środki ostrożności
ogólne
należy stosować najmniejszą możliwą dawkę kortykosteroidu, aby kontrolować stan leczenia i gdy możliwe jest zmniejszenie dawki, zmniejszenie dawki powinno być stopniowe.,
ponieważ powikłania po leczeniu glikokortykosteroidami zależą od wielkości dawki i czasu trwania leczenia, w każdym indywidualnym przypadku należy podjąć decyzję o stosunku korzyści do ryzyka co do dawki i czasu trwania leczenia oraz czy należy stosować leczenie dzienne czy przerywane.
występuje nasilone działanie kortykosteroidów u pacjentów z niedoczynnością tarczycy oraz u pacjentów z marskością wątroby.
mięsak Kaposiego występuje u pacjentów leczonych kortykosteroidami, najczęściej z powodu chorób przewlekłych., Przerwanie stosowania kortykosteroidów może spowodować poprawę stanu klinicznego.
kardio-nerkowe
ponieważ u pacjentów otrzymujących kortykosteroidy może wystąpić zatrzymanie sodu z obrzękiem i utrata potasu, należy zachować ostrożność podczas stosowania tych leków u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca lub niewydolnością nerek.
endokrynologiczne
wtórna niewydolność kory nadnerczy wywołana lekiem może być zminimalizowana przez stopniowe zmniejszanie dawki., Ten rodzaj względnej niewydolności może utrzymywać się przez kilka miesięcy po odstawieniu leku, dlatego w każdej sytuacji wystąpienia stresu w tym okresie należy wznowić leczenie hormonalne. Ponieważ wydzielanie mineralokortykoidów może być zaburzone, sól i (lub) mineralokortykoid powinny być podawane jednocześnie.
żołądkowo-jelitowe
steroidy należy stosować ostrożnie w nieswoistym wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, jeśli istnieje prawdopodobieństwo zbliżającej się perforacji, ropnia lub innego zakażenia pyogennego; zapalenia uchyłków; świeżych zespoleń jelitowych; czynnego lub utajonego wrzód trawienny.,
objawy podrażnienia otrzewnej po perforacji przewodu pokarmowego u pacjentów otrzymujących kortykosteroidy mogą być minimalne lub nie występować.
mięśniowo-szkieletowe
kortykosteroidy zmniejszają tworzenie kości i zwiększają resorpcję kości zarówno poprzez ich wpływ na regulację wapnia (tj. zmniejszanie wchłaniania i zwiększenie wydalania), jak i hamowanie czynności osteoblastów., To, wraz ze zmniejszeniem matrycy białkowej kości wtórnej do wzrostu katabolizmu białkowego i zmniejszonej produkcji hormonów płciowych, może prowadzić do zahamowania wzrostu kości u dzieci i młodzieży oraz rozwoju osteoporozy w każdym wieku. Przed rozpoczęciem leczenia kortykosteroidami należy zwrócić szczególną uwagę na pacjentów ze zwiększonym ryzykiem osteoporozy (tj. kobiety w okresie pomenopauzalnym).,
Neuro-psychiatryczne
chociaż kontrolowane badania kliniczne wykazały, że kortykosteroidy są skuteczne w przyspieszaniu ustępowania ostrych zaostrzeń stwardnienia rozsianego, nie pokazują one, że mają wpływ na ostateczny wynik lub naturalny Wywiad choroby. Badania pokazują, że stosunkowo wysokie dawki kortykosteroidów są konieczne, aby wykazać znaczący efekt. (Patrz dawkowanie i sposób podawania.)
podczas stosowania dużych dawek kortykosteroidów obserwowano ostrą miopatię, występującą najczęściej u pacjentów z zaburzeniami transmisji nerwowo-mięśniowej (np.,, miastenia) lub u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe (np. pankuronium). Ta ostra miopatia jest uogólniona, może obejmować mięśnie oczu i dróg oddechowych i może powodować czworościan. Może wystąpić zwiększenie aktywności kinazy kreatyninowej. Poprawa kliniczna lub poprawa po odstawieniu kortykosteroidów może wymagać tygodni lub lat.
