w Chicago w 1924 roku wydarzyła się tragedia trzech młodych ludzi, zmarłej czternastoletniej ofiary i uwięzienia dwóch nastoletnich zabójców. Proces o morderstwo Richarda Loeba i Nathana Leopolda, który wstrząsnął narodem, najlepiej pamięta się dekady później za dwunastogodzinny apel Clarence ' a Darrowa o uratowanie swoich młodych klientów przed szubienicą. Jego podsumowanie, chaotyczne i zdezorganizowane, jak to było czasami, stoi jako jeden z najbardziej wymownych ataków na karę śmierci kiedykolwiek wydany w amerykańskiej sali sądowej., Mieszając poezję i prozę, naukę i emocje, znużony światem cynizm i oddanie sprawie, nienawiść do żądzy krwi i miłość do człowieka, Darrow zabiera publiczność w oratoryjną przejażdżkę, która byłaby niewyobrażalna w dzisiejszym procesie karnym. Nawet bez Darrowa w kwiecie wieku, proces Leopolda i Loeba ma elementy uzasadniające jego rozliczenie jako pierwszy ” proces stulecia.,”Nic dziwnego, że opinia publiczna odpowiedziała na proces, który dotyczył porwania i morderstwa młodego chłopca z jednej z najbardziej prominentnych rodzin w Chicago, dziwacznej relacji między dwoma obiecującymi uczonymi-zamienionymi-mordercami, co prokurator nazwał „aktem Opatrzności” prowadzącym do zatrzymania nastoletnich oskarżonych, pojedynkujących się psychiatrów, a doświadczonym i ostrym językiem prokuratorem stanowym, który pochylił się nad powieszeniem wyznawanych zabójców pomimo ich względnej młodości.,
Zbrodnia, która przyciągnęła uwagę narodu w 1924 roku, rozpoczęła się jako fantazja w umyśle osiemnastoletniego Richarda Loeba, przystojnego i uprzywilejowanego syna emerytowanego wiceprezydenta Searsa Roebucka. (Co ciekawe, Dom Baracka Obamy w dzielnicy Kenwood w Chicago (5046 S. Greenwood) znajduje się tylko jedna przecznica od byłego domu Loeba.) Loeb miał obsesję na punkcie zbrodni. Pomimo swojej inteligencji i pozycji najmłodszego absolwenta University of Michigan, Loeb czytał głównie powieści detektywistyczne., Czytał o zbrodniach, planował zbrodnie i popełniał zbrodnie, chociaż żadne z nich do 1924 nie były zbrodniami polegającymi na fizycznym wyrządzeniu komuś krzywdy. (Darrow i Leopold postrzegali później fascynację Loeba zbrodnią jako formę buntu przeciwko guwernantce o dobrych intencjach, ale surowej i kontrolującej, która go wychowała.) Dla Loeba Zbrodnia stała się rodzajem gry; chciał popełnić zbrodnię doskonałą tylko po to, aby udowodnić, że można to zrobić.
dziewiętnastoletni partner Loeba w zbrodni, Nathan Leopold, interesował się ornitologią, filozofią, a zwłaszcza Richardem Loebem., Podobnie jak Loeb, Leopold był dzieckiem bogactwa i możliwości, synem milionera producenta pudełek. W czasie ich zbrodni Leopold był studentem prawa na Uniwersytecie w Chicago i planował rozpocząć studia na Harvard Law School po rodzinnej podróży do Europy w lecie. Leopold zdobył już uznanie jako wiodący autorytet narodu na temat warblera Kirtlanda, zagrożonego ptakiem śpiewającym, i często wykładał na tematy swojej pasji ornitologicznej. Jako student filozofii Leopold zainteresował się Fryderykiem Nietzschem., Wpływ Nietzschego na naukowców z początku XX wieku był potężny, a zalety idei zawartych w książkach takich jak jego Beyond Good and Evil były zaciekle dyskutowane w ośrodkach nauki, takich jak Uniwersytet w Chicago. Leopold zgodził się z krytyką Nietzschego kodeksów moralnych i uważał, że zobowiązania prawne nie dotyczą tych, którzy zbliżali się do ” Supermana.”Pomysłem Leopolda na Supermana był jego przyjaciel i kochanek, Richard Loeb.
