wyniki, raportowanie, krytyczne wyniki
składowe 24-godzinnych badań moczu różnią się w zależności od laboratorium. Składniki zawarte w większości standardowych 24-godzinnych analiz obejmują objętość moczu, stężenie wapnia w moczu, szczawian, cytrynian i kwas moczowy, poziom pH moczu i wartości przesycenia. Często obserwuje się przesycenie szczawianu wapnia, fosforanu wapnia i kwasu moczowego. Inne anality to mocz potas, magnez, fosfor, Amon, chlorek, siarczan i azot w postaci mocznika., Raporty zazwyczaj zawierają wartości zakresu odniesienia, które pomagają stratyfikować ryzyko powstawania kamienia. Specjalistyczne badania są również dostępne dla pacjentów pediatrycznych i pacjentów z cystynurią. Badania te obejmują wydalanie cysteiny, przesycenie i pH moczu. interpretacja chemii moczu wymaga zakresów referencyjnych. Chemia moczu jest zmienną ciągłą, dzięki czemu ścisłe punkty odcięcia i nieprawidłowe wartości są nieco arbitralne. Ponieważ składniki układu moczowego znajdują się poza normalnymi lub optymalnymi zakresami, zwiększa się ryzyko litogenne.,
Poniżej znajduje się podsumowanie kluczowych składników 24-godzinnej analizy moczu i ich znaczenie.
objętość moczu i kreatynina
zmniejszona objętość moczu jest głównym czynnikiem ryzyka choroby kamieni, ponieważ stężony mocz zwiększa przesycenie wszystkich soli tworzących kamień. Prospektywny proces Borghi et al. w 1999 roku pomógł określić docelowy poziom objętości moczu 2500 mL dziennie w celu zmniejszenia ryzyka kamienia. Ponadto, objętość moczu powyżej tej ilości może zmniejszyć ryzyko kamienia jeszcze bardziej.
wydalanie kreatyniny w moczu jest używane do określenia dokładności czasowego pobierania moczu., Jako produkt uboczny metabolizmu mięśni, wydalanie kreatyniny jest stosunkowo stabilne w zależności od masy mięśniowej. Średnie dobowe wydalanie kreatyniny u mężczyzn wynosi od 18 do 24 mg/kg mc.i od 15 do 20 mg/kg mc. u kobiet. Zatem mniejsze niż oczekiwano wydalanie kreatyniny sugeruje niepełne gromadzenie.
pH
ludzki mocz ma pH zwykle między 4,5 a 8,0. PH moczu jest krytycznym punktem danych, ponieważ zmiany pH moczu mogą prowadzić do krystalizacji niektórych soli. Krystalizacja fosforanu wapnia, szczawianu wapnia, kwasu moczowego, cystyny i struwitu zależy od pH., Wytrącanie szczawianu wapnia zwykle nie jest tak zależne od pH, jak inne. Ryzyko kamienia moczowego jest największe w zakresie kwaśnym poniżej 5,5. Kryształy fosforanu wapnia tworzą się w środowisku zasadowym 6,5 i wyższym. Średnie pH moczu w ciągu 24 godzin powinno spaść od 5,7 do 6,3, co ogranicza tworzenie się kamienia zależnego od pH.
sód i potas
wydalanie sodu z moczem jest mniej więcej równe spożyciu sodu w diecie. Wraz ze wzrostem stężenia sodu w moczu zwiększa się wydalanie wapnia z moczem. Ze względu na ten związek, Kontrola sodu w diecie jest kluczem do kontrolowania hiperkalciurii., Niższe diety sodowe zazwyczaj pozwalają na do 1500 mg sodu dziennie. Stężenie potasu w moczu jest najbardziej przydatne w monitorowaniu zgodności zabiegów, takich jak cytrynian potasu. Suplementy cytrynianu potasu powinny powodować znaczne zwiększenie wydzielania potasu z moczem.
magnez
magnez jest inhibitorem krystalizacji moczu, zmniejszając tym samym ryzyko powstawania kamieni. Mniej więcej połowa magnezu w diecie jest wydalana z moczem. Niski poziom magnezu w moczu jest zazwyczaj pochodzenia dietetycznego.,
wapń
podwyższone stężenie wapnia w moczu występuje u prawie połowy pacjentów tworzących kamienie wapniowe. Stężenie wapnia w moczu zależy od spożycia wapnia w diecie, spożycia sodu i spożycia białka. Umiarkowane spożycie wapnia jest zazwyczaj zalecane w celu ograniczenia wydalania z moczem przy zachowaniu zdrowia kości. Dieta o niskiej zawartości wapnia może być litogeniczna, ze względu na zwiększone wchłanianie szczawianów w diecie o niskiej zawartości wapnia. Modulacja wapnia w moczu jest często osiągana ze zmianami diety lub lekami w zależności od etiologii.,
cytrynian
Cytrynian jest silnym inhibitorem krystalizacji soli wapnia. Hipokitraturia jest częstym czynnikiem ryzyka choroby kamienia i można ją znaleźć w jednej trzeciej formerów kamienia wapniowego. Niski poziom cytrynianu moczu może wynikać z różnych czynników, w tym diety, kwasicy metabolicznej lub hipokaliemii. Hipokitraturia może być również idiopatyczna. Cytrynian można znaleźć w żywności, takiej jak sok cytrusowy. Większość pacjentów z niskim poziomem cytrynianu moczu wymaga suplementacji, ponieważ same środki dietetyczne są niewystarczające.
skoncentrowane suplementy cytrynianu, takie jak cytrynian potasu, są powszechnie dostępne., Optymalne stężenie cytrynianu w moczu wynosi około 300 mg na 1000 mL moczu. Małe stężenie cytrynianu w moczu w trakcie leczenia tiazydowymi lekami moczopędnymi może korelować z hipokaliemią. 24-godzinne badanie moczu jest stosowane do monitorowania stężenia cytrynianu w moczu i wynikającego z niego poziomu pH moczu. Nad zasadowania, mocz może predysponować do fosforanu wapnia kamienie, jeśli pH konsekwentnie przekracza 7,0.
szczawian
wysoki poziom szczawianu w moczu jest kolejną częstą nieprawidłowością w moczu formerów wapnia. Mniej więcej jedna trzecia formerów wapniowych ma podwyższony szczawian moczu., Szczawian jest zarówno endogenny, jak i dietetyczny. Szczawian jest wchłaniany w okrężnicy i dystalnych częściach jelita krętego. Normalne wydalanie szczawianów waha się od około 40 do 50 mg na dobę. Zmniejszenie wydalania może mieć wartość nawet 25 mg na dobę. Dietetyczne źródła szczawianu obejmują czarną herbatę, orzechy, czekoladę i zielone warzywa liściaste, takie jak szpinak. Nadmierne suplementy witaminy C są również metabolizowane do szczawianu w moczu. Z tego powodu suplementy witaminy C powinny być ograniczone do 1000 mg lub mniej dziennie., Hiperoksaluria jelitowa może być istotnym czynnikiem ryzyka u pacjentów z chorobą zapalną jelit, mukowiscydozą, niewydolnością trzustki lub wcześniejszą bariatryczną operacją jelit.
bardziej szczegółowy przegląd 24-godzinnej interpretacji chemii moczu i przewodnika leczenia zapobiegania kamicy nerkowej można znaleźć w naszym artykule 24-godzinne badanie moczu w kierunku kamicy nerkowej: Przewodnik po interpretacji Leslie i Bashir.
