Papież Pius V
Jego Świątobliwość
Wasza Świątobliwość
Ojciec Święty
święty
za jego pontyfikatu zajmował się wewnętrznymi reformami kościoła, szerzeniem doktryn protestanckich na Zachodzie oraz nacierającymi ze wschodu wojskami tureckimi.,
Dyscyplina Kościelnaedytuj
świadomy konieczności przywrócenia dyscypliny i moralności w Rzymie, aby zapewnić sukces bez, od razu przystąpił do zmniejszenia kosztów dworu papieskiego zgodnie ze sposobem Zakonu Dominikanów, do którego należał, zmuszając do zamieszkania wśród duchowieństwa, regulując karczmy i podkreślając znaczenie ceremoniału w ogóle, a liturgii Mszy Św. w szczególności.,
w jego szerszej polityce, która charakteryzowała się efektywną surowością, utrzymanie i zwiększenie skuteczności Inkwizycji oraz egzekwowanie kanonów i dekretów Soboru Trydenckiego miało pierwszeństwo przed innymi względami.
Liturgia
w związku z tym, aby zrealizować decyzję tego soboru, ustandaryzował Mszę Świętą ogłaszając wydanie Mszału Rzymskiego z 1570 roku. Pius V uczynił ten mszał obowiązkowym w całym obrządku łacińskim Kościoła Katolickiego, z wyjątkiem przypadków, w których liturgia mszalna sprzed 1370 roku była w użyciu., Ta forma Mszy pozostała zasadniczo niezmieniona przez 400 lat, aż do rewizji Mszału Rzymskiego dokonanej przez Pawła VI w latach 1969-70, po czym stała się powszechnie znana jako Msza Trydencka; użycie ostatniej edycji Mszału sprzed 1969 r., wydanej przez Papieża Jana XXIII w 1962 r., jest dozwolone bez ograniczeń do prywatnego odprawiania Mszy, a od lipca 2007 r. również do użytku publicznego, zgodnie z motu proprio Summorum Pontificum papieża Benedykta XVI., ale bez zezwolenia.,
Tomismedit
Pius V, który w 1567 roku ogłosił Tomasza z Akwinu piątym łacińskim Doktorem Kościoła, zlecił pierwsze wydanie Opery omnia z Akwinu, często nazywanej editio Piana na cześć Papieża. Dzieło to powstało w 1570 roku w studium generalnym Zakonu Dominikanów w Santa Maria sopra Minerva, które w 1577 roku zostało przekształcone w Kolegium Św. Tomasza, a w XX wieku w Papieski Uniwersytet św. Tomasza z Akwinu-Angelicum.,
Święta Liga
Pius V zorganizował powstanie Świętej Ligi przeciwko Imperium Osmańskiemu, w wyniku którego Bitwa pod Lepanto (7 października 1571) została wygrana przez połączoną flotę pod Donem Janem austriackim. W jego kanonizacji poświadczone jest, że w cudowny sposób wiedział, kiedy Bitwa dobiegła końca, sam będąc w tym czasie w Rzymie. Pius V pomógł również finansowo w budowie Valletty, stolicy Malty, wysyłając swojego inżyniera wojskowego Francesco Laparelliego do zaprojektowania murów fortyfikacyjnych. (Brązowe popiersie Piusa V zostało zainstalowane przy bramie Valletty w 1892 roku.,) Dla upamiętnienia zwycięstwa ustanowił święto Matki Bożej Zwycięskiej.
protestancki Rewoltedit
Kiedy Pius V wstąpił na tron, Protestantyzm ogarnął całą Anglię i Szkocję, a także połowę Niemiec, Holandię i część Francji; tylko Hiszpania, Portugalia i Włochy pozostały bezwarunkowo Katolickie. Pius V był więc zdeterminowany, aby zapobiec jego powstaniu w Italii—które, jak sądził, nastąpią przez Alpy i Mediolan.,
hugenoci
Pius V uznawał ataki na papieską supremację w Kościele katolickim i pragnął ograniczyć ich awans. We Francji, gdzie jego wpływy były silniejsze, podjął kilka działań przeciwko protestanckim hugenotom. Kierował zwolnieniem Kardynała Odeta de Coligny i siedmiu biskupów, unieważnił edykt Królewski tolerujący pozamałżeńskie usługi Reformatorów, wprowadził Katechizm Rzymski, przywrócił dyscyplinę papieską i stanowczo sprzeciwiał się wszelkim kompromisom ze szlachtą hugenotów.,
Elżbieta IEdit
jego odpowiedź na Królową Elżbietę I, obejmującą stanowisko Najwyższego gubernatora Kościoła Anglii, obejmowała wsparcie uwięzionej Marii, królowej Szkotów i jej zwolenników w ich próbach przejęcia władzy nad Anglią „ex turpissima muliebris libidinis servitute „”z najpodlejszego niewolnictwa na żarłoczność kobiety”. Krótkie angielskie powstanie Katolickie, powstanie północy, po prostu nie powiodło się., Pius wydał bullę Regnans in Excelsis z 27 kwietnia 1570, w której uznał Elżbietę i za heretyka i zwolnił jej poddanych z lojalności wobec niej. Był to oficjalny dekret ekskomuniki na nią, a także ogłosił ekskomunikę ipso facto na każdego, kto nie odmawia jej wierności. W odpowiedzi Elżbieta, która do tej pory prywatnie tolerowała Kult katolicki, zaczęła aktywnie prześladować ich za zdradę.
