oczywiście nie uczymy się zachowania po prostu obserwując model. Bandura opisał konkretne kroki w procesie modelowania, które należy wykonać, aby nauka odniosła sukces: uwagę, zachowanie, reprodukcję i motywację. Najpierw musisz skupić się na tym, co robi model—musisz zwrócić uwagę. Następnie musisz być w stanie zachować lub zapamiętać to, co zaobserwowałeś; jest to zachowanie. Następnie musisz być w stanie wykonać zachowanie, które obserwowałeś i zobowiązałeś się do pamięci; to jest reprodukcja., W końcu musisz mieć motywację. Musisz chcieć skopiować zachowanie, a to, czy jesteś zmotywowany, zależy od tego, co stało się z modelem. Jeśli zauważyłeś, że model został wzmocniony za jej zachowanie, będziesz bardziej zmotywowany, aby ją skopiować. Jest to znane jako zastępcze wzmocnienie. Z drugiej strony, jeśli zauważysz, że model jest karany, będziesz mniej zmotywowany, aby ją skopiować. To się nazywa zastępcza kara., Na przykład, wyobraź sobie, że czteroletnia Allison obserwowała swoją starszą siostrę Kaitlyn grającą w makijażu matki, a następnie zobaczyła, jak Kaitlyn ma przerwę, gdy przyszła ich matka. Po tym, jak ich matka wyszła z pokoju, Allison była kuszona, aby zagrać w makijażu, ale nie chciała uzyskać przerwy od matki. Jak myślisz, co zrobiła? Po zademonstrowaniu nowego zachowania wzmocnienie, które otrzymujesz, odgrywa rolę w tym, czy powtórzysz zachowanie.,
Bandura badał modelowanie zachowań, szczególnie dzieci modelowanie zachowań agresywnych i agresywnych dorosłych (Bandura, Ross, & Ross, 1961). Przeprowadził eksperyment z pięciometrową dmuchaną lalką, którą nazwał Lalką Bobo. W eksperymencie agresywne zachowanie dzieci miało wpływ na to, czy nauczyciel został ukarany za swoje zachowanie. W jednym ze scenariuszy nauczyciel zachowywał się agresywnie z lalką, uderzając, rzucając, a nawet uderzając lalkę, podczas gdy dziecko patrzyło. Były dwa rodzaje reakcji dzieci na zachowanie nauczyciela., Kiedy Nauczycielka została ukarana za jej złe zachowanie, dzieci zmniejszyły swoją skłonność do działania tak, jak ona. Kiedy Nauczycielka była chwalona lub ignorowana (a nie karana za jej zachowanie), dzieci naśladowały to, co zrobiła, a nawet to, co powiedziała. Biły, kopały i krzyczały na lalkę.
obejrzyj ten klip wideo, aby zobaczyć część słynnego eksperymentu lalek Bobo, w tym wywiad z Albertem Bandurą.
Jakie są konsekwencje tego badania?, Bandura doszedł do wniosku, że obserwujemy i uczymy się, i że ta nauka może mieć zarówno prospołeczne, jak i antyspołeczne skutki. Prospołeczne (pozytywne) modele mogą być wykorzystywane do zachęcania społecznie akceptowalnych zachowań. Rodzice w szczególności powinni zwrócić uwagę na to stwierdzenie. Jeśli chcesz, aby twoje dzieci czytały, przeczytaj im. Niech zobaczą, jak czytasz. Trzymaj Książki w domu. Mów o swoich ulubionych książkach. Jeśli chcesz, aby twoje dzieci były zdrowe, pozwól im zobaczyć, jak dobrze jesz i ćwiczysz, a także spędzaj czas angażując się w zajęcia fitness., To samo dotyczy cech takich jak życzliwość, uprzejmość i uczciwość. Główną ideą jest to, że dzieci obserwują i uczą się od swoich rodziców, nawet moralności swoich rodziców, więc bądź konsekwentny i odrzuć stare powiedzenie „rób, co mówię, nie tak, jak robię”, ponieważ dzieci mają tendencję do kopiowania tego, co robisz zamiast tego, co mówisz. Oprócz rodziców, Wiele osób publicznych, takich jak Martin Luther King, Jr. i Mahatma Gandhi, są postrzegane jako prospołeczne modele, które są w stanie zainspirować globalne zmiany społeczne. Czy możesz myśleć o kimś, kto był prospołecznym modelem w twoim życiu?,
warto również wspomnieć o antyspołecznych skutkach uczenia się obserwacyjnego. Jak widać na przykładzie Claire na początku tej sekcji, jej córka zobaczyła agresywne zachowanie Claire i skopiowała je. Badania sugerują, że może to pomóc wyjaśnić, dlaczego maltretowane dzieci często dorastają do samych siebie (Murrell, Christoff, & Henning, 2007). W rzeczywistości około 30% maltretowanych dzieci staje się agresywnymi rodzicami (Departament Zdrowia USA & Human Services, 2013). Robimy to, co wiemy., Maltretowane dzieci, które dorastają, widząc, że ich rodzice radzą sobie z gniewem i frustracją poprzez agresywne i agresywne działania, często uczą się zachowywać w ten sposób sami. Niestety, to błędne koło, które trudno przerwać.
niektóre badania sugerują, że brutalne programy telewizyjne, filmy i gry wideo mogą również mieć skutki antyspołeczne (), chociaż należy przeprowadzić dalsze badania, aby zrozumieć korelacyjne i przyczynowe aspekty przemocy i zachowania w mediach., Niektóre badania wykazały związek między oglądaniem przemocy i agresji u dzieci (Anderson & Gentile, 2008; Kirsch, 2010; Miller, Grabell, Thomas, Bermann, & Graham-Bermann, 2012). Ustalenia te nie mogą być zaskakujące, biorąc pod uwagę, że dziecko kończące szkołę średnią zostało narażone na około 200,000 aktów przemocy, w tym morderstwa, rabunki, tortury, zamachy bombowe, pobicia i gwałty za pośrednictwem różnych form mediów (Huston et al., 1992)., Nie tylko oglądanie przemocy w mediach może wpływać na agresywne zachowania poprzez uczenie ludzi, aby postępować w ten sposób w rzeczywistych sytuacjach życiowych, ale również sugeruje się, że powtarzające się narażenie na akty przemocy również odczulają ludzi na to. Psychologowie pracują nad zrozumieniem tej dynamiki.
zobacz ten film, aby usłyszeć Brad Bushman, psycholog, który opublikował obszernie na temat ludzkiej agresji i przemocy, omówić swoje badania.