zaburzenia psychiczne mogą pojawić się, gdy stosowane są kortykosteroidy, począwszy od euforii, bezsenności, wahań nastroju, zmian osobowości i ciężkiej depresji, do szczerych objawów psychotycznych., Kortykosteroidy mogą również nasilać istniejącą niestabilność emocjonalną lub tendencje psychotyczne.
ciśnienie wewnątrzgałkowe u niektórych osób może ulec podwyższeniu. Jeśli leczenie steroidami jest kontynuowane przez okres dłuższy niż 6 tygodni, należy monitorować ciśnienie wewnątrzgałkowe.
ciąża
działanie teratogenne
ciąża Kategoria C. wykazano, że Prednizolon jest teratogenny u wielu gatunków, gdy jest podawany w dawkach równoważnych dawce stosowanej u ludzi., Badania na zwierzętach, w których prednizolon podawano ciężarnym myszom, szczurom i królikom, wykazały zwiększoną częstość występowania rozszczepu podniebienia u potomstwa. Nie przeprowadzono odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań u kobiet w ciąży. Prednizolon sodu (prednizolon sodu fosforan roztwór doustny) fosforan, USP, roztwór doustny należy stosować w okresie ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu. Niemowlęta urodzone przez matki, które otrzymywały kortykosteroidy w czasie ciąży, należy uważnie obserwować pod kątem objawów hipoadrenalizmu.,
matki karmiące
podawane systemowo kortykosteroidy pojawiają się w mleku ludzkim i mogą hamować wzrost, zakłócać endogenną produkcję kortykosteroidów lub powodować inne niepożądane działania. Należy zachować ostrożność podczas podawania kobietom karmiącym piersią prednizolonu sodu (prednizolon sodu fosforan roztwór doustny) fosforanu, USP, roztwór doustny.
stosowanie u dzieci
skuteczność i bezpieczeństwo stosowania prednizolonu w populacji pediatrycznej są oparte na dobrze ustalonym przebiegu działania kortykosteroidów, który jest podobny w populacji pediatrycznej i dorosłych., Opublikowane badania dostarczają dowodów skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u pacjentów pediatrycznych w leczeniu zespołu nerczycowego (> w wieku 2 lat) oraz agresywnych chłoniaków i białaczek (> w wieku 1 miesiąca). Jednakże niektóre z tych wniosków i inne wskazania do pediatrycznego stosowania kortykosteroidów, np. ciężka astma i świszczący oddech, opierają się na odpowiednich i dobrze kontrolowanych badaniach przeprowadzonych u dorosłych, w warunkach, w których przebieg chorób i ich patofizjologia są uważane za zasadniczo podobne w obu populacjach.,
działania niepożądane prednizolonu u dzieci są podobne do działań niepożądanych u dorosłych (patrz działania niepożądane). Podobnie jak dorośli, pacjenci pediatryczni powinni być uważnie obserwowani, często mierząc ciśnienie krwi, masę ciała, wzrost, ciśnienie wewnątrzgałkowe oraz oceniając klinicznie obecność infekcji, zaburzeń psychospołecznych, choroby zakrzepowo-zatorowej, wrzodów trawiennych, zaćmy i osteoporozy. U dzieci, które są leczone kortykosteroidami dowolną drogą, w tym kortykosteroidami podawanymi układowo, może wystąpić zmniejszenie szybkości wzrostu., Ten negatywny wpływ kortykosteroidów na wzrost obserwowano przy małych dawkach ogólnoustrojowych i przy braku dowodów laboratoryjnych supresji osi HPA(tj. stymulacji kosyntropiny i stężenia kortyzolu w osoczu). W związku z tym szybkość wzrostu może być bardziej czułym wskaźnikiem ogólnoustrojowej ekspozycji na kortykosteroidy u dzieci niż niektóre powszechnie stosowane badania funkcji osi HPA., Należy monitorować liniowy wzrost dzieci leczonych kortykosteroidami dowolną drogą, a także rozważyć potencjalne skutki przedłużonego leczenia w stosunku do uzyskanych korzyści klinicznych i dostępności innych metod leczenia. W celu zminimalizowania potencjalnego wpływu kortykosteroidów na wzrost, dzieci należy zwiększać do najmniejszej skutecznej dawki.,