Loeb i Leopold mieli intensywny i burzliwy związek. W pewnym momencie Leopold rozważał zabicie Loeba z powodu domniemanego naruszenia poufności., Ten związek, opisany przez Darrowa jako „dziwny i prawie niemożliwy”, doprowadził chłopców do wspólnego zrobienia tego, czego prawie na pewno nigdy nie zrobiliby osobno: popełnienia morderstwa. Motywy są często niejasne i są w tym procesie. Ani teoria obrony, że morderstwo było próbą pogłębienia ich związku, ani teoria oskarżenia, że pieniądze na spłatę długów hazardowych i pragnienie Loeba, aby „mieć coś” na Leopolda, aby przeciwdziałać niechcianym żądaniom Leopolda na seks, nie są prawdopodobnie dokładne., Najjaśniejsze z motywów jest to, że pociąg Leopolda do Loeba był jego głównym powodem udziału w zbrodni. Leopold pisał później, że” przyjaźń Loeba była dla mnie niezbędna-strasznie konieczna „i że jego motywem,” do tego stopnia, że miałem taką, było zadowolenie Dicka.”Dla Loeba Zbrodnia była raczej ucieczką od zwyczajności; interesującym ćwiczeniem intelektualnym.
morderstwo było niezbędnym elementem ich planu popełnienia zbrodni doskonałej., Dwie nastolatki spędziły miesiące omawiając i udoskonalając plan, który obejmował porwanie dziecka zamożnych rodziców, żądanie okupu i odebranie okupu po tym, jak zostało wyrzucone z jadącego pociągu, gdy mijał wyznaczony punkt. Ani Loeb, ani Leopold nie zachwycali się pomysłem zamordowania ofiary porwania, ale uważali, że kluczowe znaczenie ma zminimalizowanie prawdopodobieństwa, że zostaną zidentyfikowani jako porywacze. Ich ofiarą okazał się znajomy dwóch chłopców, Bobby Franks.
Franks był po prostu w złym miejscu w złym czasie., 21 maja 1924 roku, około piątej po południu, Bobby Franks wracał do domu ze szkoły, kiedy obok niego zatrzymał się zielony samochód Willys-Knight. Loeb poprosił Franksa, by podszedł do samochodu, poprosił go, aby wsiadł do samochodu, aby omówić rakietę tenisową, a następnie zabił go dłutem, gdy obaj odjeżdżali. Większość dowodów sugeruje, że Loeb, siedzący na tylnym siedzeniu za Franks, zabił chłopca kilkoma ciosami w głowę (zobacz zeznania psychiatry obrony Bernarda Glueka, który twierdzi, że Loeb przyznał się do bycia mordercą), ale istnieją pewne spory na ten temat., Leopold I Loeb pojechali wynajętym samochodem na bagna w pobliżu Indiana line, gdzie rozebrali Franksa do naga, oblali jego ciało kwasem solnym, aby utrudnić identyfikację, a następnie wepchnęli ciało do betonowego przepustu odwadniającego. Chłopcy wrócili do domu Loeba, gdzie spalili ubrania Franksa w pożarze piwnicy. Tego wieczoru Pani Franks otrzymała telefon od Leopolda, który przedstawił się jako ” George Johnson.”Leopold powiedział Franks, że jej syn został porwany, ale nic mu się nie stało, i że wkrótce powinna spodziewać się okupu., Następnego ranka Rodzina Franków otrzymała specjalny list z prośbą o natychmiastowe zabezpieczenie 10 000 dolarów w starych, nieoznaczonych banknotach i nakazanie im oczekiwać dalszych instrukcji tego popołudnia. Leopold („George Johnson”) zadzwonił do Jacoba Franksa, ojca Bobby ' ego, krótko przed trzecią, aby powiedzieć mu, że taksówka ma przyjechać do jego domu i że powinien zabrać ją do określonej apteki w południowym Chicago. Franks jednak nie wsiadł do żółtej taksówki, która zatrzymała się przed jego domem., Właśnie otrzymał kolejny telefon, Ten od policji, rozpieszczając nadzieję, że zbrodnia doskonała zostanie wykonana. Ciało Bobby ' ego Franksa zostało zidentyfikowane; robotnik przypadkiem zobaczył błysk czegoś, co okazało się być stopą przez krzew pokrywający otwarty przepustu, gdzie ciało zostało umieszczone.
