telefon.zawsze był grzeczny, ale nie chciał się ustąpić w temacie wywiadu. „Przeszedłem przez wiele bólu i rzeczy i nie jest to warte dla mnie,” powiedział.

Kiedy ostatnio rozmawialiśmy, powiedział mi: Byłem naprawdę chory. Jestem chora, naprawdę staram się wyzdrowieć, kochanie.”Upewnił się, że dostałem książkę, którą wręczył i kazał mi obiecać, że ją przeczytam.

fani muzyki są Nienasyceni. Zapisy nie wystarczą., Jesteśmy historykami, antropologami, archiwistami, psychologami. Little Richard jest nie tylko legendą, ale jednym z ostatnich żyjących ludzi wśród pierwszej fali rocka & roll, the prime movers and shakers. Więc prawdopodobnie nieuniknione jest traktowanie Richarda Pennimana jak skarbu publicznego. Jeśli Ryszard jest łaskawy, jeśli wciąż dziękuje Bogu, że wciąż żyje, my też jesteśmy łaskaw. Każda minuta jego pobytu na ziemi jest cenna. Włącz magnetofony, wyceluj kamery.,

ale przychodzi taki dzień, kiedy to, czego pragniemy i czego potrzebujemy z naszych Legend, już nie kłóci się z tym, co kruche istoty ludzkie muszą dać. Kiedy ciała się rozpadają. W 1964 roku, gdy folkloryści zastali legendarnego bluesowego piosenkarza country Skipa Jamesa, umierającego na raka żołądka w szpitalu charytatywnym w Tunica w stanie Missisipi, błagali go, aby ponownie zagrał. James rzekomo odpowiedział: „Nie wiem. Skippy zmęczony.”

gdyby Richard udzielił wywiadu, o co bym zapytał? Nie o bólu, który prawdopodobnie jest wszystkim, o czym może myśleć i wszystko, o czym chce rozmawiać., Stare historie-siostra Rosetta Tharpe w Macon City Auditorium, Miss Ann And The Tick-Tock Club, The Beatles, The Stones, gospel songs z Quincy Jonesem, the years preaching as an evangelist, Vegas, Pancake 31 makeup, „wonderful orgies” (jego słowa) i trójkącik z Buddy ' m Holly, angel dust i cocaine, znacząca satelita w kosmosie—opowiadał te historie milion razy, a może nie ma nic więcej do powiedzenia. To, co jest świeże, żywotne i stałe, to ból.

Zachowaj małego Ryszarda w modlitwach. Chwała i dziękczynienie. I wstawiennictwem., Niech znajdzie ukojenie i ulgę. Niech znajdzie trochę więcej tego starego rytmu, trochę więcej tego dzikiego światła.

książka, którą Richard wręcza jest zbiorem wersetów biblijnych, wraz ze zmodernizowaną wersją kroków Ellen G. White do Chrystusa. White była współzałożycielką Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w XIX wieku po tym, jak miała serię ponad stu wizji Jezusa i żółtowłosych aniołów.,

ostatnia linijka książki: „i jest radość w niebie w obecności Boga i świętych aniołów nad jedną odkupioną duszą, radość, która wyraża się w pieśniach o świętym tryumfie.”

***

i będą znaki na słońcu,
i na Księżycu, i na gwiazdach

***

inny rodzaj awanturnika, Martin Luter napisał w liście do przyjaciela w 1530 roku: „ilekroć diabeł cię w ten sposób nęka, Szukaj towarzystwa ludzi lub pij więcej, lub żartuj i mów bzdury, lub rób inne wesołe rzeczy., Czasami musimy więcej pić, uprawiać sport, odtwarzać się, a nawet grzeszyć trochę na złość diabłu, tak, że nie zostawimy mu miejsca na Dręczenie naszych sumień drobiazgami.”

Richard był często rozdarty między swoim życiem jako chrześcijanin a życiem jako skała& roll grzesznik. „Wstałbym z orgii i poszedł odebrać moją Biblię” – wyjaśnił kiedyś. „Czasami miałem Biblię tuż przy sobie.”

podczas jednego zaklęcia jako Ewangelista głosił, że „ten rodzaj muzyki jest demoniczny.,”Oczywiście, jeśli oglądasz filmy z występem Little Richarda, wygląda on jak opętany. Ale duch, który znalazł, sposób, w jaki przechodzimy do piosenek Little Richarda, musi być czymś świętym. Beyond boogie: the ecstatic mode, to spite The devil.

w The Wildhorse w Nashville Richard powiedział tłumowi: „chcę, żebyście także wiedzieli, że Jezus wkrótce przyjdzie. Mówię poważnie. Rozmawiał ze mną i chcę, żebyś o tym wiedziała i pamiętała, że coś się dzieje na tym starym świecie. Zbliż się do Boga. Wszyscy. Czarni i biali. Biali ludzie, też się zbliżacie., Ciebie też stworzył. Podejdźcie bliżej.”

Richard powiedział coś podobnego na imprezie charytatywnej Akademii nagrań w Atlancie w 2013 roku. „Bóg przemówił do mnie tamtej nocy”, powiedział CeeLo Green, w czym może skończyć się jego ostatnim wywiadem i prawdopodobnie ostatnim publicznym występem, w którym mały Richard był w pełni w charakterze samego siebie. „Powiedział, że szykuje się na przyjazd. Świat szykuje się do końca . . . i nadchodzi, owinięty w płomienie ognia z tęczą wokół tronu.”

Kiedy ktoś z widowni się śmiał, Richard powiedział: „Kiedy mówię do Ciebie o Bogu, nie gram.,”

a kim ja jestem, żeby mówić, że mały Richard się myli? Dla nas wszystkich, mówiąc aktualnie, prędzej czy później koniec jest bliski. Tańczmy więc: czarno-biały, mężczyzna i kobieta, wierzący i poganin. I wszystko pomiędzy. Tańczmy wszyscy, póki jeszcze możemy, póki jeszcze możemy.

podoba Ci się ta historia? Zapisz się do Oxford American.