ambitny projekt mapowania całego dna oceanicznego świata do 2030 roku to świetny początek. Jedna piąta Oceanu została już zmapowana w ciągu trzech lat – czyli mniej więcej wielkości Australii.
Seabed 2030 został uruchomiony w 2017 roku przez japońską Fundację Nippon Foundation i non-profit GEBCO, aby pomóc naukowcom zrozumieć wpływ oceanów na klimat Ziemi., Naukowcy ogłosili, że znaczna część jest już kompletna, co stanowi 14,5 miliona kilometrów kwadratowych nowych danych batymetrycznych. Batymetria to pomiar głębokości wody w oceanach, morzach lub jeziorach.
w wyniku ciężkiej pracy Zasięg dna morskiego wzrósł w ubiegłym roku z 15 proc.do 19 proc. Tylko sześć procent dna oceanicznego zostało zmapowanych, gdy wystartowali trzy lata temu.,
„stały wzrost liczby dostępnych danych do mapowania dna oceanicznego pozwoli Seabed 2030 odegrać wiodącą rolę w dostarczaniu kompleksowego zestawu wiarygodnych danych, które są swobodnie dostępne dla wszystkich”, mówi Jamie McMichael-Phillips, Dyrektor Projektu Seabed 2030. „Jest to krok naprzód w kierunku osiągnięcia naszej misji do roku 2030, aby umożliwić światu podejmowanie decyzji politycznych, korzystanie z zrównoważonego rozwoju oceanów i podejmowanie badań naukowych.”
pełna mapa oceanów świata ułatwi lepsze zrozumienie podstawowych procesów, według liderów projektu. Obejmuje to cyrkulację oceanów, systemy pogodowe, wzrost poziomu morza, propagację fal tsunami, pływy, transport osadów i, oczywiście, zmiany klimatyczne. Przyczyni się również do osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju ONZ, z których jednym jest ochrona i zrównoważone wykorzystanie oceanów.,
rozmawialiśmy z Helen Gowans, rzeczniczką fundacji charytatywnej Ocean Conservation Trust, aby lepiej zrozumieć, dlaczego mapowanie dna morskiego jest tak ważne.
„Ponieważ ocean pokrywa 71% powierzchni Ziemi, zrozumienie, jak wygląda dno morskie, jest niezwykle ważne. Mapy dna morskiego pomagają nam zrozumieć procesy takie jak prądy oceaniczne. Różne cechy, takie jak podwodne wulkany i kaniony mogą wpływać na to, gdzie przepływają prądy oceaniczne., Prądy oceaniczne pomagają kontrolować naszą pogodę i klimat i zmieniają się z powodu zmian klimatycznych.”
posiadanie lepszego pomysłu na to, gdzie te prądy się poruszają, pomoże nam przewidzieć zmiany klimatyczne w przyszłości-dodaje.
głębokie morze
najniższa warstwa Oceanu, powszechnie znana jako głębokie morze, istnieje poniżej termokliny (podział między górną warstwą mieszaną a spokojną wodą poniżej) i powyżej dna morskiego.
podróż na dno to trudne doświadczenie., W ostatnich latach najgłębszego załogowego zejścia dokonał w 2018 roku DSV (Deep Submergence Vehicle), pilotowany przez Victora Vescovo. Vescovo udał się do najgłębszego punktu Oceanu Atlantyckiego, nurkując 8375 m pod powierzchnią oceanu do podstawy rowu Portoryko.
„mapowanie dna morskiego jest trudnym zadaniem, ponieważ nie można używać satelitów, których używamy do mapowania lądu, na drodze jest po prostu za dużo wody., Bardzo trudno jest również zejść na dno niektórych części Oceanu, nie tylko jest bardzo ciemno, ale trzeba by zejść w specjalnym zanurzeniu, które może wytrzymać ciśnienie całej tej wody. Nowa technologia sprawiła, że mapowanie dna morskiego stało się o wiele łatwiejsze, ale nadal zajmuje to dużo czasu”, wyjaśnia Gowans.
spośród szacowanych 500 000 do 10 milionów gatunków żyjących w głębokim morzu, większość z nich nie została jeszcze odkryta, podaje Deep Sea Conservation Coalition. Ale starożytne Korale głębinowe dostarczają cennych zapisów warunków klimatycznych, które mogą pomóc w zrozumieniu globalnych zmian klimatycznych w przyszłości.,
„zbyt długo patrzyliśmy w górę, kiedy musimy patrzeć w dół”
Oliver Steeds jest dyrektorem naczelnym Nekton, non-profit Fundacji Badawczej założonej w celu przyspieszenia badań naukowych i ochrony Oceanu. Mówi: „zbyt długo patrzyliśmy w górę, kiedy musimy patrzeć w dół.”
” Nasz ocean reguluje klimat naszej planety, zapewnia bezpieczeństwo żywnościowe dla miliardów, produkuje ponad połowę naszego tlenu, wychwytuje większość naszego antropogenicznego ciepła i jest największym magazynem węgla na naszej planecie.,”
mapowanie dna morskiego jest” krytycznym elementem efektywnej nauki o morzu”, podsumowuje, dodając, ” każda dodatkowa Mila odwzorowana może być małym pluskiem, ale to dla nas ogromny skok do przodu.”
