Persepolis (stara perska Pârsa, współczesna Takht-e Jamshid) – grecka nazwa jednej ze stolic starożytnego imperium Achemenidów, założonego przez króla Dariusza Wielkiego (R. 522-486 p. n. e.). Znaleziono kilka stanowisk satelitarnych, Naqš-e Rustam i Takht-e Rustam.
Dolne Miasto
otaczające taras Persepolis na południu, zachodzie i północnym zachodzie było dolnym miastem., Pewne jest, że mieszkali tu ludzie, zanim Dariusz i wielki zaczął budować pałac, ale niestety, prawie nic nie zostało wykopane, a to, co zostało wykopane, jest nadal częściowo niepublikowane.
pierwsze zdjęcie przedstawia konstrukcję, która wydaje się być bramą. Drugie zdjęcia przedstawiają kilka dużych, regularnie budowanych budynków, które można zobaczyć z grobowca Artakserksesa II Mnemona. Znajdują się zaledwie około 300 metrów na południe od tarasu, ale pozostają słabo poznane, mimo że są bliżej pałaców niż na przykład” prawdziwy Królewski Pomnik”, jak niedokończony Grobowiec., Budynek po prawej stronie mógł być wykorzystywany jako pomieszczenia magazynowe.,
Persepolis, Dolne Miasto, Brama
Dolne Miasto, widziane z grobowca Artakserksesa II
Persepolis, Dolne Miasto, dwór
Persepolis, Dolne Miasto, niezidentyfikowana struktura
trzecie zdjęcie przedstawia jedną z największe rezydencje: z przodu kwadratowy dziedziniec, oddzielony od głównej rezydencji małymi schodami, oraz druga część, składająca się z kilku pomieszczeń otaczających centralną salę., Pałace królewskie miały podobną konstrukcję. Właściciele tych domów musieli być bardzo zamożnymi ludźmi, być może nawet książętami należącymi do najwyższej elity Achemenidów. Ta część miasta, która była naprawdę duża, została splądrowana przez Macedończyków Aleksandra Wielkiego w 330 r. p. n. e., przed pożarem pałaców. Jednak Dolne Miasto wydaje się pozostać zamieszkane.
do tej pory zdjęcia pochodziły z południowej części Dolnego Miasta., Zachodniej części nie można odzyskać, ponieważ Mohammad Reza Szah wybudował na niej park, w którym zakwaterował swoich królewskich gości, gdy chciał uczcić jubileusz 2500-lecia monarchii irańskiej. Na północ od tarasu znajdowała się jednak mała konstrukcja pokazana na czwartym zdjęciu. Jego funkcja nie jest dobrze poznana.
