potwór z Loch Ness to mityczne zwierzę, które rzekomo mieszka w Loch Ness, dużym słodkowodnym jeziorze w pobliżu Inverness w Szkocji. Chociaż relacje o zwierzęciu żyjącym w jeziorze sięgają 1500 lat wstecz, wszelkie próby znalezienia wiarygodnych dowodów na istnienie tego zwierzęcia nie powiodły się. To jednak nie stłumiło entuzjazmu opinii publicznej dla jakichkolwiek wiadomości o ” Nessie.,”
Loch Ness, położone na szkockich wyżynach, ma największą objętość słodkiej wody w Wielkiej Brytanii; jej akwen osiąga głębokość prawie 800 stóp i długość około 23 mil.
uczeni o potworze z Loch Ness znajdują tuzin odniesień do „Nessie” w szkockiej historii, sięgającej około 500 roku n. e., kiedy miejscowi Piktowie wyrzeźbili dziwne wodne stworzenie w stojących kamieniach w pobliżu Loch Ness.
St., Columba
Najwcześniejsza pisemna wzmianka o potworze w Loch Ness to biografia św. Kolumba, irlandzkiego misjonarza, który wprowadził chrześcijaństwo do Szkocji. W 565 r.n. e., według biografa, św. Kolumba był w drodze, aby odwiedzić króla północnych Piktów w pobliżu Inverness, kiedy zatrzymał się w Loch Ness, aby skonfrontować się z bestią, która zabijała ludzi w jeziorze.
widząc wielką bestię, która miała zaatakować innego człowieka, zainterweniował św. Kolumba, powołując się na imię Boga i nakazując stworzenie, aby „zawróciło z pełną prędkością.,”Potwór wycofał się i nigdy nie skrzywdził innego człowieka.
Loch Ness Monster Sightings
w 1933 roku ukończono nową drogę wzdłuż brzegu Loch Ness, dając kierowcom jasny widok na loch. 2 maja 1933 kurier Inverness poinformował, że miejscowa para twierdziła, że widziała ” ogromne zwierzę toczące się i nurkujące po powierzchni.”
historia potwora z Loch Ness stała się zjawiskiem medialnym.Londyńskie gazety wysyłają korespondentów do Szkocji, a Cyrk oferuje 20 000 funtów nagrody za schwytanie bestii.,
po obserwacji z 1933 r.zainteresowanie stale rosło, zwłaszcza po tym, jak inna para twierdziła, że widziała bestię na lądzie, przechodząc przez nadbrzeżną drogę. Kilka brytyjskich gazet wysłało reporterów do Szkocji, w tym londyński Daily Mail, który wynajął Wielkiego łowcę Marmaduke Wetherella, aby schwytał bestię.
po kilku dniach przeszukiwania jeziora Wetherell zgłosił odnalezienie śladów dużego czworonożnego zwierzęcia. W odpowiedzi Daily Mail napisał dramatyczny nagłówek: „potwór z LOCH Ness nie jest legendą, ale faktem.,”
Nessie
wielu turystów zeszło na Loch Ness i usiadło w łodziach lub leżakach czekając na pojawienie się bestii. Odlewy gipsowe odcisków zostały wysłane do brytyjskiego Muzeum Historii Naturalnej, które poinformowało, że ślady były śladami hipopotama, a konkretnie jednej stopy hipopotama, prawdopodobnie wypchanej. Mistyfikacja chwilowo spustoszyła manię potworów z Loch Ness, ale opowieści o obserwacjach trwały nadal.,
słynne zdjęcie z 1934 roku wydawało się przedstawiać dinozaura z długą szyją wyłaniającego się z mętnych wód, co doprowadziło do spekulacji, że „Nessie” był samotnym ocalałym z dawno wymarłych plezjozaurów. Uważa się, że plezjozaury wymarły wraz z resztą dinozaurów 65 milionów lat temu.
Loch Ness był zamarznięty na stałe podczas ostatnich epok lodowcowych, więc to stworzenie musiało przedostać się do rzeki Ness z morza w ciągu ostatnich 10 000 lat., A plezjozaury, uważane za zimnokrwiste, nie przetrwały długo w mroźnych wodach Loch Ness.
bardziej prawdopodobne, inni sugerowali, że był to archeocyt, prymitywny wieloryb z serpentyną szyją, który uważa się za wymarły od 18 milionów lat. Sceptycy twierdzili, że to, co ludzie widzieli w Loch Ness, to „seiches” —oscylacje na powierzchni wody spowodowane napływem zimnej wody rzecznej do nieco cieplejszego loch.,
poszukiwania trwają
śledczy-Amatorzy czuwali niemal cały czas, a w latach 60.kilka brytyjskich uniwersytetów rozpoczęło ekspedycje do Loch Ness, używając sonaru do przeszukiwania głębin. Nie znaleziono nic rozstrzygającego, ale podczas każdej wyprawy operatorzy sonaru wykrywali Duże, poruszające się podwodne obiekty, których nie potrafili wyjaśnić.
w 1975 roku Boston ' s Academy of Applied Science połączyła sonar i fotografię podwodną w wyprawie do Loch Ness. Zdjęcie spowodowało, że po ulepszeniu okazało się, że pokazano gigantyczną płetwę przypominającą plezjozaura., Kolejne wyprawy sonarowe w latach 80. i 90. przyniosły bardziej kuszące, choć niejednoznaczne odczyty.
rewelacje z 1994 roku, że słynne zdjęcie z 1934 roku było mistyfikacją, z trudem tłumiły entuzjazm turystów oraz zawodowych i amatorskich śledczych do legendy potwora z Loch Ness.
