nadciśnienie w białej płaszczu (WCT), zwane również”izolowanym nadciśnieniem biurowym lub klinicznym”, jest definiowane jako występowanie wartości ciśnienia krwi (BP) wyższych niż normalnie, gdy mierzone są w środowisku medycznym, ale w normalnym zakresie podczas codziennego życia, zwykle definiowane jako średnie ambulatoryjne ciśnienie tętnicze w ciągu dnia (ABP) lub wartości ciśnienia w domu (<135 mm Hg skurczowe i <85 mm Hg rozkurczowe)., Częstość występowania WCT waha się od 15% do ponad 50% wszystkich pacjentów z łagodnie podwyższonymi wartościami office BP (OBP). U nieleczonych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym prawdopodobieństwo wystąpienia WCT wzrasta zwłaszcza u kobiet i łagodnie podwyższonego poziomu OBP. Wartość innych możliwych czynników, takich jak stan (niepalących), czas trwania nadciśnienia tętniczego, masa lewej komory, liczba pomiarów OBP, poziom wykształcenia itp. jest mniej konsekwentnie pokazywany., Chociaż z różnych powodów badania oceniające długoterminowe skutki WCT nie zawsze są łatwe do zinterpretowania, większość danych wskazuje, że osoby z WCT mają gorsze lub równe rokowanie sercowo-naczyniowe niż normotensives, ale lepsze niż osoby z utrzymującym się nadciśnieniem tętniczym. WCT jest czasami uważany za stan przednadciśnieniowy, ale dane na temat długofalowej ewolucji osób z WCT są ograniczone. Pacjenci z WCT i wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym lub udowodnionym uszkodzeniem narządów docelowych powinni być leczeni farmakologicznie., Pacjenci z nieskomplikowanym WCT prawdopodobnie nie powinni otrzymywać leczenia, ale uzasadniona jest ścisła obserwacja, w tym regularna ocena innych czynników ryzyka oraz pomiar OBP (co 6 miesięcy) i ABP (co 1 lub 2 lata).