„kto tu jest medium? Podnieś rękę!”
to stary żart, ale istnieje kilka deklarowanych rodzajów mocy psychicznych, w tym prekognicja (poznanie przyszłości) i telepatia (opisywanie rzeczy w odległym miejscu). Ale dla czystej impresji trudno pokonać psychokinezę, zdolność do poruszania przedmiotami poprzez siłę umysłu. Słowo to pochodzi od greckich słów oznaczających „umysł” i „ruch” i jest również nazywane PK lub telekineza.,
fikcyjna psychokinetyka jest łatwa do znalezienia: popularna seria komiksowa i filmowa X-Men obejmuje postać Jean Grey, której moce obejmują pozazmysłową percepcję i psychokinezę. Film” Push ” z 2009 roku opowiada o grupie młodych Amerykanów o różnych zdolnościach psychicznych, którzy łączą siły i wykorzystują swoje paranormalne moce przeciwko mrocznej agencji rządowej USA.
chociaż wielu Amerykanów wierzy w zdolności psychiczne (około 15 procent z nas, według badania Baylor Religion Survey z 2005 roku), naukowe dowody na jej istnienie pozostają nieuchwytne., Niektórzy ludzie łączą nawet psychokinezę ze światem duchowym, sugerując na przykład, że niektóre doniesienia o duchach – takich jak poltergeists-nie są wcale przejawami nieumarłych, ale zamiast tego nieświadome uwolnienie psychicznego gniewu lub gniewu danej osoby.
gdyby ludzie mogli przenosić przedmioty codziennego użytku z niczym więcej niż swoimi myślami, byłoby to dość łatwe do wykazania: kto nie chciałby, aby ich latte dostarczane przez psychicznego baristę zza lady, unosząc go prosto do ręki zwykłym gestem?
To się oczywiście nie zdarza., Zamiast tego naukowcy skupili się na tym, co nazywają „mikro-PK”, czyli manipulacji bardzo małymi obiektami. Chodzi o to, że jeśli zdolność istnieje, jej siła jest oczywiście bardzo słaba. Dlatego im mniej energii fizycznej, która musiałaby być wywierana na obiekt, aby fizycznie go poruszyć, tym bardziej oczywisty powinien być efekt. Z tego powodu eksperymenty laboratoryjne często koncentrują się na dość przyziemnych czynach, takich jak próba zrobienia kości na określonej liczbie z wyższym prawdopodobieństwem lub wpływanie na skomputeryzowany generator liczb losowych.,
ze względu na tę zmianę metodologii, eksperymenty psychokinetyczne opierają się w większym stopniu na złożonych analizach statystycznych; problemem nie było na przykład to, czy dana osoba może zginać łyżkę lub przewracać szklankę umysłem, ale czy może sprawić, że moneta pojawi się w głowach znacznie powyżej 50 procent czasu w ciągu 1000 prób.,
spirytyzm i media
idea ludzi zdolnych do poruszania przedmiotami za pomocą samej mocy umysłu intrygowała ludzi od wieków, choć dopiero pod koniec XIX wieku była postrzegana jako zdolność, która mogłaby zostać naukowo udowodniona. Miało to miejsce w okresie rozkwitu wczesnego spirytyzmu religijnego, kiedy medium psychiczne twierdziło, że kontaktuje się ze zmarłymi podczas seansów, a przedmioty nagle i tajemniczo poruszały się, unosiły się lub latały same po ciemnym pokoju, pozornie nietkniętym ludzkimi rękami., Choć wielu ludzi było przekonanych-w tym, jak na ironię, Sir Arthur Conan Doyle, twórca Sherlocka Holmesa — to wszystko było oszustwem. Oszukańcze medium uciekało się do podstępu, używając wszystkiego, od ukrytych przewodów po czarnych wspólników, aby przedmioty wydawały się poruszać nietknięte.
w miarę jak społeczeństwo powoli stawało się coraz mądrzejsze wobec fałszywej psychokinezy, zjawisko zniknęło z widoku. Został ożywiony ponownie w 1930 i 1940 roku, kiedy badacz z Duke University o imieniu J. B., Ren zainteresował się ideą, że ludzie mogą wpływać na wynik zdarzeń losowych za pomocą swoich umysłów. Ren zaczął od testów rzutów kośćmi, prosząc testerów o wpływ na wynik poprzez moc ich umysłów. Chociaż jego wyniki były mieszane, a efekty były niewielkie, wystarczyły, aby przekonać go, że dzieje się coś tajemniczego. Niestety dla Renu, innym badaczom nie udało się powielać jego ustaleń, a w jego metodach znaleziono wiele błędów.,
w latach 70. Uri Geller stał się najbardziej znanym medium na świecie i zarobił miliony podróżując po świecie demonstrując swoje zdolności psychokinetyczne, w tym uruchamianie zepsutych zegarków i zginanie łyżek., Chociaż zaprzeczył on używaniu magicznych sztuczek, wielu sceptycznych badaczy zauważyło, że wszystkie niesamowite wyczyny Gellera mogły być — i zostały — powielone przez magów.
zainteresowanie psychokinezą powróciło w latach 80. XX wieku.jedna osoba znana z zdolności psychokinetycznych, James Hydrick, próbowała zademonstrować swoje moce w programie telewizyjnym „That' s My Line” w 1981 roku, po kilku udanych występach w telewizji. Twierdził, że poruszał umysłem małe przedmioty, takie jak ołówek lub kartki książki telefonicznej., Prowadzący Bob Barker konsultował się ze sceptykiem Jamesem Randim, który podejrzewał, że Hydrick tylko dyskretnie dmuchał na strony, aby je poruszyć.
aby zapobiec tej metodzie oszustwa Randi umieścił kawałki styropianu wokół otwartej książki, ponieważ lekkie kawałki byłyby wyraźnie zakłócone, gdyby strony poruszały się z powodu oddechu Hydricka zamiast jego umysłu. Po wielu niezręcznych minutach przed Barkerem, Randi, Komisją sędziowską i publicznością na żywo, załamany Hydrick w końcu powiedział, że jego moce nie współpracują., Hydrick przyznał później, że jego psychokinetyczne moce zostały sfałszowane i zdumiał się, jak łatwo było oszukać opinię publiczną.
oszustwa i oszustwa
historia psychokinezy jest historią oszustw i oszustw, zarówno udowodnionych, jak i podejrzanych.
nawet wielu badaczy przyznaje, że dane są daleko od naukowych standardów dowodu; badacz Russell Targ, w swojej książce „the Reality of ESP” (2012, Quest Books) przyznaje, że ” dowody na psychokinezę laboratoryjną są dość słabe.”
ostatnie postępy w technologii wirtualnej rzeczywistości mogą być jednak kolejną najlepszą rzeczą., W 2017 roku firma Neulable ogłosiła plany opracowania psychokinezy — a przynajmniej jej formy wirtualnej rzeczywistości — do gry o nazwie Awakening. Dzięki połączeniu technologii śledzenia ruchu oczu i czujników elektroencefalogramu (EEG) w zestawie słuchawkowym, gra pozwala graczowi poruszać się i manipulować obiektami w wirtualnym świecie jedynie poprzez patrzenie i myślenie. Po wstępnej kalibracji, która trwa kilka minut, gracze mogą wybierać i przenosić obrazy wygenerowane komputerowo.,
być może pewnego dnia technologia pozwoli nam rzeczywiście przenosić przedmioty naszymi myślami, ale do tego czasu musimy być zadowoleni z mocy przedstawionej w fikcji i fantastyce.