kaszel jest jednym z częstych działań niepożądanych u pacjentów otrzymujących inhibitory konwertazy angiotensyny (ACEIs). W niniejszym przeglądzie przedstawiono aktualne dane dotyczące częstości występowania i mechanizmów kaszlu związanych ze stosowaniem ACEIs i zaproponowano praktyczne podejście do zarządzania tym samym dla optymalnej redukcji ryzyka sercowo-naczyniowego (CV)., Częstość występowania suchego kaszlu u pacjentów otrzymujących ACEI jest różna w poszczególnych ACEI i jest najniższa w przypadku peryndoprylu. Uważa się, że kaszel wywodzi się z wielu mechanizmów, teoria bradykininy jest najczęściej odwoływaną hipotezą. Strategie optymalnego leczenia mogą polegać na czasowym odstawieniu ACEI po stwierdzonym wystąpieniu kaszlu i ponownym wprowadzeniu leku po jego remisji. Jednak badania donoszą o zniknięciu kaszlu pomimo kontynuowania leczenia. Innym ważnym podejściem może być dodanie blokerów kanału wapniowego do ACEI., Należy zasugerować zmianę na leki alternatywne, takie jak blokery receptora angiotensyny, w przypadku nawrotu objawów nie do zniesienia i po wykluczeniu wszystkich innych możliwych przyczyn kaszlu.