list okup wysłany do Franks
nie byłoby żadnych aresztowań i żadnych procesów, ale za to, co prokurator nazwał „Ręka Boga w pracy w tej sprawie.,”Znaleziono parę okularów z rogową skorupą żółwia z ciałem Bobby' ego Franksa. Okulary, należące do Nathana Leopolda, wymknęły się z kurtki, którą zdjął, gdy próbował ukryć ciało. Miały nietypowy zawias i mogły być przypisane do jednego okulisty z Chicago, który napisał tylko trzy takie recepty, w tym jeden do Leopolda. Zapytany o okulary, Leopold powiedział, że musiał je zgubić podczas jednej z jego częstych wypraw na ptaki., Został poproszony przez śledczego, aby zademonstrować, w jaki sposób okulary mogły wypaść z jego kieszeni, ale nie udało się po serii celowych wycieczek, aby usunąć okulary z jego płaszcza. Przesłuchanie stało się bardziej intensywne.
Leopold powiedział, że spędził 21 maja podrywając dziewczyny swoim samochodem z Loebem i odjeżdżając do Lincoln Park. Loeb, przesłuchiwany osobno, potwierdził alibi Leopolda. Prokurator Robert Crowe, kierujący śledztwem, był sceptyczny., Wśród przedmiotów znalezionych podczas przeszukania domu Leopolda był list napisany przez Nathana silnie sugerujący, że on i Loeb byli w związku homoseksualnym. Mimo to prokurator był na skraju uwolnienia dwóch podejrzanych, gdy pojawiły się dwa dodatkowe dowody. Po pierwsze, znalezione na maszynie notatki zaczerpnięte od członka Grupy Badawczej Leopolda ze szkoły prawniczej pasują do typu z listu okupu, pomimo faktu, że wcześniejsze przeszukanie domu Leopolda okazało się maszyną do pisania z niezatapialnym typem., Potem przyszło oświadczenie szofera z rodziny Leopoldów, złożone w nadziei na ustalenie niewinności Nathana, które wskazywało na jego zgubę. Powiedział, że jest pewien, że samochód Leopolda, ten, który chłopcy twierdzili, że spędzili noc jeżdżąc z dziewczynami, nie opuścił garażu w dniu morderstwa.
najpierw Loeb, potem Leopold. Ich zeznania różniły się tylko tym, kto dokonał faktycznego zabójstwa, z każdym wskazującym palcem na drugiego., Leopold później błagał Loeba, by przyznał się do zabicia Franków, ale według Leopolda Loeb powiedział: „Mompsie czuje się mniej straszna, niż mogłaby, myśląc, że to zrobiłeś i nie zamierzam odebrać jej tego odłamka pociechy.”
rodziny Loeba i Leopolda zatrudniły Clarence ' a Darrowa i Benjamina Bachracha do reprezentowania obu chłopców. Nathan powiedział, że jego pierwsze wrażenie na Darrowie było „horrorem”, nie zachwycały go niesforne włosy, pomięta kurtka, rozpryskana jajkiem koszula, szelki i Krzywy krawat. Jego opinia o Darrow wkrótce się zmieni., Później opisał swojego adwokata jako wielkiego, prostego, niezachwianego człowieka, o ” głęboko zakorzenionej, wszechogarniającej życzliwości.”W swojej książce” Życie Plus dziewięćdziesiąt dziewięć lat „Leopold napisał, że jeśli poproszony o wymienienie dwóch mężczyzn, którzy „byli najbliżej głoszenia czystej esencji miłości”, powie: „Jezus i Clarence Darrow”.
