niedobór IgG jest formą dysgammaglobulinemii, w której proporcjonalne poziomy izotypu IgG są zmniejszone w stosunku do innych izotypów immunoglobulin. Niedobór IgG jest często stwierdzany u dzieci jako przemijająca hipogammaglobulinemia niemowlęctwa (THI), która może wystąpić z dodatkowym zmniejszeniem IgA lub IgM lub bez niego.,
selektywny niedobór immunoglobuliny G
immunoglobulina G
Hematologia
IgG ma cztery podklasy: IgG1, IgG2, IgG3 i IgG4. Możliwe jest albo globalny niedobór IgG, lub niedobór jednej lub więcej specyficznych podklas IgG. Główną klinicznie istotną postacią niedoboru IgG jest IgG2., Niedobór IgG3 zwykle nie występuje bez innych współistniejących niedoborów immunoglobulin, a niedobór IgG4 jest bardzo powszechny, ale zwykle bezobjawowy.
IgG1 jest obecny w krwioobiegu w procentach około 60-70%, IgG2-20-30%, IgG3 około 5-8 %, a IgG4 1-3 %. Niedobory podklasy IgG dotyczą tylko podklasy IgG (zwykle IgG2 lub IgG3), przy prawidłowym poziomie immunoglobulin IgG i IgM oraz innych składników układu odpornościowego. Niedobory te mogą dotyczyć tylko jednej podklasy lub wiązać się z asocjacją dwóch podklas, takich jak IgG2 i IgG4., Niedobory IgG są zwykle diagnozowane dopiero w wieku 10 lat. Niektóre poziomy IgG we krwi są niewykrywalne i mają niski odsetek, taki jak IgG4, co sprawia, że trudno określić, czy niedobór jest rzeczywiście obecny. Niedobory podklasy IgG są czasami skorelowane ze złą reakcją na polisacharydy pneumokalne, zwłaszcza niedobór IgG2 i lub IgG4. Niektóre z tych niedoborów są również związane z zapaleniem trzustki i są związane z poziomem IgG4.
