Good Mood

nerw przedsionkowo-ślimakowy jest ósmym parami nerwu czaszkowego. Składa się z dwóch części – włókien przedsionkowych i włókien ślimakowych. Oba mają funkcję czysto sensoryczną.

w tym artykule rozważymy przebieg anatomiczny, specjalne funkcje sensoryczne i znaczenie kliniczne tego nerwu.,

przebieg anatomiczny

części przedsionkowe i ślimakowe nerwu przedsionkowo – ślimakowego są funkcjonalnie dyskretne, a więc pochodzą z różnych jąder w mózgu:

• komponent przedsionkowy-powstaje z kompleksu jąder przedsionkowych w ponsie i rdzeniu.

• element ślimakowy – powstaje z jąder ślimaka brzusznego i grzbietowego, położonych w szypułce dolnej móżdżku.

oba zestawy włókien łączą się w pons tworząc nerw przedsionkowo-ślimakowy., Nerw wyłania się z mózgu pod kątem móżdżku i wychodzi z czaszki przez wewnętrzny mięsień akustyczny kości skroniowej.

w obrębie dystalnego aspektu wewnętrznego mięśnia akustycznego nerw przedsionkowo-ślimakowy rozdziela się, tworząc nerw przedsionkowy i nerw ślimakowy. Nerw przedsionkowy unerwia układ przedsionkowy ucha wewnętrznego, który jest odpowiedzialny za wykrywanie równowagi. Nerw ślimakowy przemieszcza się do ślimaka ucha wewnętrznego, tworząc zwoje spiralne, które służą zmysłowi słuchu.,

znaczenie kliniczne: złamanie podstawy czaszki

złamanie podstawy czaszki jest złamaniem podstawy czaszki, zwykle wynikającym z dużego urazu. Nerw przedsionkowo-ślimakowy może zostać uszkodzony w obrębie wewnętrznego mięśnia akustycznego, powodując objawy uszkodzenia nerwu przedsionkowego i ślimakowego.

pacjenci mogą również wykazywać objawy związane z innymi nerwami czaszkowymi, krwawieniem z uszu i nosa oraz wyciekiem płynu mózgowo-rdzeniowego z uszu (OTORRHOEA w płynie mózgowo-rdzeniowym) i nosa (wyciek z nosa w płynie mózgowo-rdzeniowym).,

specjalne funkcje czuciowe

nerw przedsionkowo-ślimakowy jest niezwykły, ponieważ składa się głównie z neuronów dwubiegunowych. Jest odpowiedzialny za specjalne zmysły słuchu (przez nerw ślimakowy) i równowagi (przez nerw przedsionkowy).

słyszenie

ślimak wykrywa wielkość i częstotliwość fal dźwiękowych. Wewnętrzne komórki włosowate narządu Cortiego aktywują kanały jonowe w odpowiedzi na drgania błony podstawnej. Potencjały działania przemieszczają się ze zwojów spiralnych, w których znajdują się ciała komórkowe neuronów nerwu ślimakowego.,

wielkość dźwięku określa, jak bardzo membrana wibruje, a tym samym jak często wyzwalane są potencjały działania. Głośniejsze dźwięki powodują, że błona podstawna wibruje bardziej, powodując częstsze przenoszenie potencjałów akcji ze zwojów spiralnych i odwrotnie. Częstotliwość dźwięku jest kodowana przez położenie aktywowanych wewnętrznych komórek włosowych wzdłuż błony podstawnej.

równowaga (równowaga)

aparat przedsionkowy wyczuwa zmiany położenia głowy w stosunku do grawitacji., Przedsionkowe komórki włosowe znajdują się w narządach otolitu (utricule i saccule), gdzie wykrywają ruchy liniowe głowy, a także w trzech półkolistych kanałach, gdzie wykrywają ruchy obrotowe głowy. Ciała komórkowe nerwu przedsionkowego znajdują się w zwoju przedsionkowym, który znajduje się w zewnętrznej części wewnętrznego przewodu słuchowego.

informacje o położeniu głowy służą do koordynacji równowagi i odruchu przedsionkowo-ocznego., Odruch przedsionkowo-oczny (zwany także odruchem okołoogonowym) umożliwia stabilizację obrazu na siatkówce, gdy głowa się obraca, przesuwając oczy w przeciwnym kierunku. Można to wykazać, trzymając jeden palec w wygodnej odległości przed sobą i obracając głowę z boku na bok, pozostając skupionym na palcu.

rys. 1.1-elementy labiryntu błoniastego.,

znaczenie kliniczne: zapalenie nerwu przedsionkowego

zapalenie nerwu przedsionkowego odnosi się do zapalenia gałęzi przedsionkowej nerwu przedsionkowo-ślimakowego. Etiologia tego stanu nie jest w pełni zrozumiała, ale w niektórych przypadkach uważa się, że jest to spowodowane reaktywacją wirusa opryszczki pospolitej.

objawia się objawami uszkodzenia nerwu przedsionkowego:

• zawroty głowy – fałszywe uczucie, że siebie lub otoczenie wirują lub poruszają się.
• oczopląs-powtarzające się, mimowolne oscylacje oczu.,
• utrata równowagi (szczególnie w słabym świetle).
• nudności i wymioty.

warunek jest zwykle samorozdzielczy. Leczenie jest objawowe, zwykle w postaci leków przeciwwymiotnych lub tłumiących przedsionek