To była decyzja Darrowa, aby zmienić początkowe zarzuty chłopców pod zarzutem morderstwa i porwania z „niewinny” (sugerując tradycyjną obronę niepoczytalności) na „winny.”Decyzja została podjęta przede wszystkim po to, aby zapobiec uzyskaniu przez państwo dwóch możliwości uzyskania wyroku śmierci., Z zarzutami „niewinny”, stan zaplanował, aby spróbować chłopców najpierw na jednym z dwóch zarzutów, z których oba niosły karę śmierci w Illinois, a jeśli nie udało się wygrać powieszenie na pierwszym zarzutem, spróbuj ponownie na drugim. Przyznanie się do winy oznaczało również, że decyzja o skazaniu zostanie podjęta przez sędziego, a nie przez ławę przysięgłych. Decyzja darrowa o przyznaniu się chłopców do winy niewątpliwie opierała się po części na jego przekonaniu, że sędzia, który wysłucha ich sprawy, John R. Caverly, był „uprzejmym i wnikliwym” człowiekiem. Gdy publiczność zdawała się jednogłośnie domagać się śmierci, Darrow nie chciał stanąć przed ławą przysięgłych., W swoim podsumowaniu Darrow zauważył: „gdzie odpowiedzialność jest podzielona przez Dwunastu, łatwo jest powiedzieć „Precz z nim”; ale, wysoki sądzie, jeśli ci chłopcy mają zawisnąć, musisz to zrobić it–…it to pewnie przez twój chłodny, z premedytacją czyn, bez szansy na zmianę odpowiedzialności.”
obrona miała nadzieję zbudować swoją sprawę przeciwko śmierci wokół zeznań czterech psychiatrów, nazywanych wówczas” alienistami”. Najlepszy talent 1924 roku miał do zaoferowania obie strony w celu zbadania oskarżonych., Nawet Sigmund Freud został poproszony o przyjazd do Chicago na proces, ale jego zły stan zdrowia w tym czasie uniemożliwił wizytę. Oskarżenie twierdziło, że zeznania psychiatryczne są dopuszczalne tylko wtedy, gdy oskarżeni twierdzili niepoczytalność, podczas gdy obrona stanowczo argumentowała, że dowody choroby psychicznej powinny być uznane za czynnik łagodzący w świetle wyroku. W najbardziej krytycznym orzeczeniu procesu sędzia Caverly odrzucił sprzeciw państwa i zezwolił na wprowadzenie dowodów psychiatrycznych.,
sędzia Caverly słucha zeznań chłopca, który rozmawiał z Loebem
proces (technicznie rozprawa, a nie proces, z powodu wpisu winy) Leopolda i Loeba trwała nieco ponad miesiąc. Państwo przedstawiło ponad stu świadków udowadniających-niepotrzebnie, zdaniem wielu-każdy element zbrodni., Obrona przedstawiła obszerne dowody psychiatryczne opisujące niedojrzałość emocjonalną oskarżonych, obsesje na punkcie zbrodni i filozofii Nietzscheańskiej, nadużywanie alkoholu, zaburzenia gruczołowe oraz tęsknoty i niepewności seksualne. Świeccy świadkowie, koledzy z klasy i współpracownicy Loeba, mieli udowodnić jego wojowniczość, nieodpowiedni śmiech, brak osądu i dziecinność. Inni świeccy świadkowie świadczyli o egocentryczności i kłótliwym charakterze Leopolda., Stan oferował w obalających psychiatrów, którzy widzieli normalne reakcje emocjonalne u chłopców i brak fizycznych podstaw do stwierdzenia zaburzeń psychicznych.