stosowanie w podeszłym wieku
badania kliniczne nad prednizolonem sodu (prednizolon sodu fosforan roztwór doustny) fosforan, USP, roztwór doustny nie obejmowały wystarczającej liczby osób w wieku 65 lat i starszych, aby określić, czy reagują inaczej niż młodsi pacjenci. Inne zgłaszane doświadczenia kliniczne dotyczące stosowania prednizolonu sodu (prednizolonu sodu fosforan roztwór doustny) fosforanu nie wykazały różnic w odpowiedzi na leczenie u pacjentów w podeszłym wieku i młodszych., Jednakże częstość występowania działań niepożądanych wywołanych kortykosteroidami może być zwiększona u pacjentów w podeszłym wieku i wydaje się zależna od dawki. Osteoporoza jest najczęściej występującym powikłaniem, które występuje częściej u pacjentów w podeszłym wieku leczonych kortykosteroidami w porównaniu z młodszymi populacjami i w grupach kontrolnych dopasowanych do wieku. Utrata gęstości mineralnej kości wydaje się być największa na początku leczenia i może odzyskać w czasie po odstawieniu sterydów lub zastosowaniu niższych dawek (tj. ≤ 5 mg/dobę). Dawki prednizolonu 7.,Stosowanie dawki 5 mg / dobę lub większej wiązało się ze zwiększonym ryzykiem względnym złamań kręgów i złamań pozakręgowych, nawet w przypadku większej gęstości kości w porównaniu z pacjentami z osteoporozą mimowolną.
rutynowe badania przesiewowe pacjentów w podeszłym wieku, w tym regularne oceny gęstości mineralnej kości i instytucji strategii zapobiegania złamaniom, wraz z regularnym przeglądem wskazania prednizolonu powinny być podejmowane w celu zminimalizowania powikłań i utrzymania dawki prednizolonu na najniższym dopuszczalnym poziomie., Wykazano, że jednoczesne podawanie bisfosfonianów opóźnia częstość utraty masy kostnej u mężczyzn leczonych kortykosteroidami i u kobiet po menopauzie, a leki te są zalecane w zapobieganiu i leczeniu osteoporozy indukowanej kortykosteroidami.
donoszono, że równoważne dawki zależne od masy ciała powodują większe całkowite i niezwiązane stężenie prednizolonu w osoczu oraz zmniejszenie klirensu nerkowego i pozanerkowego u pacjentów w podeszłym wieku w porównaniu z młodszymi populacjami., Nie jest jednak jasne, czy konieczne będzie zmniejszenie dawki u pacjentów w podeszłym wieku, ponieważ te zmiany farmakokinetyczne mogą być zrównoważone zależnymi od wieku różnicami w szybkości reakcji narządów docelowych i (lub) mniej wyraźnym zahamowaniem uwalniania kortyzolu przez nadnercza. Należy zachować ostrożność przy doborze dawki u pacjentów w podeszłym wieku, zwykle rozpoczynając od małego końca zakresu dawkowania, co odzwierciedla większą częstość występowania pogorszenia czynności wątroby, nerek lub serca oraz współistniejącej choroby lub innego leczenia farmakologicznego.,
wiadomo, że lek ten jest w znacznym stopniu wydalany przez nerki, a ryzyko toksycznych reakcji na ten lek może być większe u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Ponieważ u pacjentów w podeszłym wieku istnieje większe prawdopodobieństwo pogorszenia czynności nerek, należy zachować ostrożność podczas doboru dawki i może być przydatne monitorowanie czynności nerek (patrz Farmakologia kliniczna).
