Satrap Egiptu
Ptolemeusz, który wyróżnił się jako ostrożny i godny zaufania dowódca wojsk pod wodzą Aleksandra, okazał się również politykiem o niezwykłych zdolnościach dyplomatycznych i strategicznych w długiej serii walk o tron, które wybuchły po śmierci Aleksandra w 323 roku., Przekonany od początku, że generałowie nie mogą utrzymać jedności imperium Aleksandra, zaproponował podczas Rady w Babilonie, która nastąpiła po śmierci Aleksandra, aby satrapie (prowincje wielkiego imperium) zostały podzielone między generałów. Stał się satrapem Egiptu, z przyległymi regionami libijskimi i arabskimi, i metodycznie wykorzystał geograficzną izolację Terytorium Nilu, aby uczynić go wielką potęgą hellenistyczną., Podjął działania mające na celu poprawę administracji wewnętrznej i nabycie kilku posiadłości zewnętrznych w Cyrenajce( najbardziej wysuniętej na wschód części Libii), na Cyprze i w Syrii oraz na wybrzeżu Azji Mniejszej, które, jak miał nadzieję, zagwarantują mu bezpieczeństwo Wojskowe. Mimo że prowadził przyjazną politykę wobec Grecji, która zapewniła mu wpływy polityczne, udało mu się również pozyskać rdzenną ludność egipską.
w 322 roku Ptolemeusz, korzystając z wewnętrznych zamieszek, zdobył afrykańskie hellenistyczne miasta Cyrenajki., W latach 322-321, jako członek koalicji „następców” (diadochoi) Aleksandra, walczył przeciwko Perdiccasowi, władcy (chiliarchos) azjatyckiego regionu Cesarstwa. Koalicja odniosła zwycięstwo, a Perdiccas zginął podczas walk. Talent dyplomatyczny Ptolemeusza został wystawiony na próbę podczas tej wojny. Kiedy satrapie zostały rozdzielone w Triparadisus w północnej Syrii, antypater, generał regionu europejskiego, został regentem Imperium macedońskiego, a Ptolemeusz został potwierdzony w posiadaniu Egiptu i Cyreny., Wzmocnił swoją pozycję, poślubiając Eurydykę, trzecią córkę Antypatra.
około 317 roku poślubił Berenikę I, wnuczkę Kasandra, syna Antypatra. Kasander, po śmierci ojca w 319 r., odmówił przyjęcia następcy ojca, stoczył z nim wojnę, przejął część Cesarstwa, a w 305 r. przyjął tytuł króla Macedonii. W wojnie koalicyjnej w latach 315-311 Ptolemeusz zdobył Cypr., W tej wojnie odniósł swoje najważniejsze zwycięstwo w bitwie koło gazy w 312 roku, w której decydujące znaczenie miały kontyngenty Egipskie. Jednak wojna wybuchła na nowo w 310 roku i ponownie utracił Cypr w 306 roku. Tymczasowo utracił także Cyrenę i nie był w stanie utrzymać ważnych greckich pozycji w Koryncie i sąsiedniej Sycylii i Megarze, które zdobył w 308 roku. Ostatecznie poniósł przytłaczającą klęskę w 306 roku w bitwie morskiej pod Salaminą na Cyprze. Zwycięstwo w tej bitwie, Antygon i Monophthalmus, któremu pomagał jego syn, Demetrius Poliorcetes, objął tytuł króla w 306 roku., Pozostali satrapowie, dowodzeni przez Ptolemeusza po tym, jak skutecznie odparł atak Antygona na Egipt, również przyjęli tytuł króla w latach 305-304.