w dniu 22 sierpnia 1924 roku Clarence Darrow rozpoczął swoje podsumowanie obrony w „sali sądowej zatłoczonej do uduszenia, z setkami mężczyzn i kobiet zamieszek w korytarzach Na Zewnątrz.”Jak zauważył dziennikarz Gazety, otoczenie podkreślało argument Darrowa, że sąd był jedyną rzeczą stojącą między chłopcami a żądnym krwi tłumem.,”Przez ponad dwanaście godzin Darrow przypominał sędziemu Caverly o młodości oskarżonych, dziedziczeniu genetycznym, gwałtownych impulsach seksualnych i wielu wpływach zewnętrznych, które doprowadziły ich do popełnienia przestępstwa. Nigdy wcześniej ani od czasu procesu Leopolda i Loeba nie istniał deterministyczny wszechświat, to życie „serii nieskończonych szans” stało się tak wyraźnie podstawą kryminalnej obrony. W błaganiu o życie Loeba Darrow argumentował: „Natura jest silna i jest bezlitosna. Ona działa w tajemniczy sposób, a my jesteśmy jej ofiarami. Sami nie mamy z tym wiele wspólnego., Natura bierze tę pracę w garść, a my tylko odgrywamy swoje role. Według słów starego Omara Khayyama, jesteśmy tylko impotentami w grze, w którą gra na szachownicy nocy i dni, Tu i tam ruchy, czeki, i zabijania, i jeden po drugim w szafie leży. Co ten chłopak miał z tym wspólnego? Nie był własnym ojcem, nie był własną matką….Wszystko to zostało mu przekazane. Nie otaczał się guwernantkami i bogactwem. Nie zrobił się sam. A jednak musi być zmuszony zapłacić.,”Błagając o oszczędzenie Leopolda, Darrow powiedział:” Powiedz mi, że możesz odwiedzić gniew losu, przypadku, życia i wieczności na dziewiętnastoletnim chłopcu!”
Darrow zaatakował karę śmierci jako atawistyczną, mówiąc, że ” roots back to the beast and the jungle.”Raz za razem Darrow kwestionował pojęcie” oko za oko”: „jeśli stan, w którym żyję, nie jest milszy, bardziej ludzki i bardziej rozważny niż szalony akt tych dwóch chłopców, przykro mi, że tak długo żyję.”Darrow powiedział sędziemu Caverly, że dożywocie jest karą wystarczająco surową za przestępstwo., Przypomniał sędziemu, jak mało Leopold I Loeb będą musieli czekać na długie dni, miesiące i lata: „w całej niekończącej się drodze, którą stąpasz, nie ma nic poza nocą.”Kiedy Darrow ostatecznie zakończył apelację, według jednej z gazet, łzy spływały po twarzy sędziego Caverly i wielu innych widzów sali sądowej. Reporter napisał: „prawie nie było wiadomo, gdzie skończył się jego głos i gdzie zaczęła się cisza. Trwało to minutę, dwie minuty.”
prokurator Robert Crowe zamknął prokuraturę., Sarkastycznie zaatakował argumenty ” dostojnych dżentelmenów, których profesją jest ochrona morderstwa w hrabstwie Cook, a o których zdrowie złodzieje pytają, zanim wyjdą i popełnią przestępstwo.”Zwracając się do Leopolda, Crowe powiedział:” zastanawiam się teraz, Nathan, Czy uważasz, że istnieje Bóg, czy nie. Zastanawiam się, czy uważasz, że to czysty przypadek, że ten uczeń filozofii Nietzschego upuścił okulary, czy też był to akt Boskiej Opatrzności, aby nawiedzić na Twoich nieszczęsnych padlinożercach gniew Boży.”(Leopold, znacznie później, powiedział, że zastanawiał się nad tym samym.,) Wyśmiewał się z próby obwiniania Darrowa o zbrodnię na każdym i wszystkim, oprócz oskarżonych: „mój Boże, gdyby jeden z nich miał zająca, przypuszczam, że Darrow chciałby, abym przeprosił za ich oskarżenie.”Crowe nazwał psychiatrów obrony” trzema mędrcami ze wschodu „i oskarżył jednego z nich o bycie” w drugim dzieciństwie ” i ” prostytuowanie zawodu.”Zarezerwował swój najsilniejszy język dla dwóch oskarżonych, których nazywał „tchórzliwymi zboczeńcami”,” wężami”,” ateistami”,” rozpieszczonymi mądrymi aleksami „i” wściekłymi psami.,”Dla Crowe' a była to zbrodnia z premedytacją popełniona przez dwóch bezlitosnych oskarżonych, a odpowiednia kara była oczywista. „Prawdziwą obroną” w tej sprawie, według Crowe ' a, był „Clarence Darrow i jego osobliwa filozofia życia.”To nie powinna być obrona, zasugerował Crowe, który zamknął się prosząc sędziego Caverly, aby „wymierzył Sprawiedliwość i sprawiedliwość w ziemi.”