znak i policyEdit
, 1578
jako młody człowiek Michele Ghislieri pragnął wstąpić do Inkwizycji. Za czasów Pawła IV, którego popularny historyk John Julius Norwich nazywa najbardziej znienawidzonym papieżem XVI wieku, awansował na Inkwizytora generalnego, a stamtąd wstąpił do papiestwa. Jako Pius V osobiście uczestniczył we wszystkich sesjach Inkwizycji rzymskiej. Według Norwida Ghislieri często przebywał, aby obserwować, jak domniemani łamacze prawa i heretycy byli torturowani.
po objęciu papiestwa, Ghislieri natychmiast zaczął pozbywać się wielu ekstrawaganckich luksusów panujących wówczas na dworze., Jednym z jego pierwszych aktów było odwołanie Papieskiego błazna dworskiego, a żaden papież po nim nie miał. Zakazał wyścigów konnych na Placu św. Piotra. Nałożono surowe kary za bluźnierstwo, cudzołóstwo i sodomię. Prawa te szybko uczyniły Piusa V obiektem rzymskiej nienawiści; oskarżono go o próbę przekształcenia miasta w rozległy Klasztor. Nie był hipokrytą: w codziennym życiu Pius V był wysoce ascetyczny. Nosił włoską koszulę pod prostym habitem dominikanina i był często widywany na bosych stopach.
Rev., Alban Butler pisze, że „w czasie Wielkiego Głodu w Rzymie, importował kukurydzę na własny koszt z Sycylii i Francji ; znaczną część z nich rozdawał ubogim, gratis, a resztę sprzedawał społeczeństwu poniżej kosztów.”
Bulle Papieskieedytuj
Katherine Rinne pisze w Waters of Rome, że Pius V nakazał budowę Robót Publicznych w celu poprawy systemu zaopatrzenia w wodę i kanalizacji miasta—mile widziany krok, szczególnie w obszarach nisko położonych, gdzie tyfus i malaria były nieuniknione latem odwiedzających.,W 1567 r.wydał Super-zakaz byków nerwowych & w zoo, zakazujący walki byków.,); reforma Rzymskiego brewiarza (lipiec 1568); formalne potępienie zachowań homoseksualnych przez duchowieństwo (sierpień 1568); wygnanie Żydów ze wszystkich dominiów kościelnych z wyjątkiem Rzymu i Ankony (1569); zakaz używania zreformowanego Mszału (lipiec 1570); potwierdzenie przywilejów Towarzystwa krzyżowców dla ochrony Inkwizycji (październik 1570); stłumienie Fratres upokarzających (luty 1571); zatwierdzenie nowego urzędu Inkwizycji (październik 1571); Błogosławionej Dziewicy (marzec 1571); oraz wykonanie codziennej recytacji godzin kanonicznych (wrzesień 1571).,
szaty Papieskieedytuj
Piusowi V przypisuje się często pochodzenie białych szat Papieża, przypuszczalnie dlatego, że po jego wyborze Pius nadal nosił biały habit dominikański. Jednak wielu jego poprzedników również nosiło białe z czerwoną mozzettą, co widać na wielu obrazach, gdzie ani oni, ani Pius nie noszą sutanny, ale cienkie, szerokie, białe szaty.,
artykuł Agostino Paraviciniego Baglianiego na temat L ' Osservatore Romano z 31 sierpnia 2013 r.stwierdza, że najwcześniejszym dokumentem, który mówi wyraźnie o Papieżu noszącym biel, jest Ordo XIII, Księga ceremonii sporządzona około 1274 r. za czasów papieża Grzegorza X. Od tej daty, księgi ceremonii mówią coraz wyraźniej o Papieżu noszącym czerwony płaszcz, mozzettę, camauro i buty oraz białą sutannę i pończochy.
Kanonizacjedytuj
Pius V kanonizował jednego świętego za jego panowania: Ivo z Chartres 18 grudnia 1570.,
Konsystorzeedytuj
Pius V utworzył 21 kardynałów na trzech konsystorzach, w tym Felice Piergentile, który miał zostać papieżem Sykstusem V.