dwa tygodnie później Caverly ogłosił swoją decyzję. Nazwał morderstwo ” zbrodnią wyjątkowej okrucieństwa.,”Caverly powiedział, że jego” sąd nie może mieć wpływu „na przyczyny zbrodni i że to” poza zasięgiem tego sądu „jest” przewidywanie ostatecznej odpowiedzialności za czyny ludzkie.”Niemniej jednak Caverly powiedział, że” rozważenie wieku oskarżonych ” i ewentualne korzyści dla kryminologii, które mogą pochodzić z przyszłych badań nad nimi, przekonały go, że życie w więzieniu, a nie śmierć, jest lepszą karą., On powiedział, że nie czynił im żadnej łaski: „dla przestępców, szczególnie w typie, jakim są, długie lata uwięzienia mogą być najsurowszą formą zemsty i zadośćuczynienia.”
Richard Loeb i Nathan Leopold zostali przeniesieni do Zakładu Karnego w Joliet. W 1936 roku Loeb został pocięty i zabity brzytwą w walce pokazowej z Jamesem Day ' em, innym więźniem. Leopold udał się do szpitala więziennego, aby być przy łóżku starego przyjaciela, gdy zmarł. Day twierdził, że opierał się seksualnym zalotom Loeba, podczas gdy urzędnicy więzienni nazwali to celowym i niesprowokowanym atakiem., Dzień został uniewinniony przez ławę przysięgłych. Leopoldowi udało się utrzymać aktywność intelektualną w więzieniu. Uczył w szkole więziennej, opanował Języki obce, pracował jako technik rentgenowski w szpitalu więziennym, zreorganizował bibliotekę więzienną, zgłosił się na ochotnika do testów przy użyciu eksperymentalnej szczepionki przeciw malarii i zaprojektował nowy system edukacji więziennej. W 1958 roku, po trzydziestu czterech latach uwięzienia, Leopold został zwolniony z więzienia., Aby uniknąć rozgłosu związanego z wydaniem filmu Compulsion, opartego na zbrodni z 1924 roku (który Leopold i jego prawnik, Elmer Gertz, zakwestionowali w pozwie jako naruszenie prywatności), Leopold wyemigrował do Portoryko. Uzyskał tytuł magistra, uczył matematyki, pracował w szpitalach i misjach kościelnych. Napisał książkę pt. Ptaki Puerto Rico. Mimo że w wywiadzie z 1960 roku powiedział, że nadal jest głęboko zakochany w Richardzie Loebie, ożenił się., Leopold powiedział, że często zastanawiał się podczas swoich lat w Portoryko, w którym momencie trzydzieści cztery ciemne lata w więzieniu zostały zrównoważone przez późniejsze słońce wolności. Leopold zmarł po dziesięciu dniach hospitalizacji 30 sierpnia 1971. Następnego dnia rano jego rogówki zostały usunięte. Jeden został dany mężczyźnie, drugi kobiecie.,
E-mail od czytelnika, który znał Leopolda
E-mail od czytelnika, który posiada jedną z 3 par okularów, takich jak Leopold' s
Leopold& strona próbna Loeb
